Ἡ ποίηση δέν εἶναι λιγότερο μυστηριώδης ἀπό τά ὑπόλοιπα στοιχεῖα τοῦ κόσμου. Ἕνας ἤ δύο πετυχημένοι στίχοι δέν μποροῦν νά ἐξάπτουν τή ματαιοδοξία μας, ἀφοῦ εἶναι δωρεά τῆς Τύχης ἤ τοῦ Πνεύματος· μόνο τά λάθη εἶναι δικά μας. Ἐλπίζω ὁ ἀναγνώστης νά ἀνακαλύψει στίς σελίδες μου κάτι πού νά ἀξίζει τόν κόπο νά διατηρηθεῖ στή μνήμη του· σ’ αὐτόν τόν κόσμο ἡ ὀμορφιά εἶναι κάτι κοινό.
*
«Ὁ ποιητής εἶναι ἕνα ὑποχείριο, ἕνα εὐκαιριακό ὄργανο τοῦ ποιήματος πού γράφει».
*
«Στήν ποίηση, τό κύριο πρόσωπο εἶναι ὁ ἀναγνώστης. Ἡ λυρική ποίηση γράφεται μέ τέτοιον τρόπο πού ὁ ἀναγνώστης νά τοποθετεῖται αὐτοπροσώπως στό κέντρο της. Εἶναι βαθμίδες τῆς ψυχῆς».
*
«Ἡ ποίηση εἶναι ἡ τέχνη νά προκαλεῖς συγκίνηση χρησιμοποιώντας τό παιγνίδι τῶν λέξεων».
*
«Μπορεῖ νά ζήσει κανείς χωρίς χιλιάδες πράγματα, χωρίς ποίηση ὅμως δέν μπορεῖ νά ζήσει».
*
«Ἡ διαφορά μεταξύ ποίησης καί πεζογραφίας βρίσκεται στόν ἀναγνώστη, ὁ ὁποῖος στή μέν πεζογραφία ζητᾶ πληροφορία καί ἐπιχείρημα, ἐνῶ στήν ποίηση ξέρει ὅτι ὀφείλει νά συγκινηθεῖ».
*
«Ἡ ποίηση ἦταν ἕνα πάθος, ἐκτοπισμένο σήμερα ἀπό τήν πολιτική καί τήν οἰκονομία. Αὐτό τό χαμένο πάθος εἶναι μιά μορφή εὐτυχίας – ἴσως ἡ ὕψιστη».
*
«Ἡ ποίηση εἶναι μιά ἁπλή, ρητορική μαγεία. Τό γράψιμο ἑνός ποιήματος εἶναι μιά μικρή μαγική χειρονομία πού συντελεῖται μέ τή φαντασία καί τό πνεῦμα τοῦ ἀναγνώστη μαζί μέ τοῦ ποιητῆ».
*
«Ἡ ποίηση δέν εἶναι κάτι πού τό διαλέγεις, οὔτε εἶναι ἐπάγγελμα. Ἁπλῶς συμβαίνει πότε πότε νά μιλάει μέσα ἀπό σένα».
*
«Μετά ἀπό τόσα χρόνια ἔχω καταλήξει ὅτι ὁ τονισμός, ἡ φωνή τοῦ ποιητῆ, εἶναι τό σημαντικότερο πράγμα στήν ποίηση. Κατόπιν ἔρχονται οἱ μεταφορές ἤ ὁ μύθος».
Πηγή: Περιοδικό «Ποιητική», τχ. 13, 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου