Αλέξανδρος Στεργιόπουλος
Το νουάρ που προσπερνά την άμεση βία και δεν δέχεται την συναισθηματική εκτόνωση. Το νουάρ που προσπαθεί να εξηγήσει τη βαριά ατμόσφαιρα με ηρεμία και χωρίς να διαλύει το νέφος της ανησυχίας. Σε αυτό το νουάρ δεν υπάρχει το αίμα και το ψέμα, υπάρχει ένα αναπάντητο «γιατί;» που δείχνει τον δρόμο προς την άβυσσο. Εκεί οδεύει η πρωταγωνίστρια του μυθιστορήματος «Η Ελένα ξέρει» (Εκδ. Carnivora). Τι θα γίνει μετά κανείς δεν ξέρει και είναι αυτό το υπαρξιακό ταξίδι που δίνει γοητεία και δύναμη στο βιβλίο της Κλαούδια Πινιέιρο. Ο κυνισμός γίνεται μέσο επιβίωσης και αδυναμίας και είναι οι αδύναμες σκέψεις που φτιάχνουν το ημίφως και τις αντιθέσεις. Τίποτα δεν ξέρουμε και η ζωή μας είναι μια
ατελείωτη προσπάθεια να μάθουμε. Η Πινιέιρο στην ασπρόμαυρη θάλασσα του βίου μας δείχνει πως μπορούμε να σταθούμε στο γκρίζο. Η Ελένα ξέρει ότι η κόρη της κρεμάστηκε στο καμπαναριό. Η Ελένα ξέρει ότι δεν έχει κανέναν άλλο στη ζωή. Η Ελένα ξέρει ότι ο θάνατος της πλησιάζει. Υποφέρει από Πάρκινσον και η αρρώστια δεν την αφήνει να σηκώσει το βλέμμα ψηλά, σχεδόν σέρνεται και σαν να εξοικειώνεται με το ταξίδι δίχως επιστροφή. Πριν γίνει αυτό όμως πρέπει να ξέρει και κάτι άλλο: πώς πέθανε η κόρη της Ρίτα; Η Ελένα πρέπει να μάθει να κάνει τον αστυνόμο, τον ντετέκτιβ κι ας μην έχει την εκπαίδευση, την ικανότητα να τραβάει πιστόλι, να τρέχει, να δείχνει το σήμα της και να ανοίγουν πόρτες… Η Ελένα ξέρει ότι η Ρίτα δεν αυτοκτόνησε και δεν έχει καμία απόδειξη! Ήξερε ότι δεν άρεσε στην κόρη της να πλησιάζει εκκλησίες όταν έβρεχε και τη μέρα του θανάτου της έβρεχε. Η Ελένα ξέρει ότι με την κόρη της καβγάδιζαν, όμως υπήρχε βαθιά αγάπη μεταξύ τους. Η Ελένα ξέρει ότι η κόρη της βοήθησε μια άγνωστη να μην κάνει έκτρωση. Η Ελένα ξέρει ότι η μητρότητα είναι ευλογία. Μέχρι να τελειώσει η αναζήτηση της θα μάθει άλλα δύο πράγματα: αυτή ευθύνεται για τον θάνατο της κόρης και πως η μητρότητα είναι και κατάρα! Το νουάρ της Πινιέιρο είναι σπαρακτικό. Διατηρεί το μυστήριο μέχρι τέλους και η αποκάλυψη των απαντήσεων δεν λυτρώνει, ούτε καταδικάζει. Διαιωνίζει μια γνώση που βασανίζει ψυχή, μυαλό και σώμα. Η ήττα δεν τελειώνει και μαζί με την Ελένα χάνει και η κοινωνία που προσπαθεί να κατευθύνει συμπεριφορές, να διαμορφώσει άκαμπτες αντιλήψεις και να αποφύγει τον πόνο του σώματος. Το πληγωμένο σώμα της Ελένα και η από τα κάτω ματιά της για τον κόσμο είναι η μοναξιά μας, η βία που δεν έχει απάντηση και η αδυναμία να προστατέψουμε το σώμα μας. Το «Η Ελένα ξέρει» κρατά κάθε στιγμή της νουάρ ατμόσφαιρας και μία ανθρώπινη παρουσία στο κέντρο της σκηνής. Το μυθιστόρημα έχει θεατρικά στοιχεία και άμεσο ύφος, σαν να διαβάζουμε τον μονόλογο της άγνοιας. Η μετάφραση ανήκει στην Ασπασία Καμπύλη και η ελληνική απόδοση μας αγγίζει βαθιά, άλλο ένα αξιόλογο βιβλίο από τις εκδόσεις Carnivora.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου