Γιάννης Θωμάς

Ένας ηθοποιός υψηλών δυνατοτήτων, παρότι χαμηλών τόνων, με πλούσια παρουσία τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, δεν βρίσκεται πλέον ανάμεσά μας. Ο λόγος για τον Γιάννη Θωμά που έφυγε στις 27/6/2021 από τη ζωή, σε ηλικία 77 ετών, μετά από σκληρή μάχη με τον καρκίνο σκορπίζοντας θλίψη στην εγχώρια θεατρική οικογένειας αλλά και σε όλους όσοι τον ξεχώρισαν μέσα από τις ερμηνείες του.

Ο Γιάννης Θωμάς γεννήθηκε το 1944 στα Ξανθόγεια (Ρουσίλβο) Εδέσσης και 1972 αποφοίτησε από την δραματική σχολή του Γρηγόρη Βαφιά. Κατά την διάρκεια της διαδρομής του συμμετείχε σε δεκάδες θεατρικές παραστάσεις που ανέβηκαν τόσο στην Αθήνας όσο και στην περιφέρεια. Συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο ενώ είχε αναπτύξει στενέες καλλιτεχνικές σχέσεις με συγκεκριμένα περιφερειακά θέατρα στα οποία άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του. Ανάμεσά τους το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ιωαννίνων στους κόλπους του οποίου βρέθηκε από την πρώτη κιόλας παράσταση της ιστορίας του, τον «Εχθρό του Λαού» (1984) αλλά και το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Αγρινίου και το Θεσσαλικό Θέατρο. Υπηρέτησε με αξιώσεις σημαντικούς ρόλους του κλασικού και του σύγχρονου ρεπερτορίου αλλά και του αρχαίου δράματος. Μεταξύ αυτών και τα «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή, «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη, «Ιππής» του Αριστοφάνη, «Επιστάτης» του Χ. Πίντερ, «Υπόγειο» του Ντοστογιέφσκι , «Η γυναίκα της Ζάκυνθος» του Δ. Σολωμού, «Ο βυθός» του Μ. Γκόργκι κ.α. Έντονη ήταν η παρουσία του και στον κινηματογράφο με τον τελευτυαίο του ρόλο να είναι εξαιρετική ταινία «Η Ρόζα της Σμύρνης» του Γιώργου Κορδελλά. Τα προηγούμενα χρόνια συμμετείχε στο καστ των ταινιών «Ένα γελαστό απόγευμα» (1979), «Ελευθέριος Βενιζέλος 1910 – 1927» (1980), «Παραγγελιά» (1980), «Το στίγμα»(1982), «Μοίρα» (1990), «Η Αριάδνη μένει στη Λέρο» (1993), «Απόστολος και μόνος ΙΙ»(2006), «Fils de Grece: Τα παιδιά του Εμφυλίου (2015) κ.α. Τον είχαμε δει όμως και σε τηλεοπτικούς, δεύτερους κατά κύριο ρόλο ρόλους με τους οποίους συμμετείχε σε αρκετά σίριαλ των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών. Από τις «Μεθυσμένη Πολιτεία», τη «Λωξάντρα » και την «Μάχη των πελαργών» της πρώιμης δημόσιας τηλεόρασης μέχρι τα πιο πρόσφατα «Κόκκινο Ποτάμι», «Λούφα και παραλλαγή», «Καρυωτάκης», «Το καφέ της Χαράς», «Θα βρεις το δάσκαλό σου».