Ο συνεργάτης μας και συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας Μάρκος Κρητικός κάνει μια αναδρομή σε 24 σπουδαίους συγγραφείς και σε 24 σπουδαία βιβλία τους που χαρακτήρισαν το αμερικανικό αστυνομικό μυθιστόρημα. Σήμερα δημοσιεουμε το Α΄ Μέρος που καλύπτει την περίοδο 1920- 1969 και αφορά σε 12 κλασικά αστυνομικά μυθιστορήματα.
1ο μέρος 1920-1969
- Ο κόκκινος θερισμός (1927) – Ντάσιελ Χάμετ
Μετάφραση: Ανδρέας Αποστολίδης
Μεταίχμιο (2017)
σελ. 294
Αφήστε στην άκρη τις ιστορίες μυστηρίου και τους ερασιτέχνες ντετέκτιβ του σαλονιού και υποδεχτείτε το hard-boiled! Πρόκειται για νέο είδος –το σκληρό αμερικάνικο αστυνομικό μυθιστόρημα–, του οποίου η πατρότητα αποδίδεται στον σπουδαίο Ντάσιελ Χάμετ. «Είναι εκείνος που αξίζει το μεγαλύτερο μέρος του επαίνου, αν όχι ολόκληρο…» θα πει ακόμα και ο Ρέιμοντ Τσάντλερ. Γνωρίζοντας ότι ο Κόκκινος θερισμός είναι το πρωτότοκο τέκνο του συγγραφέα, κατανοούμε γιατί το βιβλίο αυτό χαρακτηρίστηκε ορόσημο στην ιστορία της αστυνομικής λογοτεχνίας, ενώ το περιοδικό Time το συμπεριέλαβε στα εκατό καλύτερα αγγλόφωνα μυθιστορήματα του προηγούμενου αιώνα. Ο αρχετυπικός, ανώνυμος ντετέκτιβ του Ηπειρωτικού γραφείου ερευνών –πρόδρομος του Σαμ Σπέιντ, που θα κάνει την παρθενική του εμφάνιση λίγο αργότερα στο θρυλικό Γεράκι της Μάλτας– φτάνει στην αφιλόξενη βιομηχανική πόλη Πόιζονβιλ για να συναντήσει τον εκδότη της τοπικής εφημερίδας, ο οποίος όμως δολοφονείται λίγο πριν το ραντεβού. O ντετέκτιβ αποφασίζει να παραμείνει για να βρει τους ενόχους ακόμα κι αν χρειαστεί να τα βάλει με τις άγριες συμμορίες που λυμαίνονται την πόλη. Ένα εξαιρετικά σκληρό, πολυ-φονικό μυθιστόρημα, με την αλόγιστη βία και την καθολική διαφθορά κοινωνίας και πολιτείας να είναι στο επίκεντρο της ιστορίας.
- Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορές (1934) – Τζέιμς Κέιν
Μετάφραση: Ιωάννα Καρατζαφέρη
Μεταίχμιο (2018)
σελ. 184
Δεν υπάρχει περίπτωση να είσαι γύρω στα πενήντα και να μη θυμάσαι την ερωτική σκηνή –στο ριμέικ της ταινίας το 1981– του μοναδικού Τζακ Νίκολσον και της αισθησιακής Τζέσικα Λανγκ πάνω στο αλευρωμένο τραπέζι της κουζίνας. Μια εμβληματική ταινία του παγκόσμιου κινηματογράφου που ίσως ξεπέρασε τη φήμη και του ίδιου του βιβλίου. Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορές, το πρώτο μυθιστόρημα του Τζέιμς Κέιν, έγινε αμέσως μπεστ σέλερ, καταφέρνοντας να σοκάρει τη συντηρητική αμερικάνικη κοινωνία. Ο Φρανκ Τσέιμπερς, ένας περιπλανώμενος νεαρός φτάνει στην Καλιφόρνια και πιάνει δουλειά στο εστιατόριο του Έλληνα μετανάστη Νικ Παπαδάκη, ενώ παράλληλα συνδέεται ερωτικά με τη σύζυγό του Κόρα. Τυφλωμένοι από το παράφορο πάθος τους καταστρώνουν ένα σατανικό σχέδιο για να απαλλαγούν από τον Νικ. Ο συγγραφέας, αν και προϊδεάζει τον αναγνώστη για την αδιέξοδη πορεία των ηρώων, με την υπαινικτική γραφή του και την υποδειγματική κατανομή του σασπένς, κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον, ενώ εξαιρετική είναι και η περιγραφή της ζοφερής εικόνας της αμερικάνικης επαρχίας την εποχή της Μεγάλης Ύφεσης. Ένα πρωτοποριακό για την εποχή του ερωτικό θρίλερ, που σήμερα θεωρείται ένα από τα κλασικά νουάρ μυθιστορήματα της αμερικάνικης λογοτεχνίας του Μεσοπολέμου.
- High Sierra (1940) – W. R. Burnett
Μετάφραση: Ντίνα Σώτηρα
Μέδουσα (2017)
σελ. 294
O Ρόι Ερλ, το τελευταίο μέλος της συμμορίας του θρυλικού Ντίλινγκερ, αποφυλακίζεται με παρέμβαση ενός ηλικιωμένου γκάνγκστερ, για να αναλάβει το τελευταίο μεγάλο κόλπο, τη ληστεία ενός πολυτελούς ξενοδοχείου στο τουριστικό θέρετρο Τρόπικο Σπρινγκς της Καλιφόρνιας. Αν και το σχέδιο είναι καλά οργανωμένο, οι τριβές μεταξύ των συνεργών και ένας έρωτας εκτός προγράμματος προοιωνίζονται δυσκολίες στην εκτέλεσή του. Ένα ρεαλιστικό αστυνομικό μυθιστόρημα, χωρίς υπερβολές στη δράση και στην εξέλιξη της πλοκής, που εστιάζει στη νουάρ ατμόσφαιρα και στη διχασμένη προσωπικότητα του ήρωα –από τη μια ένας αδίστακτος δολοφόνος που βαδίζει σε δρόμο χωρίς επιστροφή και από την άλλη ένας ευαίσθητος άνθρωπος με συνείδηση που επιθυμεί μια φυσιολογική ζωή–, για να αναδείξει την εσωτερική διαμάχη του καλού με το κακό ως ζήτημα πρωτίστως υπαρξιακό. Το High Sierra μεταφέρθηκε την επόμενη κιόλας χρονιά στον κινηματογράφο και η ομότιτλη ταινία γνώρισε μεγάλη επιτυχία με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ να υποδύεται τον «σκληρό» Ρόι Ερλ, στον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο.
- Η γυναίκα φάντασμα (1942) – Cornell Woolrich
Μετάφραση: Γιάννης Χαραλαμπίδης
Μέδουσα (2016)
σελ. 278
Ο μηχανικός Σκοτ Χέντερσον συλλαμβάνεται για τη δολοφονία της συζύγου του. Μοναδικό του άλλοθι μια μυστήρια γυναίκα που γνωρίζει την ώρα του φόνου σε ένα μπαρ και εν συνεχεία τη συνοδεύει στο θέατρο. Από το σοκ που υφίσταται, αδυνατεί να δώσει μια αξιόπιστη περιγραφή της και παραδόξως κανείς από τους εξεταζόμενους μάρτυρες δεν την έχει δει μαζί του εκείνο το βράδυ. Μοιραία λοιπόν καταδικάζεται σε θάνατο. Η γραμματέας του, ο καλύτερος φίλος του και ένας έμπειρος αστυνομικός –που πιστεύει στην αθωότητά του γιατί «οι ένοχοι είναι πιο έξυπνοι»–, ψάχνουν απεγνωσμένα τη γυναίκα φάντασμα, σε μια ασφυκτική αντίστροφη μέτρηση μέχρι την ημέρα της εκτέλεσης της θανατικής ποινής. Ένα ατμοσφαιρικό νουάρ μυθιστόρημα, με στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ, όπου η αγωνία εντείνεται μέσα από τη συνεχή αντιπαράθεση του πραγματικού με το αληθοφανές και κορυφώνεται σε μια εξαιρετικά απρόβλεπτη λύση του μυστηρίου. Η Γυναίκα φάντασμα μεταφέρθηκε δυο χρόνια αργότερα στη μεγάλη οθόνη και σήμερα θεωρείται μια από τις κλασικές ταινίες του νουάρ κινηματογράφου.
- Σ’ έναν έρημο τόπο (1947) – Ντόροθι Μπ. Χιουζ
Μετάφραση: Βάσια Τζανακάρη
Μίνωας (2017)
σελ. 308
Ο Ντιξ Στιλ, βετεράνος πιλότος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, εγκαθίσταται στο Μπέβερλι Χιλς, την εποχή που στην περιοχή δρα ένας κατά συρροή δολοφόνος νεαρών γυναικών. Εκεί συναντά έναν παλιό φίλο και συμπολεμιστή, ντετέκτιβ στην αστυνομία του Λος Άντζελες, και προφασιζόμενος τη συγγραφή ενός αστυνομικού μυθιστορήματος, παρακολουθεί από κοντά τις έρευνες, ενώ παράλληλα γνωρίζει και ερωτεύεται μια νεαρή ηθοποιό. Η πλοκή εξελίσσεται χωρίς συνεχή δράση και με τις σκηνές των φόνων να μην περιγράφονται, ένα έξοχο τέχνασμα που δημιουργεί μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα συνεχούς καχυποψίας και αμφισβήτησης της πραγματικότητας. Παράλληλα, οι εξαιρετικές περιγραφές των κυκλοθυμικών αντιδράσεων του ψυχικά διαταραγμένου ήρωα –σε έναν διαρκώς εναλλασσόμενο ρόλο κυνηγού και θηράματος– υποβάλλουν τον αναγνώστη σε μια κατάσταση αγωνιώδους αναμονής μέχρι και την τελευταία σελίδα. Ένα σπουδαίο ψυχολογικό θρίλερ με έντονη νουάρ ατμόσφαιρα και λυρικά στοιχεία στη γραφή, που δικαιολογεί απόλυτα το γιατί, την εποχή που μεσουρανούσαν στην Αμερική τα ιερά τέρατα του hard-boiled (Τσάντλε, Χάμετ κ.ά.), η Ντόροθι Χιουζ κατάφερε να αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά της στην ιστορία της αστυνομικής λογοτεχνίας. Στο βιβλίο βασίστηκε το σενάριο της ομότιτλης ταινίας που βγήκε τρία χρόνια αργότερα στον κινηματογράφο και γνώρισε μεγάλη επιτυχία, με την ερμηνεία του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ στον ρόλο του Ντιξ Στιλ να θεωρείται μια από τις κορυφαίες της καριέρας του.
- Εγώ ο τιμωρός (1947) – Μίκι Σπιλέιν
Μετάφραση: Τζίμμυ Κορίνης
Public Βιβλιοθήκη (2019)
σελ. 264
Ο φοβερός και τρομερός Μάικ Χάμερ –ίσως ο πιο αδίστακτος ντετέκτιβ της αμερικάνικης αστυνομικής λογοτεχνίας– παίρνει την υπόθεση προσωπικά και ορκίζεται εκδίκηση όταν ένας φίλος του βρίσκεται δολοφονημένος σε ένα φτηνό ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης. Η λίστα των υπόπτων είναι μεγάλη, αλλά ο καθένας τους παρουσιάζει ένα ατράνταχτο άλλοθι. Όταν γίνεται απόπειρα δολοφονίας σε βάρος ενός εξ αυτών με το ίδιο όπλο που χρησιμοποιήθηκε στον φόνο του φίλου του, η κατάσταση περιπλέκεται. Ένα σκληρό whodunit αστυνομικό μυθιστόρημα αμείωτου σασπένς και καταιγιστικής δράσης, που αξίζει να διαβαστεί μόνο και μόνο για τις απολαυστικές ατάκες του κυνικού ντετέκτιβ. Κι αν κάποιος διαφωνήσει με την άποψή μου, προβάλλοντας ως επιχείρημα την περιορισμένη λογοτεχνική αξία τέτοιου είδους αναγνωσμάτων την απάντηση τη δίνει ο ίδιος ο συγγραφέας: «Πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι ο κόσμος θα καταναλώνει πιο συχνά φιστίκια απ’ ό,τι χαβιάρι». Ο Μίκι Σπιλέιν, αν και για το έργο του δεν απέσπασε καλές κριτικές, πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο και απέκτησε φανατικούς υποστηρικτές, μεταξύ των οποίων είναι και ο Stephen King. Σήμερα θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους του pulp fiction και τα βιβλία του είναι αντιπροσωπευτικά της μεταπολεμικής αμερικάνικης κουλτούρας.
- Ο μεγάλος αποχαιρετισμός (1953) – Raymond Chandler
Μετάφραση: Αντώνης Καλοκύρης
Κέδρος (2008)
σελ. 559
Αν έπρεπε να επιλέξω ένα και μόνο μυθιστόρημα για να σταλεί με ραδιοκύματα σε νοήμονες συγκάτοικους του σύμπαντος, ως αντιπροσωπευτικό δείγμα του σκληρού γήινου αστυνομικού, αυτό θα ήταν Ο μεγάλος αποχαιρετισμός. Πρόκειται για την έκτη περιπέτεια του Φίλιπ Μάρλοου, η οποία ουσιαστικά σηματοδοτεί το τέλος εποχής του θρυλικού ντετέκτιβ, αν και η σειρά ολοκληρώνεται πέντε χρόνια αργότερα με το Πλέι Μπακ. Η «άτακτη» Σίλβια, κόρη πολύ πλούσιας οικογένειας, βρίσκεται δολοφονημένη στον ξενώνα όπου συναντούσε τους εραστές της. Ο σύζυγός της Τέρι, και βασικός ύποπτος του φόνου, ζητά από τον φίλο του Φίλιπ Μάρλοου να τον φυγαδεύσει στο Μεξικό. Όταν λίγο αργότερα γίνεται γνωστό ότι αυτοκτόνησε στην πόλη Τιχουάνα, αφού ομολόγησε ότι σκότωσε τη Σίλβια, η υπόθεση για την αστυνομία κλείνει, όχι όμως και για τον Μάρλοου, που δεν μπορεί να πιστέψει στην ενοχή του φίλου του. Παράλληλα του ανατίθεται να προσέχει έναν διάσημο αλκοολικό συγγραφέα (το alter ego του Τσάντλερ). Ο δαιμόνιος ντετέκτιβ δεν αργεί να ανακαλύψει ότι οι δυο υποθέσεις συνδέονται μεταξύ τους. Ένα σκληρό ρεαλιστικό μυθιστόρημα –κατά πολλούς το ωριμότερο του συγγραφέα– με φόντο τη βία και τη διαφθορά στην μεταπολεμική Αμερική και τις στενές σχέσεις της υψηλής κοινωνίας με τον υπόκοσμο. Είναι αδύνατον να γράψεις κάτι που να μην έχει γραφτεί ή ειπωθεί κατ’ επανάληψη για τον Ρέιμοντ Τσάντλερ. Θα συνοψίσω την άποψή μου για τον μετρ του hard-boiled σε μια φράση του σπουδαίου συγγραφέα Σόμερσετ Μωμ: «Δεν βλέπω ποιος θα μπορούσε να τον ξεπεράσει».
- Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϋ (1955) – Patricia Highsmith
Μετάφραση: Ανδρέας Αποστολίδης
Άγρα (2009)
σελ. 400
Είναι το πρώτο μυθιστόρημα από τα πέντε της σειράς με πρωταγωνιστή τον απατεώνα και περιστασιακό δολοφόνο Τομ Ρίπλεϋ, έναν από τους πιο εντυπωσιακούς αντιήρωες της αστυνομικής λογοτεχνίας. Ένας πλούσιος εφοπλιστής ζητά έναντι αμοιβής από τον νεαρό Ρίπλεϋ να ταξιδέψει στην Ιταλία για να πείσει τον άσωτο γιο του Ντίκι να επιστρέψει στην Αμερική. Ο Ρίπλεϋ, γοητευμένος από την πλούσια και ανέμελη ζωή του Ντίκι και τις συνήθειες της υψηλής κοινωνίας, καταστρώνει ένα διαβολικό σχέδιο για να πάρει τη θέση του. Όταν ο κλοιός γύρω του αρχίζει να στενεύει και η απάτη κινδυνεύει να αποκαλυφθεί, η τελική αναμέτρηση με την τύχη και τις ενοχές του είναι αναπόφευκτη. Ένα ατμοσφαιρικό road story σε ειδυλλιακούς προορισμούς της Ιταλίας της δεκαετίας του ’50, που εξελίσσεται σε ένα αγωνιώδες και καθηλωτικό ψυχολογικό θρίλερ. Το 1960 μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη και κάνει διάσημο τον Αλέν Ντελόν –Γυμνοί στον ήλιο, ο ελληνικός τίτλος– ενώ μεγάλη επιτυχία σημειώνει και το ριμέικ της ταινίας (1999), όπου τον δαιμονικό Ρίπλεϋ υποδύεται ο Ματ Ντέιμον, ενώ ο Τζούντι Λο κλέβει την παράσταση στον ρόλο του κακομαθημένου πλουσιόπαιδου.
- Χαμός στο Χάρλεμ (1957) – Chester Himes
Μετάφραση: Ανδρέας Αποστολίδης
Άγρα (2001)
σελ. 307
Πρόκειται για το πρώτο από τα εννέα μυθιστορήματα της σειράς Harlem Detective με ήρωες δύο σκληροτράχηλους μαύρους αστυνομικούς, τον Μακάβριο Εντ και τον Νεκροθάφτη Τζόουνς, που οι περιπέτειές τους δεν είναι παρά ένα πρόσχημα για να βυθιστούμε στον σκοτεινό, παρακμιακό αλλά και σαγηνευτικό κόσμο του Χάρλεμ. Ο Τζάκσον, υπάλληλος γραφείου κηδειών, με παρότρυνση της εκρηκτικής συντρόφου του Αϊμαμπέλ, «μιας γκόμενας γεννημένης ν’ ανάβει τους άντρες», πείθεται από έναν απατεώνα να βάλει όλες τις οικονομίες του σε ένα μηχάνημα που μετατρέπει τα χαρτονομίσματα των δέκα δολαρίων σε εκατοδόλαρα! Όπως καταλαβαίνετε, τα χρήματα εξαφανίζονται μαζί με τη μαύρη καλλονή, ενώ ο αφελής και ερωτευμένος Τζάκσον νομίζει ότι την έχουν απαγάγει. Κλέφτες, τζογαδόροι, πόρνες γκάγκστερ, ένας απατεώνας μεταμφιεσμένος σε αδερφή του ελέους που πουλάει εισιτήρια για τον παράδεισο κι ένα αχτύπητο δίδυμο μπάτσων συνθέτουν ένα εξαιρετικά πρωτότυπο νουάρ, με βιτριολικό χιούμορ και διαδοχικές εκπλήξεις. Μέσα όμως από τις κωμικοτραγικές καταστάσεις που δημιουργεί η συναρπαστική εξέλιξη της ιστορίας αλλά και οι υπερβολές στην σκιαγράφηση των αντι-ηρώων πρωταγωνιστών αποδοκιμάζονται ο ρατσισμός, η εξαθλίωση και το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο των γκέτο της Αμερικής. Το Χαμός στο Χάρλεμ μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο αρκετά χρόνια αργότερα (1991) και έγραψε ιστορία ως ένα all black cast movie.
- Η νεκροφόρα με τις ρίγες (1962) – Ross Macdonald
Μετάφραση: Βικτώρια Λέκκα
Αλεξάνδρεια (2007)
σελ. 367
Ο Ρος Μακντόναλντ, που συμπληρώνει την τριάδα των μεγάλων κλασσικών του αμερικάνικου νουάρ (με Χάμετ και Τσάντλερ), θεωρείται ο σπουδαιότερος συνεχιστής του μεταπολεμικού hard-boiled. Αυτή είναι η δέκατη περιπέτεια του Λιου Άρτσερ, ενός ντετέκτιβ πιο εκλεπτυσμένου από τους προκατόχους του. Ένας πλούσιος συνταγματάρχης προσλαμβάνει τον Άρτσερ για να διερευνήσει το παρελθόν ενός νεαρού ζωγράφου που έχει ξεμυαλίσει τη μοναχοκόρη του. Ακολουθώντας τα ίχνη του θα περιπλανηθεί από τις παραλίες της Καλιφόρνιας μέχρι το Μεξικό, όπου και θα ανακαλύψει ότι ο επίδοξος γαμπρός κατηγορείται για τη δολοφονία της γυναίκας του. Όσο εξελίσσεται η ιστορία και ενώ οι φόνοι πληθαίνουν και τα ένοχα οικογενειακά μυστικά αποκαλύπτονται, οι ύποπτοι μέσω συνεχών ανατροπών διαδέχονται ο ένας τον άλλον. Ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα σκληρού αμερικάνικου αστυνομικού με αριστοτεχνική πλοκή και ευφυή σκιαγράφηση του κοινωνικού ιστού στις αρχές της ταραγμένης δεκαετίας του ’60, όπου εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια της αμφισβήτησης, της σεξουαλικής απελευθέρωσης, του αντικομφορμισμού και των μεγάλων κοινωνικών και πολιτιστικών αλλαγών που θα επακολουθήσουν.
- Χίλιες διακόσιες ογδόντα μαύρες ψυχές (1964) – Τζιμ Τόμσον
Μετάφραση: Ανδρέας Μπάμπαλης
Γνώση (2013)
σελ. 288
1280 μαύρες ψυχές είναι οι κάτοικοι της κομητείας του Πότσβιλ. Ο σερίφης Νικ Κόρεϊ, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, παριστάνει τον αγαθό και αφελή εκπρόσωπο του νόμου αλλά στην πραγματικότητα είναι ψυχοπαθής, πονηρός και απίστευτα βίαιος, έχοντας έναν ιδιαίτερο τρόπο να χειραγωγεί τους ανθρώπους και να καταχράται την εξουσία του. Και ενώ φαινομενικά πρόκειται για ένα αστείο –αρκετές φορές ξεκαρδιστικό γουέστερν–, με τους ήρωες να κινούνται στα όρια της καρικατούρας, αντιλαμβάνεσαι ότι σε δεύτερο επίπεδο και με ευφυέστατο τρόπο ο συγγραφέας αναδεικνύει τα σοβαρά προβλήματα της αμερικάνικης κοινωνίας, τον ρατσισμό, τη διαφθορά, την ανεξέλεγκτη βία και τον σεξισμό. Ο Τζιμ Τόμσον, ο «Ντοστογιέφσκι του ψιλικατζίδικου», όπως αποκαλείται, καθιερώθηκε μετά τον θάνατό του ως ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς της pulp αστυνομικής λογοτεχνίας. Η εξαιρετική εικονογράφηση του Τζόρντι Μπερνέτ ανεβάζει το επίπεδο της παρούσας έκδοσης. Πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι θα μεταφερθεί στον κινηματογράφο σε διασκευή σεναρίου και σκηνοθεσία του «δικού μας» Γιώργου Λάνθιμου.
- Εν ψυχρώ (1966) – Τρούμαν Καπότε
Μετάφραση: Αύγουστος Κορτώ
Πατάκης (2017)
σελ. 484
«Ένα ρηχό αίσθημα φρίκης που βάθαινε ραγδαία μέσα στα παγωμένα νερά του προσωπικού φόβου του καθενός». Με τα λόγια αυτά θα περιγράψει ο Τρούμαν Καπότε τον αντίκτυπο που είχε στην κωμόπολη Χόλκομπ του Τέξας η εν ψυχρώ δολοφονία μιας τετραμελούς οικογένειας τον Νοέμβριο του 1959, όταν έφτασε στον τόπο του εγκλήματος για να καλύψει το γεγονός για λογαριασμό του περιοδικού New Worker. Ο συγγραφέας θα πραγματοποιήσει συστηματική έρευνα μηνών με λεπτομερή καταγραφή μαρτυριών όλων των εμπλεκομένων στην υπόθεση –ακόμα και των δραστών– και θα παρουσιάσει ένα αριστουργηματικό αφήγημα –σε τέσσερις ενότητες– που ξεκινάει από τις τελευταίες ώρες της άτυχης οικογένειας και τελειώνει με τον απαγχονισμό των δύο δολοφόνων. Το Εν ψυχρώ είναι μια μυθιστορηματικής δομής δημοσιογραφική καταγραφή αληθινών γεγονότων από την πένα ενός σπουδαίου λογοτέχνη. Πρόκειται για ένα εμβληματικό βιβλίο της αστυνομικής λογοτεχνίας, που έγινε παγκόσμιο μπεστ σέλερ και καθιέρωσε ως νέο είδος αφήγησης το μη μυθοπλαστικό μυθιστόρημα (non-fiction novel). Το βιβλίο μεταφέρθηκε την επόμενη χρονιά στο κινηματογράφο (1967), ενώ εξαιρετική είναι η ταινία Τρούμαν Καπότε (2005) που αφηγείται τη ζωή του συγγραφέα την περίοδο που έγραψε το Εν ψυχρώ, με πρωταγωνιστή τον Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν (Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου