3.1.22

Δύο ποιήματα – της Monika Herceg

Μετάφραση στα Αγγλικά: Marina Veverec
Μετάφραση στα Ελληνικά: Μαρουσώ Αθανασίου


το μουστάκι

στο τέλος του η μητέρα είπε
ότι είχε προσπαθήσει πολλές φορές
να κλέψει την έκρηξη από τα παραγινωμένα φρούτα


και όπως αυτά να επιστρέψει στο άσυλο της σήψης
με μια θηλιά γύρω απ’ τον λαιμό του στη σοφίτα
μετά την κηδεία δεν βγήκε από το δωμάτιό της
τουλάχιστον ένα μήνα κι ήταν φριχτή παρηγοριά
και για κείνη και για μας
ο υγρός κορεσμός της θλίψης
σε κάθε δωμάτιο
ακόμη νιώθω το λεπτό μαστίγιο της σιωπής
να εξορίζει την αξιοπρέπεια του χώρου

μέσα και έξω μας
αφού δεν υπήρχε τίποτα να πούμε

εκείνη παραπονιέται για την αρθρίτιδα και για τις γροθιές του
κάπου ανάμεσα σ’ αριστερή και δεξιά κοιλία
ακόμη νιώθει
τα ροζιασμένα βαριά χέρια
και το παχύ μουστάκι
όπως και τότε που πρωτοπαντρεύτηκαν

η μάγισσα

εκτός από τα σημάδια που εμφανίστηκαν
σαν σωστά βαλμένες ρυτίδες
γύρω από τα μάτια
τίποτα άλλο δεν μαρτυρά ότι η μάνα μου γερνάει
όλοι είναι κάτω απ’ το χώμα
και εδώ και χρόνια οι ιστορίες της είναι σβώλος
σβώλος
σβώλος
μες στον τάφο

τη νύχτα μεταμορφώνεται σε μάγισσα
και κάνει βόλτες στα όνειρα των γειτόνων

κλέβει τα νιάτα τους
χαμογελάει ακόμη με τα μάτια σαν παιδί
και αγαπάει με αυταπάρνηση μόνο τις γάτες

⸙⸙⸙

[Πρώτη δημοσίευση των μεταφράσεων στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Δείτε τα περιεχόμενα του τέταρτου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]

https://frear.gr/?p=32464

Δεν υπάρχουν σχόλια: