Εκείνη η αγάπη

Έπεσε η νύχτα στο γιαλό

κι ακολουθώ τ αστέρι

μόνη στο δρόμο περπατώ

της μοναξιάς μου ταίρι

Εκείνη η αγάπη ,βαθειά χαραγμένη

στης μνήμης το βράχο , λουσμένη στο φως

ο χρόνος διαβαίνει , μια ανάμνηση μένει

γλυκιά νοσταλγία ,καρδιάς ο παλμός

Χάθηκε ο ήλιος στη ψυχή

έσβησε κι η χαρά μου

πουλιά διωγμένα απ την βροχή

μοιάζουν τα όνειρα μου

Ορφάνεψε η αγάπη

Ακόμη μια μέρα αδιάφορα πέρασε

αισθήματα χίλια μια Μήδεια τα ζήλεψε

στοιβαγμένα στη γωνιά

στης ψυχής την παγωνιά

άργησε η ανατολή

στέγνωσε και το φιλί.

Ορφάνεψε η αγάπη

η νύχτα την τύλιξε

του πόθου το δάκρυ

στη θάλασσα κύλισε.

Πώς να αντέξει μια καρδιά

στου κενού τη σιγαλιά

πώς θα λάμψει γαλανός

της χαράς ο ουρανός…