Αδυναμίες, Τάκη Γκόντη

Τις λυπάμαι τις λέξεις
τις αλυσοδεμένες σε φράσεις,
που μυρίζουν αναχρονιστική μούχλα,
προσηλυτιστική διδασκαλία και θρησκευτικό ρατσισμό.

Θέλω να ανοίξω τα κλουβιά να πετάξουν.
Να γίνουν πουλιά,
με μια ιδιαίτερη προτίμηση στους κοκκινολαίμηδες
και στους τρυποφράκτες.

Αλλά και τους σπίνους τους αγαπάω.

Δεν μου αρέσουν τα όρνεα – τα ανθρωπόμορφα.

Όμως την αμαρτία μου θα την πω:
Πιο πολύ απ’ όλα, λατρεύω
τα ανείδωτα πουλιά στις παιδικές ζωγραφιές.

 

Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδ.Κέδρος η νέα ποιητική συλλογή του Τάκη Γκόντη "Τα πλοία στην ομίχλη δεν τα βλέπει κανείς"