Αντώνης Ν. Φράγκος
Η αφήγηση του βαρυποινίτη επαρχιακού γιατρού για τη δολοφονία μιας γυναίκας που αγάπησε με τόσο πάθος μέσα από την ξεχωριστή γραφή του Ζωρζ Σιμενόν
Από τα πιο σημαντικά αφηγήματα του Ζωρζ Σιμενόν, το «Γράμμα στον δικαστή μου» (εκδ. Άγρα) σε μετάφραση Αργυρώς Μακάρωφ -γραμμένο το 1946, στις ΗΠΑ-, ανήκει στη χορεία των «σκληρών μυθιστορημάτων» που προλογίζουν, θα λέγαμε, το νέο πολάρ. Όχι ποιος έκανε το έγκλημα, αλλά γιατί το έκανε. Πολλές φορές ο δράστης είναι γνωστός εξ αρχής. Ο Σιμενόν φέρνει στην επιφάνεια την αβάστακτη πίεση που υφίστανται οι άνθρωποι, εξαιτίας της οποίας σπάνε ενίοτε οι αρμοί της λογικής και αναδύονται ακαριαίως τα ένστικτα.
Ούτως, αναφορά εδώ γίνεται στον επαρχιακό γιατρό Σαρλ Αλαβουάν, καταδικασμένο για φόνο. Βαρυποινίτης, κλεισμένος στο κελί του, γράφει ένα μακροσκελές γράμμα στον δικαστή του χωρίς να επικαλείται τον οίκτο του. Γράφει για τη ζωή του από μικρό παιδί με την υπερπροστατευτική μάνα του έως την αποφράδα ημέρα: αυτοδημιούργητος αστός παντρεύεται κατ’ αρχήν την Ζαν, κόρη του γιατρού επαρχίας, και αποκτά μαζί της δύο παιδιά.
Η γυναίκα του πεθαίνει αμέσως μετά τη δεύτερη γέννα. Γνωρίζει κατά τύχη την Αρμάντ. Χήρα καλής οικογενείας, αναλαμβάνει παιδιά και σπίτι εν λευκώ. Σύντομα ελέγχει ασφυκτικά τα πάντα. Η απουσία έρωτα είναι εμφανής και στους δύο γάμους. Ο Αλαβουάν ζούσε στο πλαίσιο που απαιτεί η κοινωνική του θέση με την τελειομανή σύζυγό του να υποδεικνύει ακόμη και το ημερήσιο πρόγραμμα. Στην κάθε λεπτομέρειά του.
Δεν άντεχε τον μικροαστικό καθωσπρεπισμό της, το συνεχές αμείωτο μειδίαμά της, ένιωθε εντελώς άδειος από αγάπη. Και αυτό τον εξόργιζε, ήθελε να την εκδικηθεί, να την απατήσει. Είναι τότε που συναντάει, τυχαία, μια νύχτα βροχερή, στον σιδηροδρομικό σταθμό της Νάντης, την κατά πολλά χρόνια νεότερή του Μαρτίν Ενγκλεμπέρ, συμπατριώτισσα του από τη Λιέγη του Βελγίου. Και ως να ήταν ταγμένοι να βρεθούν, καταθέτουν στα σεντόνια μικρού ξενοδοχείου όλο το πάθος που τους είχε λείψει.
Σφόδρα ερωτευμένος, ο Αλαβουάν φέρνει τη γυναίκα στην πόλη του, και μάλιστα την κάνει βοηθό στο ιατρείο του. Αλλά γρήγορα γίνονται αντιληπτοί απ’ την Αρμάντ, αγκαλιασμένοι να ανταλλάσσουν φιλιά. Προς μεγάλη του έκπληξη η τελευταία συναινεί σιωπηρώς, αλλά εκτός οικογενειακής φωλιάς. Απαυδισμένος παίρνει τη Μαρτίν και φεύγουν. Ταξιδεύουν στον κοινό τους τόπο εν είδει συναισθηματικής αναβάπτισης.
Όμως, η φυγή δεν μειώνει την όλο και αυξανόμενη ζήλια του για το παρελθόν της ερωμένης του. Δεν άντεχε τους πρώην της. Γίνεται βίαιος. Ενίοτε χτυπάει. Δύο όψεις: Η Μαρτίν που έπεφτε από αγκαλιά σε αγκαλιά και η δική του Μαρτίν -όχι των άλλων. Δεν μπορεί να αντισταθεί στην παρόρμηση, προσπαθεί, αλλά εις μάτην. Η νέα τον αντιμετωπίζει στωικά. Ώσπου μια νύχτα μετά τον έρωτα επέρχεται το μοιραίο. Σκοτώνει την «άλλη».
Ο Σιμενόν σκιαγραφεί αριστοτεχνικά, βήμα - βήμα , την αργή ανάδυση μιας βαθιά κρυμμένης πλευράς του Αλαβουάν που τον ωθεί στο φόνο. Μια συγκλονιστική ανατομία ενός εγκλήματος.
INFO
Ζωρζ Σιμενόν
«Γράμμα στον δικαστή μου»
Εκδόσεις: Άγρα
Σελ: 296
Τιμή: 12.60 ευρώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου