12.4.21

H ποίηση σήμερα και πάντα


ΛΑΜΠΡΙΑΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

 

ΔΙΑΒΟΛΙΚΑ ΠΑΖΑΡΙΑ

 

 

Αναχρονιστικό Το Βήμα — και

η πρέσα του τυπογραφείου.

Βουλιάζει η πόλη στη χαρτούρα:

 

κατοχικά δάνεια

ομόλογα

μιλιμετρέ χαρτί

νότισε η υγρασία.

 

Ασθμαίνει

μάνα η ανάσα σου

— κατρακυλά σαν αραμπάς

στις πλάκες.

 

Ανταλλαγή

με διάκενα των πατζουριών

για μαύρες τρύπες.

 

Πρέβεζα, 2014

 

 

 

 

 

ΚΑΡΟΛ ΑΝΝ ΝΤΑΦΥ

 


Δήμητρα

 

Μετάφραση: Ασημίνα Ξηρογιάννη

 

Όπου έζησα -χειμώνας και άγρια γη
Κάθισα στο κρύο πέτρινο δωμάτιό μου
και διάλεξα δυνατές λέξεις, γρανίτη, πυρόλιθο,
για να σπάσω τον πάγο.

H ραγισμένη μου καρδιά-
-προσπάθησα να το αποτρέψω-
όμως γλίστρησε, επίπεδη,
πάνω στην παγωμένη λίμνη.

Εκείνη ήρθε από πολύ πολύ μακριά,
αλλά την είδα τελικά να περπατά,
η κόρη μου, το κορίτσι μου,
πάνω στους αγρούς,
με πόδια γυμνά,
να φέρνει όλα τα λουλούδια της άνοιξης
στο σπίτι της μητέρας της.

Ορκίζομαι πως ο αέρας μαλάκωσε
και έγινε θερμός
με την κίνησή της,
ενώ ο γαλάζιος ουρανός χαμογελούσε, την ίδια ακριβώς στιγμή,
με το μικρό ντροπαλό στόμα ενός νέου φεγγαριού.

 

AνθολόγησηΑσημίνα Ξηρογιάννη

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: