Βένα Γεωργακοπούλου
Σελίδες για τον πολιτισμό, την ποίηση, τον κινηματογράφο, το θέατρο, τη ζωγραφική. email: poets2015@gmail.com
31.5.21
Σπάζοντας τα όρια της μυθοπλασίας
Βένα Γεωργακοπούλου
Δημήτρης Μαγριπλής: ένα αφήγημα
ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ
Το αλφάβητο & άλλα ποιήματα
Μετάφραση: Θάλεια Ιερωνυμάκη
30.5.21
Για το Μουχαρέμ του Μ.Μέσκου
Χατζημωυσιάδης Παναγιώτης
Αγγελική Πεχλιβάνη, "Οι γάτες του Τρίτου και άλλοι ζωντανοί" (ποίηση)
28.5.21
Δωρεάν και ολόκληρες στο Διαδίκτυο ταινίες του Ταρκόφσκι
Στ' αλήθεια, πόσο πολυδιάστατα μαγικό πράγμα είναι το Διαδίκτυο!... Μαζεύοντας σήμερα (με την βοήθεια της καταπληκτικής μαθήτριάς μου Χριστίνας Βουμβουράκη) το εποπτικό υλικό που στέλνω στους μαθητές μου για το χθεσινό σεμινάριο με θέμα τον Αντρέι Ταρκόφσκι, διαπίστωσα πως πλέον μπορεί κανείς, ανα πάσα στιγμή, να παρακολουθήσει δωρεάν και ολόκληρες στο
" Κάποιοι λαοί τραγουδούν δίπλα μας" - Ανθολογία αλβανικής δημοτικής ποίησης από τις εκδ. Ροές, 2007 ( εισαγωγή - μετάφραση : Θωμάς Στεργιόπουλος. Επιλεγόμενα : Ισμαήλ Κανταρέ )
Αγγελική Πεχλιβάνη «Οι γάτες του Τρίτου και άλλοι ζωντανοί» από τις εκδόσεις Κίχλη
Προδημοσίευση από την ποιητική συλλογή της Αγγελικής Πεχλιβάνη «Οι γάτες του Τρίτου και άλλοι ζωντανοί» που θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Κίχλη.
Διαβάστε την προδημοσίευση ΕΔΩ
27.5.21
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ | ΕΛΕΝΑ ΧΟΥΖΟΥΡΗ - ΣΤΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ | ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ
Την Τρίτη 1 Ιουνίου στις 18:00 η Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS και οι εκδόσεις Πατάκη διοργανώνουν διαδικτυακή παρουσίαση του νέου βιβλίου της Έλενας Χουζούρη, με τίτλο «Στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού». Αθήνα, Οκτώβριος 1989. Μέσα στο ιδιαίτερα ταραγμένο πολιτικό κλίμα της εποχής, η εκτέλεση από αστυνομικές δυνάμεις ενός 27χρονου αναρχικού, του
26.5.21
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ | ΝΟΕΛ ΜΠΑΞΕΡ | Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ | ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
Τη Δευτέρα 31 Μαΐου στις 18:00 η Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS και οι εκδόσεις Μεταίχμιο διοργανώνουν διαδικτυακή παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος της Νοέλ Μπάξερ «Η επιστροφή της Πηνελόπης». Έναν αιώνα μετά την Καταστροφή, το ταξίδι επιστροφής μιας γυναίκας που αναζητά το παρελθόν και τον εαυτό της επιφυλάσσει πολλές αποκαλύψεις. Ένα σεργιάνι στη Σμύρνη του χτες και του σήμερα.
25.5.21
Ψηφιακή έκθεση Platforms Project
Η διεθνής έκθεση Platforms Project πραγματοποιείται ψηφιακά κι εφέτος λόγω πανδημίας, από τις 27 Μαϊου έως 10 Ιουνίου με αντικείμενο, όπως εξαρχής έθεσε από την ίδρυση της πριν εννέα χρόνια, την χαρτογράφηση της εικαστικής δράσης, όπως αυτή παράγεται σήμερα στα πλαίσια ομαδικών πρωτοβουλιών νέων καλλιτεχνών στο διεθνές περιβάλλον της τέχνης.
Μια δύσκολη συμβίωση: Ντόπιοι και πρόσφυγες στη μεσοπολεμική Μακεδονία (του Γιώργου Κόκκινου)
Το βιβλίο του Ραϋμόνδου Αλβανού, Σλαβόφωνοι και πρόσφυγες. Κράτος και πολιτικές ταυτότητες στη Μακεδονία του Μεσοπολέμου (Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη 2019) ήρθε να εμπλουτίσει μια πυκνή, όπως εξελίσσεται τις τελευταίες δεκαετίες, βιβλιογραφική παραγωγή, η οποία αφορά το μακεδονικό ζήτημα και τις απολήξεις του μετά το 1922. Ειδικότερα, διερευνά τις αντιπαλότητες και τους πολυδιάστατους μετασχηματισμούς που
24.5.21
Έκθεση έργων του Ras Terms στο Μουσείο Γκράφιτι του Μαϊάμι
Το Μουσείο Γκράφιτι στο Μαϊάμι φιλοξενεί ατομική έκθεση με καινούρια έργα του James Monk, γνωστού ως RAS TERMS. Ο Monk είναι ο φημισμένος street art καλλιτέχνης, graffiti writer, γνωστός για την ευελιξία του με ένα σπρέι.
«Είμαι στην Ελλάδα, απ' όπου άρχισαν όλα...»
Επιμέλεια: Παρή Σπίνου
Προδημοσίευση: «ΑΤΛΑΣ» του Χόρχε Λούις Μπόρχες
Τον Μάιο του 1984 επισκέφτηκε για δεύτερη φορά την Ελλάδα ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, πήγε στην Κρήτη για να αναγορευτεί διδάκτωρ στη Φιλοσοφική Σχολή του Ρεθύμνου. «Πέρασα τη ζωή μου διαβάζοντας και, αλίμονο, γράφοντας ποίηση. Κι όλη η ποίηση έρχεται, όπως ξέρουμε τουλάχιστον εμείς στη Δύση, από την Ελλάδα. Η Ελλάδα μάς έδωσε επίσης τη φιλοσοφία. Και τώρα μπορείτε να διαλέξετε. Μπορείτε να με θεωρήσετε έναν Ελληνα εξόριστο στη Νότια Αμερική που επιστρέφει στην πατρίδα του ή να πείτε ότι ήμουν πάντα στην Ελλάδα – εννοώ πνευματικά, όχι σωματικά» είχε πει
23.5.21
Η παράσταση «Xαρτοπόλεμος» σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη στο ραδιόφωνο
Η εταιρεία θεάτρου MA NON TROPPO παρουσιάζει την επιτυχημένη παράσταση «Χαρτοπόλεμος» στην «Πλατεία Θεάτρου» του Αθήνα 9.84, τη Δευτέρα 24/5.
Η παράσταση αγκαλιάστηκε όσο λίγες από την πρώτη χρονιά που παρουσιάστηκε, ξεχώρισε από κοινό και κριτικούς και χαρακτηρίστηκε ως «γροθιά στο στομάχι» για την σύγχρονη πραγματικότητα. Κωμωδία και
Δύο ποιήματα – της Άννας Αφεντουλίδου
Γητευτές εντόμων
Στον Δημήτρη Πορτοκάλη
για τη σταθερή και διακριτική παρουσία
Ζητούν να πετάξω
τριζάτη, λαμπρή πεταλούδα
με κουκούλι
ακόμα σαστισμένα μισό
σίγουρο ζύγιασμα
κάτω απ’ τον ήλιο
Alda Merini, «Χτες Βράδυ Ήταν Έρωτας» (δίγλωσση έκδοση / εισαγωγή- μετάφραση: Ευαγγελία Πολύμου), εκδ. 24γράμματα, 2021 [γράφει ο Σπύρος Αραβανής]
Η πρώτη φορά που διάβασα στίχους της Merini ήταν πριν από σχεδόν δέκα χρόνια στις μεταφράσεις της Ευαγγελίας Πολύμου στο πλαίσιο της συνεργασίας μας στο Ποιείν. Αυτό που πρωταρχικά μού έκανε εντύπωση ήταν το πρόσωπο της Merini, η φωτογραφία που συνόδευε τα ποιήματα. Μια μεσήλικη κυρία, με αρρενωπά χαρακτηριστικά, έντονο βάψιμο, μαργαριταρένιο κολιέ, σκουλαρίκια, βαμμένα νύχια, δαχτυλίδι με μια μεγάλη πέτρα, τσιγάρο στα δάχτυλα και βλέμμα απλανές. Η εικόνα μιας παρηκμασμένης αρχιιέρειας του πληρωμένου έρωτα που ατενίζει λυπημένα, αλλά με την ίδια
22.5.21
Στέλιος Μαφρέδας, Ποιήματα
Περιφέρομαι ικέτης
Εδώ σ᾿ αὐτή την προκυμαία θα με συναντήσεις
κάθε βράδυ, ικέτης των θεων να περιφέρομαι
ανάμεσα σε σκάφη νεόπλουτων
με ονόματα φαιδρά.
Με τους άτυχους μελαψούς να συμφύρομαι
που καραδοκούν στο κυτος των πλοίων να χωρέσουν,
ενώ εγώ,
-ο κατά γενικήν ομολογίαν επιτυχημένος-
παρακαλώ στόν κόρφο σου να με περιθάλψεις.
Εδώ σ᾿ αυτή την προκυμαία θα με βρεις
με σκυμένο κεφάλι, να ψάχνω τα ίχνη σου.
21.5.21
Τα παράθυρα, Κωνσταντίνος Καβάφης
Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα. – Οταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία. –
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τά βρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιός ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει.
Νίκος Γκάτσος, «Φύσα αεράκι φύσα με, μη χαμηλώνεις ίσαμε», εκδ. Ίκαρος, 1992
Τραγούδια, στιχουργήματα, ποιήματα του Νίκου Γκάτσου. Το βιβλίο αυτό δεν κυκλοφόρησε νωρίτερα, γιατί ο Νίκος Γκάτσος ήθελε να συμπεριλάβει τον «Μανιάτικο Εσπερινό», που τον απασχολούσε χρόνια. Δημοσιεύουμε αποσπάσματα από αυτό το μοιρολόι, μικρό δείγμα του μεγάλου και πολυμερούς έργου που είχε στον νου του. Η επιλογή των τραγουδιών έγινε από τον ίδιο τον ποιητή. Στη δημοσίευσή τους σεβαστήκαμε τις ιδιομορφίες της ορθογραφίας και της στίξης του.
Πολλές αποχρώσεις του φαιού
Στρατής Μπουρνάζος
Το «Βερολίνο, 1933» μπορεί να διαβαστεί με πολλούς τρόπους. Ο πιο προφανής, αν και όχι ο πιο γόνιμος, είναι η αναζήτηση αναλογιών με το σήμερα. «Το φαγητό στο Νταχάου ήταν πολύ καλομαγειρεμένο». Επίσης: «Πώς αξιολογείτε τις θετικές και τις αρνητικές όψεις της αντισημιτικής σας πολιτικής;», ρωτάει ένας δημοσιογράφος τον Χίτλερ. Ακόμα: ο Χίτλερ ως «κομψός Αδόλφος». Κι ακόμα: «Να δώσουμε μια ευκαιρία στο νέο [ναζιστικό] καθεστώς». Τα παραπάνω δεν προέρχονται από έντυπα περιθωριακά ή φιλοναζιστικά, αλλά από την αφρόκρεμα του δυτικού Τύπου, τα πρώτα χρόνια μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία: από τους New York Times, το περιοδικό Time, μια επιστολή
20.5.21
Ο Μπάρτελμπι σε παρισινή σοφίτα
Αριστοτέλης Σαΐνης
Απαιτητικό μυθιστόρημα ενός καββαλιστή συγγραφέα που δεν σταμάτησε ποτέ να ανακατεύει τα γράμματα της αλφαβήτου· εξαιρετικά μεταφρασμένο και επαρκώς υπομνηματισμένο από τον σεσημασμένο μεταφραστή Αχιλλέα Κυριακίδη, εμπνευσμένα επιμετρισμένο από τη συνήθη ύποπτη και, μεταξύ άλλων, εξαιρετική περεκολόγο Λίζυ Τσιριμώκου. Ο Ζορζ Περέκ (1936-1982) ισχυριζόταν ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να συμπεριληφθεί σε μια θαυμαστή λίστα. Ισχύει κατ' αρχάς για τα βιβλία του. Το Ενας άνθρωπος που κοιμάται (1967) βρίσκεται στην αρχή μας ξέφρενης πορείας, ακριβώς πριν από την εμπλοκή του στο πειραματικό πρόγραμμα του OuLiPo. Εχει προηγηθεί η πρωτοφανής επιτυχία με Τα πράγματα-Μια ιστορία της δεκαετίας του ’60 (1965) και ακολούθησε το Ποιο παπάκι με νικέλινο τιμόνι στο προαύλιο; (1966). Από το «κοινωνιολογικό» πρώτο του
Μάνος Αποστολίδης | Είμαστε η γενιά των ονείρων
Όχι ονειροπόλοι, απλώς ζούμε ένα διαρκές όνειρο. Η πραγματικότητά μας έχει αποκτήσει μια θολότητα, όπως οι αισθήσεις στην υπναγωγική κατάσταση, πριν έρθει το παρωδικό τέλος που μας βρίσκει κάθε μέρα. Οδηγούμε για ώρες και μας προσπερνάνε αμάξια. Απλώνουμε τα ακροδάχτυλα κι ακουμπάμε γεγονότα, τελείες που τις ενώνουμε και βρίσκουμε νόημα μεταξύ τους, στις φανταστικές ευθείες. Βλέπουμε τους αγαπημένους μας να χάνονται σε άλλες πόλεις, σε άλλες χώρες, άλλα διαμερίσματα. Τα σύνορα κλείνουν. Μιλάμε σε κάποια ονειρική γραμμή, ή συναντιόμαστε σε κάποιο ονειρικό δωμάτιο, με
19.5.21
Αντιύπαρξη – του Μιχάλη Μακρόπουλου
Λίγες σκέψεις διαβάζοντας το αφήγημα Προλετέρκα της Fleur Jaeggy
Ο υπαρξισμός είναι ένας ανθρωπισμός, λέει ο Σαρτρ, και στο έργο του Καμύ μια ζεστασιά τυλίγει τον μοναχικό άνθρωπο – σε πείσμα της απουσίας του Θεού, ο άνθρωπος βρίσκει τον λόγο της ύπαρξής Του και ορίζει ξανά, έτσι, τον άνθρωπο ως μέτρο του ανθρώπου. Ο μοναχικός άνθρωπος δεν είναι μόνος του· είναι σαν ερημίτης που η σκήτη του είναι ο κόσμος, αλλά οι σκήτες είναι φτιαγμένες σε τόπους ανοιχτούς στον ουρανό και τη θάλασσα. Αν ελλοχεύει πάντα το κενό της ύπαρξης, το ακυρώνουν τελικά όλα τα
18.5.21
Θοδωρής Παπαϊωάννου: συνέντευξη στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη
Ο Θοδωρής Παπαϊωάννου γεννήθηκε στην πόλη Έσεν της Γερμανίας το 1966. Από πολύ μικρός μπαινοβγαίνει στα σχολεία, είτε ως μαθητής είτε ως δάσκαλος, και γράφει ιστορίες και παραμύθια. Αγαπάει τη μουσική, το θέατρο και τους περιπάτους στο δάσος. Ζει στην Έδεσσα, ανάμεσα σε ποτάμια, γέφυρες και καταρράκτες. Έχει γράψει δεκαπέντε βιβλία για παιδιά και εφήβους, δύο εκ των οποίων κυκλοφορούν και στο εξωτερικό. Το Από την αρχή (Εκδόσεις Ίκαρος, 2020) είναι το πρώτο του μυθιστόρημα για ενήλικες και μας έδωσε την αφορμή για την ακόλουθη συνέντευξη.
17.5.21
Μάρκος Μέσκος, [Η νύχτα είναι ένα δάσος από κυπαρίσσια...]
Η νύχτα είναι ένα δάσος από κυπαρίσσια
σάπια κρέατα — σάπια κρέατα — σάπια κρέατα.
Στη ρίζα του βουνού ο διάλογος:
Εσύ κι εγώ, εγώ κι εσύ, εσύ κι εγώ!...
Όσα απομείνανε πουλιά χαθήκανε στο δάσος.
(Άλογα αφηνιασμένα τα λόγια μου
δεν ξέρω τι λέω.)
Από τη συλλογή Τα ανώνυμα (1971)
Οι «Αληθινές» ως έκφραση μιας περασμένης (ή μήπως όχι;) εποχής – της Ελένης Κοφτερού
Τασούλα Γεωργιάδου, Αληθινές παλαιάς κοπής, μιας άλλης εποχής, εκδ. Παρέμβαση, Κοζάνη 2021.
Στη λογοτεχνία δεν έχει και τόση μεγάλη σημασία αν οι ήρωες είναι αληθινοί ή επινοημένοι αφού και στις δυο περιπτώσεις το σημαντικό είναι αν θα καταφέρει ο συγγραφέας να περισώσει την ανάσα τους ή τον αναστεναγμό τους, μια κρυφή τους επιθυμία να φυλάξει ζωντανή με τη φρεσκάδα των λέξεων ή έστω με τη λυτρωτική σιωπή ανάμεσα σ’ αυτές.
Ε. Χ. Γονατάς | Η προετοιμασία (απόσπασμα)
«Άκου λοιπόν:
»Ήμαστε μια μεγάλη συντροφιά και γυρίζαμε εκείνο το βράδυ από γλέντι. Ο άνθρωπος, όπως σου είπα, φαινόταν πράγματι να είναι σε δύσκολη θέση. "Για το Θεό", φώναζε, "δεν υπάρχει κανείς Χριστιανός να μου φέξει; Δεν βλέπω τη μύτη μου, θα γκρεμοτσακιστώ".
»Όμως, για να θυμηθώ· σε ποιο σημείο στεκόταν όταν τον βρήκαμε; Πάνω-πάνω, ψηλά προς την ταράτσα ή στα σκαλιά προς την αυλή; Όχι. Στεκόταν τη μέση. Το πρόσωπο του δεν διακρινόταν καλά, μόνο η άσπρη κάπα του ξεχώριζε καθαρά στο σκοτάδι.
16.5.21
«…τελικά, η ιστορία μας διδάσκει, ή δεν μας διδάσκει τίποτα;»
Γράφει ο Μιχάλης Τρούλης *
Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης «Παραδουνάβιες σελίδες», από τις εκδόσεις Οδός Πανός, Αθήνα 2021
Η απάντηση μπορεί να αναζητηθεί στις Παραδουνάβιες σελίδες, όπου, σίγουρα, θα βρεθεί και θα είναι θετική! Ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης, ως γιατρός χειρουργός, γνωρίζει άριστα την ανατομία, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Αυτήν την τεχνική χρησιμοποιεί και ως ταξιδευτής-συγγραφέας, θαυμαστής και αναζητητής των τόπων που επισκέπτεται και των ανθρώπων τους. Με τη διεισδυτική ματιά και λεπτομερή ανάλυση και καταγραφή, δεν αφήνει τίποτα απαρατήρητο και ασχολίαστο!
Ο Δούναβης, ο ποταμός της καρδιάς πολλών ταξιδευτών, αλλά και του συγγραφέα, με τις σελίδες που του αφιερώνει, αναδεικνύεται ως ένας σημαντικός προορισμός, που δίνει τόσα στους επισκέπτες του, κι έχει να τους δώσει άλλα τόσα, με την πρόκληση και την πρόσκληση να τον ξαναεπισκεφτούν, το συντομότερο!
Mourid Barghouti | Η υπακοή του νερού, και άλλα ποιήματα
«Είναι εύκολο να θολώσεις την αλήθεια με ένα απλό γλωσσικό κόλπο: ξεκίνησε την ιστορία σου από το "Δεύτερον". Ναι, αυτό έκανε ο Ράμπιν. Απλώς παρέλειψε να μιλήσει για το τι συνέβη πρώτα. Ξεκινήστε την ιστορία σας με το "Δεύτερον" και ο κόσμος θα γυρίσει ανάποδα. Ξεκινήστε την ιστορία σας με το "Δεύτερον" και τα βέλη των Ινδιάνων είναι οι αρχικοί εγκληματίες και τα όπλα των λευκών ανδρών είναι ολοκληρωτικά τα θύματα. Αρκεί να ξεκινήσετε με το "Δεύτερον" για να είναι βάρβαρος ο θυμός του μαύρου εναντίον του λευκού. Ξεκινήστε με το "Δεύτερον" και ο Γκάντι γίνεται υπεύθυνος για τις τραγωδίες των Βρετανών.»
Μουρίντ Μπαργούτι, «I Saw Ramallah»
IANOS | ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ | ΜΑΡΚΟΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ - ΤΟ ΜΠΛΟΥΖ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ | ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
Την Τετάρτη 19 Μαΐου στις 18:00 η Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS και οι εκδόσεις Μεταίχμιο διοργανώνουν διαδικτυακή παρουσίαση του νέου βιβλίου του Μάρκου Κρητικού, με τίτλο «Το μπλουζ της πεταλούδας». Ένα μαύρο αστυνομικό μυθιστόρημα, με έντονη σατιρική
15.5.21
Jacques Prévert | Paroles
Στο μαγαζί της ανθοπώλισσας
Ένας άνδρας μπαίνει στο μαγαζί μιας ανθοπώλισσας
και διαλέγει κάποια άνθη
η ανθοπώλισσα περιτυλίγει τα άνθη
ο άνδρας βάζει το χέρι του στην τσέπη
να ψάξει για τα χρήματα
τα χρήματα για να πληρώσει τα άνθη
μα βάζει αυτός την ίδια ώρα
τελείως ξαφνικά
το χέρι πάνω στην καρδιά του
και ξαπλώνεται
Οι Μνήμες της ρίζας του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου ✽ Κριτική
Η νέα, πέμπτη κατά σειρά, ποιητική συλλογή του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου (Δ.Π. εφεξής) Μνήμες της ρίζας απαρτίζεται από 51 ποιήματα κατανεμημένα σε δύο ενότητες: Α΄ Μνήμες της ρίζας με 31 ποιήματα και Β΄ Ο τόπος μου με 20 ποιήματα. Τα περισσότερα ποιήματα είναι μονοσέλιδα, ενώ τρία της Β΄ Ενότητας «Ο τόπος μου», (σσ. 54-55), «Λύκοι» Ι, (σσ. 65-66) και ΙΙΙ, (σσ. 68-69), περνούν και σε δεύτερη σελίδα. Άλλο εξωτερικό μορφικό στοιχείο της συλλογής είναι η ανάπτυξη ορισμένων ποιημάτων σε άλλα ομόθεμα ποιήματα αριθμημένα με λατινικούς αριθμούς. Τέτοια ποιήματα είναι τα ακόλουθα: «Δεν είμαι εγώ», (Ι) και (ΙΙ) (σσ. 19-20), «Σκιές», (Ι), (ΙΙ) και (ΙΙΙ), (σσ. 42-44), «Λύκοι»,
«O κύριος Ροβινσώνας Κρούσος έμεινε σπίτι»
Γράφει η Μάγια Κωστή
Μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας, στη νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη
Ο Κωστής Βελώνης και η Πολύνα Κοσμαδάκη επιμελητές της έκθεσης, μιλούν για τα έργα των καλλιτεχνών που προσκλήθηκαν να συμμετάσχουν, αλλά και για το σκεπτικό της διοργάνωσης μιας τέτοιας έκθεσης στις συνθήκες που βιώνουμε σήμερα.
14.5.21
4 εποχές: Άνοιξη Peter Max
Ο Peter Max είναι Γερμανός-Αμερικανός καλλιτέχνης γνωστός για τη χρήση φωτεινών χρωμάτων στο έργο του. Τα έργα του Max σχετίζονται με τις εικαστικές τέχνες και τον πολιτισμό της δεκαετίας του 1960, ιδιαίτερα την ψυχεδελική τέχνη και την ποπ τέχνη.
«Σιρόκος» Τάκης Γκόντης, εκδόσεις Γαβριηλίδης 2017.
Η γεωγραφική θέση της χώρας μας, στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης (που αμέτοχη περισσότερο παρά συνυπεύθυνη είναι) με τον νοτιοανατολικό της άνεμο, τον Σιρόκο, να φέρνει καραβιές τους πρόσφυγες τα τελευταία χρόνια και να μην έχει τη υποδομή αλλά ούτε και τη βούληση να τους περιθάλψει ή (ακόμη πιο πέρα) να τους ενσωματώσει στο δικό της ταλαιπωρημένο σώμα. Αυτή είναι μια σημερινή εικόνα. Το μυθιστόρημα του Τάκη Γκόντη
13.5.21
Διαβάστε on line ή κατεβάστε δωρεάν
Διαβάστε on line ή κατεβάστε δωρεάν τα ψηφιακά μας βιβλία, ανοικτού περιεχομένου εδώ: https://issuu.com/exitirion
Ρετροσπεκτίβα για τον δημιουργικό πλούτο του Ντέιβιντ Ντρίσκελ
Ως επιμελητής εκθέσεων, ο Ντέιβιντ Σ. Ντρίσκελ υπερασπίστηκε θερμά τους μαύρους καλλιτέχνες. Το 1976 διοργάνωσε μια έκθεση- σταθμό στο Μουσείο Τέχνης της Κομητείας του Λος Άντζελες που συγκέντρωσε τα έργα περισσότερων από 60 αφρομερικανών ζωγράφων, γλυπτών και χειροτεχνών που εκτείνονταν σε 200 χρόνια (1750-1950), η οποία άλλαξε οριστικά την πορεία της ιστορίας της
12.5.21
«Εξιστορήσεις» γυναικών: Έμφυλες επιστροφές στο έργο της Λουκίας Νικολαΐδου
Γράφει η Δήμητρα Δημητρίου
Χρέος μου ήταν να ανάψω αυτή τη φωτιά. Γιατί, ακόμη και αν έπεσαν οι φλόγες […], ποτέ δεν σβήνει μια πυρά από πίνακες ζωγραφικής. Δεν σβήνει, αλλά δεν μπορούν και να τη διακρίνουν όλοι. […]. Εγώ, που βρίσκομαι στη μετά τη ζωή ζωή των γυναικών, τη βλέπω κάθε που βραδιάζει να ξανακάνει στάχτη τη ζωγραφική μου.
Ρέα Γαλανάκη, Ελένη ή ο Κανένας
ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΑΟΥΡΗ-ΧΙΛΜΕΡ ΓΡΑΜΜΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ
Στα εικοσιένα «μικρά και μεγάλα πεζά» του πρώτου βιβλίου της Μαρίας Τζιαούρη-Χίλμερ οι ήρωες, Κύπριοι, Έλληνες, πρόσφυγες, μετανάστες, διαπραγματεύονται με τη μνήμη, την πατρίδα, την οικογένεια, την αγάπη, τον έρωτα, τα σφάλματα, την οδύνη, τις δεύτερες ευκαιρίες στη ζωή. Στο επίκεντρο ο σύγχρονος άνθρωπος και οι περιπέτειές του με το χρόνο, τα όρια, τις ήττες, τις νίκες, τις απώλειες, την προσωπική και κοινωνική κρίση αλλά και η βαθιά ανάγκη του για αποδοχή, επαφή και επικοινωνία. Υπάρχει η θερμότητα της καρδιάς που συνδέει τους αρμούς
ΛΟΥΙΖΑ ΠΑΠΑΛΟΪΖΟΥ ΤΟ ΒΟΥΝΙ
Με επίκεντρο ένα βουνό σε μια ακριτική περιοχή της Κύπρου, ξεδιπλώνεται η ιστορία του Ξενή, της Κόρης και του Σουηδού. Η σπονδυλωτή αφήγηση των γεγονότων που διατρέχει το μυθιστόρημα ξεκινά από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 για να οδηγηθεί με αντίστροφη κίνηση στις αρχές του περασμένου αιώνα — στο ασφυκτικό περιβάλλον της ορεινής Κύπρου, αλλά και στις αρχαιολογικές ανασκαφές των Σουηδών στο βουνό κατά την εποχή της αγγλοκρατίας. Με την πρωτοπρόσωπη αφήγηση, με την ποικιλομορφία της γλώσσας, αλλά και τη συνύφανση πραγματικών και φανταστικών γεγονότων, διαγράφονται τα κεντρικά πρόσωπα, και
11.5.21
ΠΡΩΪΜΗ ΑΝΟΙΞΗ, Θοδωρή Σαρηγκιόλη
10.5.21
ΤOΛHΣ NIKHΦOPOY, ανώνυμοι
9.5.21
"Το ψωμί της μάνας μου", του Παλαιστίνιου ποιητή Mαχμούτ Νταρουίς
"Δίχως την ευχή σου
Είμαι πολύ αδύναμος για να σταθώ
Μεγάλωσα πολύ
Δώσε μου πίσω τους χάρτες των αστεριών που είχα παιδί"
Ο καφές της μάνας μου
Το άγγιγμά της
Φουσκώνουν μέσα μου οι παιδικές μου αναμνήσεις
Μέρα τη μέρα
Πρέπει να δώσω αξία στη ζωή μου
Την ώρα του θανάτου μου
Πρέπει να αξίζω τα δάκρυα της μάνας μου
Και αν έρθω πίσω κάποια μέρα
Βάλε με σα μαντήλι στα βλέφαρά σου
Τα κόκαλά μου σκέπασε με χλόη
Που την αγίασαν τα βήματά σου
Δέσε μας μαζί
Με μια μπούκλα απ’ τα μαλλιά σου
Με μια κλωστή που κρέμεται από το φόρεμά σου
Μπορεί να γίνω αθάνατος
Μπορεί να γίνω Θεός
Εάν αγγίξω τα βάθη της καρδιάς σου
Αν καταφέρω και γυρίσω
Κάνε με ξύλα να ανάψεις τη φωτιά σου
Σκοινί για να απλώνεις τα ρούχα σου στην ταράτσα του σπιτιού σου
Δίχως την ευχή σου
Είμαι πολύ αδύναμος για να σταθώ
Μεγάλωσα πολύ
Δώσε μου πίσω τους χάρτες των αστεριών που είχα παιδί
Για να βρω με τα χελιδόνια
Το δρόμο πίσω
Στην άδεια σου αγκαλιά.
Γλυπτό «Η Μάνα», Χρήστος Καπράλος
8.5.21
«Λευκό στο λευκό» Διαδικτυακή παρουσίαση της δεύτερης ποιητικής συλλογής του Αντώνη Μπαλασόπουλου
7.5.21
Διαλείπον εκκρεμές – Τάκης Γκόντης
Εδώ πώς βρέθηκα;
Ιδέα δεν έχω
Να μεταβολίζω τον εαυτό μου
Σαν κήτος
Παγιδευμένο στην αντοχή του Ιωνά
Ανάμεσα σε λέξεις παράταιρες
Με όλους αυτούς τους άνυδρους χρόνους