10.12.21

«Βλέπω την απελευθέρωση να περνά από το σώμα»


Μικέλα Χαρτουλάρη 
Η Γαλλίδα συγγραφέας που με το μυθιστόρημα «Αρκαδία» («Πόλις») τάραξε τα νερά στη χώρα της και αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει ακόμα και ακραίες κατηγορίες όπως το κατά πόσον ο κεντρικός της ήρωας είναι παιδόφιλος, απαντά σε όλα και σχολιάζει τη σύγχρονη γαλλική κοινωνία ως προς την τρανς-φοβία της «η οποία μπορεί να εκδηλώνεται με πολύ βίαιο τρόπο» και ως προς τη στάση της απέναντι στους μετάναστες: «Η πλειονότητα», λέει, «δεν θέλει το κακό τους, αλλά δεν τους θέλει και σπίτι της». Το παρουσιαστικό της Φαρά διαψεύδει κάθε προσδοκία κανονικότητας. Στα δεκατρία της είναι μια μελαχρινή και σωματώδης πιτσιρίκα με προσωπάκι βατράχου. Στα είκοσί της, όμως, είναι ίντερσεξ. Εχει χάσει την ταυτότητα φύλου στην εφηβεία της και έχει βρει τον εαυτό της. «Είμαι ένα κορίτσι με ατσάλινους μυς, ένα αγόρι που δεν φοβάται την ευθραυστότητά του, μια χίμαιρα εφοδιασμένη με ωοθήκες και ατροφικούς όρχεις, μια απροσδιόριστη οντότητα, ένα ελεύθερο πνεύμα». Είναι θυμωμένη επειδή «συμβιβαζόμαστε με τον ρόλο του σκουπιδοτενεκέ» και διεκδικεί «μια ανακωχή στη μεγάλη ανθρωποφαγική μανία», «έναν αφοπλισμό της παγκόσμιας πολιτοφυλακής», και θαλάσσιους δρόμους ανοιχτούς για τους πρόσφυγες. Η/ο Φαρά είναι το πρωταγωνιστικό πρόσωπο στο ανατρεπτικό μυθιστόρημα «Αρκαδία» της Γαλλίδας Εμανιέλ Μπαγιαμάκ-Ταμ (Εκδ. Πόλις, μτφρ. Χαρά Σκιαδέλλη), ένα βιβλίο που μας προκαλεί να σκεφτούμε σοβαρά σε τι είδους κοινωνία θέλουμε να ζούμε, τι υπερασπιζόμαστε, ποια ουτοπία έχει νόημα να κυνηγήσουμε. Κοντά της, χαρακτήρας εμβληματικός και κλειδί στην πλοκή, ο πολύ μεγαλύτερός της Αρκαντί, γητευτής και πνευματικός της δάσκαλος που «μπορούσε να μετατρέπει τις πιο μαύρες ώρες σε υπέροχο παραμύθι γεμάτο αστραφτερές υποσχέσεις». Γύρω τους, μια ελευθεριακή και ελευθέρια κοινότητα σε έναν βουκολικό παράδεισο χωρίς κάλυψη δικτύου. Εκεί, στο «Σπίτι της Ελευθερίας» (για «Liberty House» μιλούσε ο Βικτόρ Ουγκό στην εξορία του), έξω από την ακτίνα της «τεχνολογικής αποικιοκρατίας», όλα μοιάζουν ειδυλλιακά. Αλλά δεν θα μείνουν έτσι. Πεζογράφος από το 1994, που παράλληλα διδάσκει σε Τεχνικό Λύκειο, η Εμανιέλ Μπαγιαμάκ-Ταμ είναι καταξιωμένη παρότι δεν ανήκει στο κυρίαρχο πεζογραφικό ρεύμα. Στα τολμηρά έργα της, όπως η «Αρκαδία» –με τις καίριες διακειμενικές λογοτεχνικές αναφορές που καθόλου δεν βαραίνουν την αφήγηση– χρησιμοποιεί το όνομα από το Καμερούν του πατέρα των δυο κοριτσιών της. Αλλά κρατά και το ψευδώνυμο Ρεμπέκα Λιγκιέρι για τα αστυνομικά της μυθιστορήματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: