1. Ποίηση ή πεζό;
Ποίηση. Ποίηση μόνο. Μια φορά όλη κι όλη έγραψα πεζό και στη συνέχεια με απορρόφησε πλήρως η ποίηση.
2. Τι δεν έχετε γράψει ακόμη που θα θέλατε να γράψετε;
Παραμύθια. Εξάλλου συχνά τα ποιήματά μου συνιστούν μικρές ιστορίες.
3. Πως ξεκινάει ένα βιβλίο; Υπάρχει τόπος, χρόνος, που έρχεται η έμπνευση;
Τώρα πια αρκεί να το αποφασίσω. Να θελήσω για τους δικούς μου λόγους να το γράψω. Ούτε ο τόπος ούτε ο χρόνος μετράει. Ούτε αυτός ο μύθος της έμπνευσης. Όλα πια είναι υπόθεση εσωτερικού φορτίου, σφοδρής επιθυμίας και δουλειάς.
4. Τι είναι η έμπνευση για έναν συγγραφέα;
Ας πούμε, λοιπόν, δυο λόγια ακόμη για την έμπνευση: Η έντονη, η βαθιά βίωση των πραγμάτων από τον ποιητή και η επίγνωση της φυσικής του δυνατότητας να την μεταφράσει σε ομορφιά δημιουργεί παρορμήσεις, αφορμές και κίνητρα γραφής. Συνηθίζουμε να τα ονομάζουμε έμπνευση.
5. Αν θα γράφατε ιστορικό μυθιστόρημα, ποια περίοδος θα σας ενδιέφερε;
Αγαπώ το Βυζάντιο, την τέχνη του, την ποίησή του, τη μουσική του, τον εσωτερικό του διχασμό ανάμεσα στο πάθος και την άρνησή του.
6. Παίζει ρόλο ο τόπος που γεννήθηκε κανείς;
Σίγουρα. Ωστόσο σκηνοθετούμε τον τόπο μέσα μας απ’ την αρχή όποιος κι αν είναι ο τόπος της ζωής μας. Εμείς είμαστε και τα τοπία μας και οι άνθρωποί μας.
7. Επινοείτε χαρακτήρες για τα βιβλία σας ή κάπου σκιαγραφείτε τον εαυτό σας ή κάποιον γνωστό, φίλο;
Υπάρχουν μέσα στα ποιήματά μου – κυρίως αυτά που αφηγούνται μικρές ιστορίες- και επινοημένοι χαρακτήρες. Η αλήθεια τους βέβαια, η ύλη που τους σωματοποιεί πριν καταλήξει ποιητική, αυτή υπάρχει πάντα εκεί έξω.
8. Το λοκ ντάουν, και γενικά όλη η παράξενη κατάσταση που βιώνουμε πως σας επηρέασε; Ήταν σημείο αναστοχασμού για τον ψυχισμό σας, για τις σχέσεις σας με άλλους ανθρώπους;
Νομίζω ότι με επηρέασε πάρα πολύ. Με έχει σχεδόν απελπίσει. Για τη λογική του ανθρώπου, για τη φύση, για τους θεσμούς, για την ελληνική εκδοχή της προστασίας της κοινωνίας, για όλα.
9. Υπήρξε κάτι, κάποιος που στάθηκε αποκούμπι αυτή τη δύσκολη περίοδο;
Έγραψα πολύ. Διάβασα ελάχιστα. Ντρεπόμουν να μην αντέχω. Κάπως έτσι.
10. Θα γράφατε ποτέ με ψευδώνυμο; Το έχετε κάνει;
Δεν υπάρχει κάποια υπαρξιακή ή καλλιτεχνική τεκμηρίωση μέσα μου για μια τέτοια επιλογή. Το όνομά μου εξάλλου είναι αρκετά συνηθισμένο, ώστε να είναι μια επαρκής μάσκα.
11. Το γράψιμο θεωρείτε πως είναι για λίγους; Όλοι μπορούν να γράψουν;
Όχι, δεν μπορούν να γράψουν όλοι. Όχι, το γράψιμο δεν είναι φιλοδοξία. Είναι μοίρα. Η δυστυχία της ποίησης σήμερα βρίσκεται εκτός των άλλων στο ότι όλοι πιστεύουν το αντίθετο. Έτσι ο ένας στους δύο εγγραμμάτους Έλληνες γράφει. Και ελέω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (και όχι μόνον) έχουν όλοι το ένθερμο κοινό τους. Είναι απίστευτο πόσο γρήγορα ένα like μετατρέπεται σε αδιαφιλονίκητο στοιχείο ταυτότητας.
12. Υπήρξε κάποιο συμβάν στη ζωή σας το οποίο έχετε μεταφέρει και σε βιβλίο σας;
Αυτούσιο όχι. Μεταμορφωμένα πολλά. Δεν αντιγράφεται η ζωή. Ερμηνεύεται. Κατά το δυνατόν ασφαλώς.
13. Τι οραματίζεστε για το μέλλον του βιβλίου στην Ελλάδα; Υπάρχει μέλλον;
Το μέλλον του βιβλίου, έντυπου ή ηλεκτρονικού, ακολουθεί το μέλλον της παιδείας. Θα υπάρξει μέλλον για την παιδεία του τόπου μας; Θα υπάρξει μέλλον για τον τόπο;
14. Ετοιμάζετε κάτι αυτόν τον καιρό;
Μεταφράζω. Αρχαίο δράμα. Ευριπίδη, Αριστοφάνη... Και βλέπουμε… Το κάνω χρόνια αλλά ποιος ξέρει αν ποτέ θα δουν αυτές οι μεταφράσεις το φως.
Σας ευχαριστώ
Η Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Σπούδασε νομικά και φιλολογία. Εργάστηκε στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση ως τη συνταξιοδότησή της. Έχει εκδώσει τα παρακάτω βιβλία ποίησης: Τα άλογα του Μυροβλήτου, Αθήνα, 1974, Ηγησώ, Κείμενα1979, Χώμα, Κέδρος 1985, Η προσευχή του αναιδούς, Καστανιώτης 1991, Το κυπαρίσσι των εργατικών, Καστανιώτης 1995, Φορτίο, Καστανιώτης 1997, Προς τα κάτω, Νεφέλη 1999, Ελάχιστα πριν, Νεφέλη 2005, Λιμός, Νεφέλη 2007, Πώς Αυτοκτονούν οι Ασσύριοι, Πατάκης 2010, Ο τρόμος ως απλή μηχανή, Πατάκης 2012, Το ελάχιστο Ψωμί της Συνείδησης, Μελάνι 2014, Παράκτιος οικισμός, Μελάνι, 2017. "Είκοσι Τέσσερις Χτύποι και Σιωπή", Μελάνι 2019, και "Ευγενής Ναυσιπλοΐα ", Μελάνι 2021.
Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες, έχουν δημοσιευτεί σε ξένα περιοδικά λογοτεχνίας και έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες. Το 2008 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική συλλογή Λιμός. Το 2015 της απονεμήθηκε το βραβείο ποίησης του ηλεκτρονικού περιοδικού "Αναγνώστης" για τη συλλογή Το Ελάχιστο Ψωμί της Συνείδησης. Της έχει απονεμηθεί το βραβείο "Ζαν Μορεάς" του Γραφείου Ποίησης για το 2017 και τον "Παράκτιο Οικισμό", είναι μέλος του Κύκλου Ποιητών και της Εταιρείας Συγγραφέων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου