Δημήτρης Φύσσας
Εφτά χρόνια μετά τα συγκεντρωμένα «Ποιήματα 1941 – 1971» («Κείμενα» 1972) και δυο μετά το κορυφαίο νεοελληνικό μυθιστόρημα «Το κιβώτιο» («Κέδρος» 1975), ο Αλεξάνδρου έβγαλε έντεκα διάσπαρτα, ποικίλα κείμενά του («Βέργος», 1977• επανέκδοση «Ύψιλον» 1982). Αυτά μάς ξαναπροσφέρονται τώρα, με εξαιρετική επιμέλεια – εκδοτικό σημείωμα της Ελένης Κεχαγιόγλου.
Τα θέματα δείχνουν την εξέλιξη της σκέψης τού πιο ανυπότακτου ίσως πνεύματος που έγραψε ποτέ ελληνικά: απλοποίηση της ορθογραφίας, εναντίωση σε κάθε λογής βραβεία, χλευασμός των συγγραφικών στρατεύσεων, προσωπικός αγώνας «εναντίον όλων των τυράννων, εστεμμένων και τραγιασκοφόρων», ο αυταδιέξοδος Μαγιακόβσκι και ο τραγικός Βαρχάιτ κλπ. ΥΓ. Ποιος θίασος θ’ ανεβάσει την ελεύθερη δικαιωμάτων «Αντιγόνη»;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου