1.
Ποίηση ή πεζό;
Και ποίηση και πεζό και κριτική
λογοτεχνική ή εικαστική. Όλα όμως με τον τρόπο εκφοράς τους ενισχύουν την
πεποίθηση ότι εν τέλει είμαι μόνο ποιητής.
2. Τι δεν έχετε γράψει ακόμη που θα θέλατε να γράψετε;
Μουσική. Περπατώντας σκέφτομαι και
σιγοτραγουδώ διάφορους ήχους, τους οποίους όμως δεν μπορώ να γράψω στο
πεντάγραμμο, λόγω έλλειψης των σχετικών γνώσεων κι επομένως μετά από λίγο τους ξεχνώ.
Αλλά δεν νομίζω ότι πρόκειται για κάτι το σημαντικό.
3.
Πως ξεκινάει ένα βιβλίο; Υπάρχει τόπος,
χρόνος, που έρχεται η έμπνευση;
Ο αγαπητός εν ζωή φίλος ποιητής Γιώργος
Καραβασίλης απαντούσε σε τέτοιες ερωτήσεις με το λακωνικό «όπου δει». Νομίζω
πως είχε δίκιο. Το κάθε θέμα της συγγραφής προέρχεται από τον προσωπικό κόσμο
του συγγραφέα που μεταφέρεται ακέραιος σε κάθε τόπο και χρόνο.
4.
Τι είναι η έμπνευση για έναν συγγραφέα;
Είναι η μαγεία που απογειώνει τον
λόγο. Τόσο κατά τη στιγμή της εκκίνησης, όσο και κατά τη στιγμή της διαμόρφωσής
του στο εργαστήριο. Η έμπνευση είναι το μυστικό παράθυρο που, όταν ανοίγει, ο
συγγραφέας βλέπει τον κόσμο υπό το πρίσμα άλλων διαστάσεων.
5.
Αν θα γράφατε ιστορικό μυθιστόρημα, ποια
περίοδος θα σας ενδιέφερε;
Δεν νομίζω ότι θα έγραφα ποτέ, δεν
είμαι γεννημένος για συγγραφέας μεγάλων μυθιστορημάτων, θέλω μόνο το λιτό και
το σύντομο κείμενο. Και βέβαια προτιμάω την καθαρή μυθοπλασία και όχι τη
συγγραφή με την άντληση έτοιμων στοιχείων από την ιστορία. Πάντα όμως υπολήπτομαι
τους συγγραφείς που το καταφέρνουν και ξεπερνούν την ιστορία, έστω κι αν
εδράζεται σ’ αυτήν ο μύθος, και μας παραδίδουν υψηλή λογοτεχνία.
6.
Παίζει ρόλο ο τόπος που γεννήθηκε κανείς;
Βεβαίως, επειδή εκεί ανευρίσκονται όλες
οι θεματικές εκκινήσεις του καθενός. Εκεί, στον τόπο και τους ανθρώπους που τον
κατοικούν, εδράζεται το ψυχολογικό και συναισθηματικό υπόβαθρο του κάθε
συγγραφέα. Με φαντάζεσθε, εγώ, ένα τέκνο του θεσσαλικού κάμπου, να έγραφα
θαλασσινά διηγήματα;
7.
Επινοείτε χαρακτήρες για τα βιβλία σας ή
κάπου σκιαγραφείτε τον εαυτό σας ή κάποιον γνωστό, φίλο;
Είναι γνωστή και σωστή η άποψη ότι με
τα βιβλία του ο κάθε συγγραφέας συνεχώς αυτοβιογραφείται. Σε κάθε ποιητικό ή
πεζογραφικό κείμενο ο συγγραφέας περιγράφει τον εαυτό του και μαζί τον σταθερό
περίγυρό του, που κάποτε επεκτείνεται και μέχρι εκείνο το σημείο, όπου φτάνουν
οι γνώσεις του.
8.
Το λοκ ντάουν, και γενικά όλη η παράξενη
κατάσταση που βιώνουμε πως σας επηρέασε; Ήταν σημείο αναστοχασμού για τον
ψυχισμό σας, για τις σχέσεις σας με άλλους ανθρώπους;
Ο συγγραφέας είναι από τη φύση του
μοναχικός άνθρωπος. Μπορώ να πω ότι λογοτεχνικά, παραγωγικά, δεν με επηρέασε
καθόλου, αλλά σαν κοινωνικό ον ένιωσα οδυνηρά αυτήν την σύνθλιψη της ελευθερίας.
Όλοι μας έχουμε την ανάγκη να κυκλοφορούμε και να συνομιλούμε χωρίς φραγμούς με
τους συνανθρώπους μας.
9.
Υπήρξε κάτι, κάποιος που στάθηκε αποκούμπι
αυτή τη δύσκολη περίοδο;
Ο στενός οικογενειακός πυρήνας και οι
σωροί των βιβλίων που είχα πάρει και δεν είχα προλάβει να διαβάσω.
10.
Θα γράφατε ποτέ με ψευδώνυμο; Το έχετε κάνει;
Μπορεί και να το έκανα. Κάποτε,
μικρός, είχα σκεφτεί να αλλάξω το όνομά μου, όπως τόσοι και τόσοι, και να
υιοθετήσω ένα πιο εύηχο και σοβαρό, λιγάκι πιο καλλιτεχνικό. Διαβάζοντας όμως διάφορα,
έπεσα πάνω σε ένα περιστατικό με ήρωα τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Κάποιος τον λοιδόρησε
για το όνομά του και τον προέτρεψε να το αλλάξει. Ο σοφός γέρος τον απέπεμψε
λέγοντας ότι «τα ονόματα δεν τα αλλάζουν, αλλά τα δοξάζουν». Έτσι ούτε το
άλλαξα, ούτε έγραψα με ψευδώνυμο. Μένει έτσι να «δοξάσω» το οικογενειακό μου
όνομα, κατά το μέτρο των δυνατοτήτων μου.
11.
Το γράψιμο θεωρείτε πως είναι για λίγους;
Όλοι μπορούν να γράψουν;
Φυσικά για λίγους, για πολύ λίγους,
ακόμα και για λιγότερους από όσους γράφουν. Όπως δεν μπορούν να γίνουν όλοι
ξυλουργοί, αθλητές, ράφτες κλπ., έτσι δεν μπορούν να γίνουν και γραφιάδες.
Είναι μια δεξιότητα κι αυτή. Άλλωστε οι περισσότεροι και να ήθελαν, δεν θα ήξεραν
τι να γράψουν.
12.
Υπήρξε κάποιο συμβάν στη ζωή σας το οποίο
έχετε μεταφέρει και σε βιβλίο σας;
Θεατό συμβάν όχι. Αθέατα πάρα πολλά.
13.
Τι οραματίζεστε για το μέλλον του βιβλίου
στην Ελλάδα; Υπάρχει μέλλον;
Άδηλον. Συγγραφείς βεβαίως θα
υπάρχουν και θα γράφουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Βιβλία και βιβλιοπωλεία στην
παραδοσιακή ή άλλη μορφή δεν ξέρω ακόμα αν θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Το ζήτημα
είναι να υπάρχουν αναγνώστες και κυρίως να υπάρχει η ανθρώπινη γλώσσα. Αλλά ας τα
αφήσουμε αυτά για τους μελλοντολόγους.
14.
Ετοιμάζετε κάτι αυτόν τον καιρό;
Ποιήματα και μόνο
ποιήματα. Έχω τρεις ποιητικές συλλογές έτοιμες κι ελπίζω ο χρόνος να μας λυπηθεί
και να μας αφήσει να τις δούμε σε βιβλία.
Ο Ηλίας Κεφάλας γεννήθηκε το 1951 στο χωριό Μέλιγος Τρικάλων. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα, όπου και έζησε από το 1969 έως το 1992. Σήμερα ζει και πάλι στον γενέθλιο τόπο του, παρακολουθώντας φωτογραφικά τη φύση, γράφοντας ποίηση, δοκίμιο και πεζογραφία και ασκώντας λογοτεχνική και εικαστική κριτική, σε περιοδικά λόγου και τέχνης. Ασχολήθηκε με το ραδιόφωνο και περιστασιακά με την τηλεόραση. Μεταφράζει και παρουσιάζει γαλλόφωνους ποιητές. Σε στήλη του περιοδικού "Ευθύνη" δημοσιεύει κριτικές αποτιμήσεις προσώπων και κειμένων της νεοελληνικής γραμματείας, ως ύστερες εντυπώσεις από μια δεύτερη ανάγνωση. Σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά ("Αυγή", "Διαβάζω", "Εντευκτήριο", κ.λπ.) παρουσιάζει τις εντυπώσεις τους από τη σύγχρονη λογοτεχνική δημιουργία. Συντελεί στην έκδοση της επιστημονικής επετηρίδας "Τρικαλινά". Συνεργάζεται με τα κυριότερα λογοτεχνικά περιοδικά, όπου φιλοξενούνται ποιήματά του και άλλα κείμενα. Παλαιότερα διακόνησε επισταμένως της κριτική βιβλίου στα περιοδικά "Τομές", "Νέες Τομές", "Διαβάζω" και "Οδός Πανός", όπου φιλοξενήθηκαν περισσότερα από χίλια κείμενά του. Κάποια ποιήματα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά και πολωνικά.
https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=6010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου