Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία

https://www.fractalart.gr/nees-ekdoseis-12-kainoyrgia-vivlia-sept-2019/

Αντώνης Ξυραφάς «Ο εφευρέτης», εκδ. Βακχικόν, σελ. 250

Αν η μουσική είναι η μόνη μορφή τέχνης με την οποία μπορεί κανείς τόσο καθαρά και βαθιά να προχωρήσει πέρα από το μανδύα των φαινομένων, τότε τι θα έκανε ένας μοναχικός στην ουσία του εφευρέτης για εκείνη;
Θα γινόταν ένας άνθρωπος που ορίζει τη μοίρα του ή θιασώτης ενός τραγικού πεπρωμένου, σημαδεμένου από μια ανείπωτη κατάρα;

Για τον Ζακ Ντιεντονέ μοιάζει να μην υπάρχει κάποιο όνειρο ζωής, παρά μόνο ένα σκοτεινό όραμα που οδηγεί το χέρι του στο εργαστήριό του και στους δρόμους του πολυσύχναστου, γεμάτου από λαμπερές μουσικές Παρισιού.
Εκείνο το σκοτεινό όραμα της νιότης του που τον εκτοξεύει από τη θέση του ταπεινού ωρολογοποιού στην κατάκτηση της ίδιας της τελειότητας. Ενός ιδανικού σύμπαντος, της αιωνιότητας της ίδιας που θα υποκλιθεί για μια στιγμή μπροστά στην αδάμαστη μεγαλοφυΐα του, στο πνεύμα του πρώτου γνήσιου θεϊκού ανθρώπου, του ενός και αληθινού πνευματικού βασιλιά του κόσμου.

Ξένη πεζογραφία:

Μερσέ Ροδορέδα «Πλατεία Διαμαντιού», μετάφραση: Ευρυβιάδης Σοφός, εκδ. Καστανιώτη, σελ. 240

Βαρκελώνη, αρχές της δεκαετίας του ’30. Η Νατάλια είναι ένα όμορφο κορίτσι που δουλεύει σε ζαχαροπλαστείο. Κάποια μέρα πηγαίνει να διασκεδάσει στη μεγάλη γιορτή της Γκράσια χωρίς να υποψιάζεται ότι εκεί πρόκειται να συμβεί αυτό που θα σημαδέψει την ύπαρξή της. Αρχικά διστάζει όταν ένα άγνωστο αγόρι την πλησιάζει και της προτείνει να χορέψουν. Όμως ο Κιμέτ είναι δυναμικός και γοητευτικός, την κοιτάζει με δυο μάτια μικρά και υποσχετικά. Εκείνη θα του απλώσει το χέρι. Εκείνος θα της αλλάξει το όνομα και τη ζωή. Παντρεύονται, γίνονται γονείς. Στήνουν ωστόσο ένα παράξενο σπιτικό, γεμάτο πουλιά, επειδή ο σύζυγος έχει αποφασίσει να εκθρέψει περιστέρια, κάτι που ενθουσιάζει τα παιδιά μα δυσκολεύει όλο και πιο πολύ τη σύζυγό του, την Κολομέτα, αυτήν που με μια φωνή μοναδική, ολόφωτη και σκοτεινή, τρυφερή και σπαρακτική, αφηγείται τούτη την πανανθρώπινη ιστορία. Ώσπου ακούγονται τα όπλα, ο άντρας φεύγει για να πολεμήσει και η γυναίκα μένει πίσω για να δώσει τη μάχη της επιβίωσης. Η «Πλατεία Διαμαντιού» της Μερσέ Ροδορέδα είναι μια αξέχαστη αναγνωστική εμπειρία, ναρκώνει γλυκά το μυαλό και την καρδιά.

John Grisham «Το ξεκαθάρισμα», Μετάφραση: Γιώργος Μπαρουξής, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, σελ. 642

Οκτώβριος 1946, Κλάντον, πολιτεία του Μισισιπή. Η τοπική κοινωνία συγκλονίζεται από το απεχθέστερο ίσως έγκλημα που έγινε ποτέ στην περιοχή. Δράστης ο Πιτ Μπάνινγκ, ένας παρασημοφορημένος ήρωας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, επικεφαλής μιας από τις πιο σημαντικές οικογένειες της περιοχής, επιτυχημένος γαιοκτήμονας, εξέχων παράγοντας της τοπικής κοινότητας και πιστό μέλος της Εκκλησίας των Μεθοδιστών. «Δεν έχω να πω τίποτα», είναι το μόνο που έχει να δηλώσει στη συγκλονισμένη οικογένειά του, στον σερίφη, στους δικηγόρους του, στον δικαστή, στους ενόρκους. Είναι προφανές σε όλους πως ο Πιτ Μπάνινγκ δεν φοβάται τον θάνατο και δεν θα ανακαλέσει ποτέ την απόφασή του να πάρει στον τάφο του τα κίνητρα που τον οδήγησαν στον φόνο.
Ένα συγκλονιστικό ταξίδι από τις δικαστικές αίθουσες των Ηνωμένων Πολιτειών έως τις ζούγκλες των Φιλιππίνων και τις αδυσώπητες μάχες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου με οδηγό την ιστορία ενός άνδρα, στοιχειωμένου από τα φαντάσματα του παρελθόντος και έτοιμου να πληρώσει το πιο ακριβό τίμημα για να κρατήσει καλά κρυμμένα κάποια σκοτεινά μυστικά.

Κρίστιαν Γουάιτ «Το χαμένο παιδί», Μετάφραση: Αλέξανδρος Ηλιόπουλος, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, σελ. 416

3 Απριλίου 1990. Η µικρούλα Σάµι εξαφανίζεται από το σπίτι της στο Μάνσον του Κεντάκι – ένα γεγονός που συντρίβει την οικογένειά της και διχάζει τη βαθιά συντηρητική, θρησκευόµενη κοινωνία της πόλης. Είκοσι οκτώ χρόνια µετά, η Κιµ Λίρι, Αυστραλιανή φωτογράφος, πολιορκείται από έναν άγνωστο ο οποίος ανατρέπει όλα όσα ήξερε για τον εαυτό της, καθώς ισχυρίζεται ότι αυτή είναι η µικρή Σάµι. Πόσο µακριά µπορεί να φτάσει η Κιµ για να ανακαλύψει την αλήθεια; Αναζητώντας απαντήσεις, επιστρέφει στην αποµακρυσµένη πόλη όπου µεγάλωσε η Σάµι για να αντιµετωπίσει τα φαντάσµατα της παιδικής της ηλικίας. Ωστόσο, όσο πιο βαθιά ψάχνει, τόσο περισσότερα κρυµµένα µυστικά ανακαλύπτει για την οικογένεια της Σάµι… και τόσο περισσότερο πλησιάζει στο ανείπωτο τραύµα του σκοτεινού και διεστραµµένου παρελθόντος της.
Το συγκλονιστικό λογοτεχνικό ντεµπούτο του Αυστραλού πολυβραβευµένου σεναριογράφου Christian White, που µεταφράστηκε σε περισσότερες από δέκα γλώσσες και έγινε αµέσως µπεστ σέλερ. Ένα καθηλωτικό ψυχολογικό θρίλερ, που αιχµαλωτίζει τον αναγνώστη, από τις πρώτες κιόλας σελίδες, σε ένα αναπάντεχο παιχνίδι ανάµεσα στο παρόν και το παρελθόν.

Stegner Wallace «Το τραγούδι της σάλπιγγας», Μετάφραση: Γιάννης Παλαβός, εκδ. Gutenberg, σελ. 238

Τα χαμηλόφωνα διηγήματα του Wallace Stegner (1909-1993) παρουσιάζουν κρυφές πλευρές της πολυδιάστατης αμερικανικής ενδοχώρας, αποδομώντας στερεότυπα και μύθους συνυφασμένους με την Άγρια Δύση: εδεμικές περιγραφές της φύσης, όπου όμως εμφιλοχωρεί το δαιμονικό στοιχείο, ύμνος στη χαρά της ζωής, παιδιά αντιμέτωπα με τη βία και τον θάνατο, γυναίκες με συμπόνια και καρτερία.
Αντλώντας από τα βιώματά του κατά τις οικογενειακές περιπλανήσεις ο Stegner, ο «πρύτανης των συγγραφέων της Δύσης», μιλά για την αξία της συνεργασίας και του ανήκειν σ’ ένα σύνολο. Οι ήρωές του, αναθρεμμένοι, όπως ο ίδιος, σ’ ένα σκληρό περιβάλλον, αναζητούν σε όλη τους τη ζωή την αλληλεγγύη, τη γενναιοδωρία και τη συγχώρεση. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Rachel Cusk «Μετάβαση», Μετάφραση: Αθηνά Δημητριάδου, εκδ. Gutenberg, σελ. 247

Μετά το χωρισμό, η Φαίη, η συγγραφέας που γνωρίσαμε στο «Περίγραμμα», αντιμετωπίζει την απώλεια και αποφασίζει ν’ αλλάξει την πραγματικότητά της. Μετακομίζει στο Λονδίνο με τους έφηβους γιους της και τολμά να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με ό,τι μέχρι τότε απέφευγε. Ανακαινίζει το σπίτι της, συγκρούεται με τον ένα της γιο, επανασυνδέεται με παλιούς φίλους, γνωρίζει καινούργια άτομα, συναντάει άλλους συγγραφείς και ερωτεύεται ξανά. Στη Μετάβαση βλέπουμε τον αγώνα μιας γυναίκας ν’ αγαπήσει τον εαυτό της και να πιστέψει στη ζωή.
Από τις εκδόσεις Gutenberg κυκλοφορεί ήδη το «Περίγραμμα», το πρώτο μέρος της τριλογίας με ηρωίδα τη Φαίη.

Αστυνομικό Μυθιστόρημα:

Ντέμπι Χάουελς «Η εξαφάνιση της Ρόζι Άντερσον», Μετάφραση: Μαρία Φακίνου, εκδ. Πατάκη, σελ. 422

Μετά την εξαφάνιση της δεκαοχτάχρονης Ρόζι Άντερσον, το ειδυλλιακό χωριό όπου έµενε δε θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο. Ενοχές κατακλύζουν την κηπουρό της περιοχής, Κέιτ. Η Γκρέις, η µοναχοκόρη της, ήταν συµµαθήτρια της Ρόζι. Η Ρόζι ήταν όµορφη, ευγενική και καλόκαρδη. Προερχόταν από µια δεµένη, ευκατάστατη οικογένεια και είχε µπροστά της όλη της τη ζωή. Ποιος µπορεί να ήθελε να της κάνει κακό; Και γιατί; Η Κέιτ είναι σίγουρη ότι κάτι σηµαντικό διαφεύγει την προσοχή της αστυνοµίας. Είναι βέβαιη πως κάποιος στο χωριό γνωρίζει περισσότερα απ’ ό,τι αφήνει να φανεί. Όσο οι έρευνες εντείνονται, τόσο εντείνεται και η εµµονή της Κέιτ να διαλευκάνει το µυστήριο.

Adrian McKinty «Η αλυσίδα», Μετάφραση: Γιώργος Ξενίας, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, σελ. 464

Η μέρα ξεκινά όπως όλες οι άλλες. Η Ρέιτσελ αφήνει την κόρη της, Κάιλι, στη στάση του λεωφορείου και φεύγει για τη δουλειά της. To τηλεφώνημα από έναν άγνωστο αριθμό όμως θα ανατρέψει τα πάντα. Η γυναίκα από την άλλη άκρη της γραμμής πληροφορεί τη Ρέιτσελ ότι η Κάιλι βρίσκεται δεμένη και φιμωμένη στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου της, και ότι ο μόνος τρόπος για να την ξαναδεί είναι να απαγάγει και η ίδια ένα άλλο παιδί. Η γυναίκα στο τηλέφωνο είναι μητέρα και ο γιος της έχει απαχθεί, και αν η Ρέιτσελ δεν κάνει αυτό που της ζητείται, τότε το αγόρι θα πεθάνει – το ίδιο και η Κάιλι.
Τώρα η Ρέιτσελ είναι μέρος της ΑΛΥΣΙΔΑΣ, μιας τρομακτικής οργάνωσης που μετατρέπει τους γονείς από θύματα σε θύτες και ταυτόχρονα επιτρέπει σε κάποιον να κερδίσει πολλά χρήματα. Η Ρέιτσελ είναι μια απλή, καθημερινή γυναίκα, ωστόσο τις επόμενες μέρες οι καταστάσεις θα την ωθήσουν πολύ πέρα από τα όριά της. Θα υποχρεωθεί σε απίστευτες ηθικές επιλογές και σε φρικτές, παράλογες πράξεις. Η ΑΛΥΣΙΔΑ είναι αδίστακτη, τρομακτική και ανώνυμη. Οι κανόνες είναι απλοί: βρες τα χρήματα, βρες το επόμενο θύμα, κάνε το ασύλληπτο έγκλημα που δεν είχες φανταστεί πως ήσουν ικανός να διαπράξεις μόλις είκοσι τέσσερις ώρες πριν.
Αυτό που οι εγκέφαλοι της ΑΛΥΣΙΔΑΣ γνωρίζουν καλά είναι ότι οι γονείς θα κάνουν τα πάντα για τα παιδιά τους. Αυτό που δεν ξέρουν όμως είναι ότι τελικά θα συναντήσουν έναν ικανό αντίπαλο. Η Ρέιτσελ είναι ευφυής και αποφασισμένη να βρεθεί στην πλευρά των νικητών. Θα είναι τελικά αυτή που θα σπάσει την ΑΛΥΣΙΔΑ;

Antonio Fusco «Υπόθεση 178», εκδ. Ελληνικά Γράμματα, σελ. 272

Μετά τις «Πέντε μικρές αδικίες» ο αστυνόμος Καζαμπόνα επιστρέφει και ερευνά σε βάθος μια παλιά άγρια ιστορία που δεν ξεχνιέται εύκολα. Είναι Δεκαπενταύγουστος με φριχτό καύσωνα και στους λόφους της Τοσκάνης ανακαλύπτεται το πτώμα ενός δολοφονημένου άντρα. Πρόκειται για ξεκάθαρη εκτέλεση, όπως γίνεται αμέσως σαφές στα έμπειρα μάτια του Καζαμπόνα, ο οποίος αναγκάζεται να σπεύσει ολοταχώς. Δεν προλαβαίνει όμως να ξεκινήσει τις έρευνες και την υπόθεση αναλαμβάνει η Διεύθυνση Ερευνών κατά της Μαφίας. Παράξενο, όπως παράξενη είναι και η ατμόσφαιρα σε εκείνα τα μέρη. Ύστερα από την εκκένωση του φράγματος που κατασκευάστηκε μετά τον πόλεμο, μέσα από τα νερά της λίμνης αναδύθηκε το παλιό χωριό-φάντασμα Τόρε Γκιμπελίνα. Εκεί ο Καζαμπόνα πέφτει πάνω στη Μονίκ, μια γοητευτική και αδάμαστη Γαλλίδα δημοσιογράφο. Η γυναίκα ερευνά έναν φάκελο με μυστηριώδη έγγραφα για μια σφαγή από τους ναζί που έγινε στο βυθισμένο πια χωριό. Έναν «καυτό» φάκελο, που περνούσε από χέρι σε χέρι σαν θανατική καταδίκη, φέρνοντας μαζί του μια σειρά από ανεξήγητους φόνους. Ο Καζαμπόνα θα κληθεί να ανακαλύψει τι κρύβουν τόσα χρόνια τα ταραγμένα νερά της λίμνης. Ποιο είναι το αντίτιμο της αλήθειας; Άραγε, η απόδοση δικαιοσύνης θα βοηθήσει να ξεχαστούν τα πάντα;
Η επιστροφή ενός σπουδαίου αστυνομικού. Ένας χαρακτήρας που με την οξυδέρκεια και την ανθρωπιά του έχει κερδίσει χιλιάδες αναγνώστες.

Anna Katharine Green «Μια παράξενη εξαφάνιση», Μετάφραση: Ανδρέας Αποστολίδης, εκδ. Gutenberg, σελ. 207

Από τη «μητέρα του αστυνομικού μυθιστορήματος», τη συγγραφέα που «λάτρεψε», όπως γράφει στην αυτοβιογραφία της, η Άγκαθα Κρίστι και θαύμαζε ο Κόναν Ντόιλ, μια ιστορία μυστηρίου, αλλά και έρωτα, αυτοθυσίας, καταπιεσμένων συναισθημάτων και αφόρητων κοινωνικών συμβάσεων.
Πρωταγωνιστής το πρότυπο του Ηρακλή Πουαρό και του Σέρλοκ Χολμς, ο ιδιόρρυθμος ντετέκτιβ Γκράις.
Μια όμορφη ράφτρα εξαφανίζεται από την έπαυλη όπου δούλευε. Η οικονόμος του σπιτιού είναι σίγουρη πως πρόκειται για απαγωγή και ζητά τη βοήθεια της αστυνομίας. Αρνείται όμως να δώσει πληροφορίες ακόμα και για την εμφάνιση της κοπέλας. Το νεαρό αφεντικό της αδιαφορεί για το κατώτερο προσωπικό της έπαυλής του. Τριγυρνά όμως σε φτωχικές και κακόφημες συνοικίες αναζητώντας μιαν άλλη κοπέλα. Ποια μυστικά κρύβουν οι δυο τους; Πώς συνδέεται η υπόθεση με την υψηλή κοινωνία της Νέας Υόρκης, αλλά και με δύο περιβόητους και επικίνδυνους ληστές;

Ποίηση:

Μπεατρίζ Χάουσνερ «Η ράφτρα και η ζωντανή κούκλα», Μετάφραση: Χριστίνα Λιναρδάκη, εκδ. Βακχικόν, σελ. 100

Τα ποιήματα της Μπεατρίζ Χάουσνερ είναι παγκόσμια, όμως αποτίουν φόρο τιμής σε έναν μεγάλο Καναδό ήρωα: τον Λουί Ριέλ, τον μεσσιανικό ηγέτη της επανάστασης των αυτοχθόνων ενάντια στο κράτος, ο οποίος καταδικάστηκε για «έσχατη προδοσία» και κρεμάστηκε το 1885. Για την Μπεατρίζ, εκείνος βρίσκεται πάντα «Στη γειτονιά», ψάχνοντας για «οδοδείκτες προς τη Νέα Ιερουσαλήμ», βλέποντας δύσκολα όνειρα με το σκοινί γύρω απ’ τον λαιμό του κάθε μέρα. Όμως δεν είναι η επανάσταση και η ποίηση, το όνειρο και η δράση αιώνιες αδελφές, όπως προφήτευσε ο Μπωντλαίρ;

Κάποτε η καρδιά έχασε τον αγαπημένο της.
Ούρλιαξε τη λύπη της μέσα
στη νύχτα μέχρι που δεν είχε
πια δάκρυα. Πολλά φεγγάρια ανέτειλαν
και έδυσαν στον ουρανό αιωνιότητες
από ζωές που εκείνη πέρασε
αναζητώντας τον στις ραφές
ρούχων που οι πιέτες τους έκρυβαν
τους φόβους της εκείνους που είχε ράψει
βαθιά μέσα στο κλάμα της.

Μπρούνο Ντουσέ «Αυτοί που σιωπούν», Μετάφραση: Κατερίνα Αποστολοπούλου, εκδ. Βακχικόν, σελ. 138

Δείγμα γραφής:

Σε τούτη τη χώρα
κανενός δεν του περνάει απ’ το μυαλό η ιδέα
να μετρήσει τ’ άστρα
ή τις κατσίκες του κοπαδιού

Το μόνο που μετράει εδώ
είναι ο Κριός της νύχτας
και τα προβατάκια των αφρισμένων κυμάτων
που παφλάζουν πάνω στη βάρκα του ψαρά

Σε τούτη τη χώρα
μια μόνη στάμνα κλείνει μέσα της πιότερο δροσερό νερό
απ’ όσο βαστάνε οι ουρανοί.