Πρώτη φορά καταπιαστήκαμε —το dim/art και ο Μάριος Σπηλιόπουλος— με το αφιέρωμα στον αγαπημένο και σημαντικό εικαστικό το 2013· τότε, στις 18/9/2013, μας πρόλαβε η δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Πού διάθεση και μυαλό για εικαστικό αφιέρωμα. Δεν μπορέσαμε στο μεσοδιάστημα, και τώρα επιτέλους ήρθε η ώρα για έναν ελάχιστο φόρο τιμής σε έναν μεγάλο καλλιτέχνη του 20ού αιώνα.
Το dim/art ευχαριστεί τον εικαστικό και καθηγητή της Α.Σ.Κ.Τ. Μάριο Σπηλιόπουλο για το βιωματικό του κείμενο, για την επιλογή αντιπροσωπευτικών έργων του Ακριθάκη, για την ανθολόγηση σκέψεών του και για τη γενική επιμέλεια του αφιερώματος. Ευχαριστούμε επίσης τον Ηλία Ζαράνη, που μας έστειλε το κείμενο του Τρύφωνα Κόρμπη για τον Ακριθάκη από το περιοδικό Λυχνάρι (τεύχος 3, Ιούνιος 2001) του «Ιωνικού συνδέσμου» (ο Η.Ζ. ήταν τότε εκδότης και διευθυντής του Λυχναριού) καθώς και τον Πέτρο Αυλίδη, αποσπάσματα από τα βιωματικά βιβλία του οποίου χρησιμοποιήσαμε. Το αφιέρωμα περιλαμβάνει ακόμα ένα κείμενο του Νάνου Βαλαωρίτη από τον κατάλογο της πρώτης ατομικής έκθεσης του Ακριθάκη στο Γαλλικό Ινστιτούτο το 1965 και δύο κείμενα του Κώστα Ταχτσή.
Ο Πέτερ Κλάους Σούστερ, διευθυντής της Νατσιονάλ Γκάλερι του Βερολίνου, στην εναρκτήρια ομιλία του στα εγκαίνια της αναδρομικής έκθεσης του Ακριθάκη, που οργανώθηκε εκεί το 2003, παράλληλα με την έκθεση του Πικάσο, είπε χωρίς δισταγμό πως, μέσα από την χάρη και την προσωπικότητα του έργου του, ο Ακριθάκης έρχεται να πάρει στην τέχνη του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα τη θέση του Μοντιλιάνι. Απρόσμενο, αυθόρμητο, τραγικό και πηγαίο το έργο του διαφεύγει από τα κλασικά πρότυπα, ακολουθεί ασυμβίβαστους δρόμους και γίνεται μια πρωτογενής και τολμηρή ερευνητική πράξη. Μοναδική και αμίμητη.
* * *
Ο Φωτεινός Πρίγκιπας Αλέξης Ακριθάκης
—του Μάριου Σπηλιόπουλου—
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου