Γιώργος Ρούσκας: “Χοϊκά, Χάικου και Δεπέλλιχοι συν δύο δοκίμια”, εκδόσεις Κοράλλι, Ιούνιος 2021
Από τη Βίκυ Δερμάνη
Η νέα ποιητική συλλογή του Γιώργου Ρούσκα με τίτλο “Χοϊκά, Χάικου και Δεπέλλιχοι συν δύο δοκίμια” απ’ τις εκδόσεις Κοράλλι, μας προσφέρει αριστοτεχνικές ποιητικές ριπές σε 89 σελίδες. Με καλαίσθητα σχέδια εξώφυλλου, προμετωπίδας και εσωτερικά, φιλοτεχνημένα απ’ την Νεφέλη Ρούσκα.
Η γραφή του ποιητή διαπραγματεύεται και ψαύει σπουδαία της ζωής ζητήματα. Με χάικου και δεκαπεντασύλλαβο. Η σαρκώδης ποιητική του πράξη αποπνέει Λόγο μ’ εσωτερικό κυματισμό, χωρισμένη σε δύο ενότητες: “xάικου με γλώσσα ελληνική” και “δεπέλιχοι χοϊκοί”.
Πριν από την κάθε ενότητα δύο μικρά δοκίμια. Στο πρώτο δοκίμιο, που είναι ένα “ποίημα” από μόνο του, μας μυεί στο χάικου των Ιαπώνων, στις ρίζες, την περιεκτικότητα και τη συμπυκνωμένη ομορφιά του.
Στο δεύτερο δοκίμιο γίνεται σύνδεση με τη ρίζα μας, τον δεπαπεντασύλλαβο, την ελληνική ποιητική έκφραση που λειτούργησε για εκατοντάδες χρόνια κάτω από διαφορετικές συνθήκες. Ένα καθαρά ελληνικό φαινόμενο που για πρώτη φορά ο Γ. Ρούσκας του δίνει όνομα. Καιρός ήτανε! Τον βαπτίζει και τον αποκαλεί, ευστοχότατα, δεπέλλιχο, όπου δεπέλλιχος= αυτοτελής δεκαπεντασύλλαβος ελληνικός στίχος.
Τα “χοϊκά χάικου” γίνονται σκαλοπάτια τα οποία ανεβαίνεις κι κατεβαίνεις, γίνονται το μέσο για να περάσεις από το ένα επίπεδο στο άλλο, για να σταθείς στο καθένα απ’ αυτά και ν’ αφουγκραστείς το τι έχει να σου εξιστορήσει. Σε κάθε σελίδα τέσσερα σκαλοπάτια. Όπως τέσσερα είναι τα στοιχεία: γη, νερό, αέρας, φωτιά. Όπως το Δ της αλφαβήτου, όπως η λέξη Δημιουργία.
λεξεύεσθαι, η πρώτη σκάλα:
του ασυμπτώτου
λέξεις εφαπτόμενες
φωτός συγκλίσεις
η φράση ίδια
Χαρά Ελπίδα Πένθος
«Ώρα του καλή!»
άκρως ηχηρές
στη σιωπή οι λέξεις
αίματος πλήρεις
ακριβώς όπως
παιδία ανατρέφεις
έτσι τη Λέξη
Οι “δεπέλλιχοι χοϊκοί”, σε ελληνικό δεκαπεντασύλλαβο, κατατίθενται με το ευρηματικό τέχνασμα του κύκλου στις αντικριστές σελίδες του βιβλίου. Του κύκλου ως αυτού της ζωής, του ήλιου, της ροής, της πληρότητας, της αέναης συνέχειας. Συμβολισμός ξεκάθαρος. Ιδού ένα δείγμα:
ποιος επιλέγει τι και πώς
εγγράφεται στη μνήμη;
το βλέμμα ως
κριός διαπερνάει
μάσκας τείχη
η μεγαλύτερη χαρά
όταν δεν την προσμένεις
αφού κάποτε θάνατος
γιατί να μη χαρούμε;
η κάθε σου αναβολή
και από ένα μνήμα
Οι στίχοι τoυ “Χοϊκά, Χάικου και Δεπέλλιχοι” στροβιλίζονται, απλόχερα σκορπούν το άρωμά τους, ξεπηδούν απ’ το κελάρι του χρόνου γεμίζοντας με σοφία και ρουμπινένια χρώματα της ποίησης το σήμερα.
Ο Γιώργος Ρούσκας, ποιητής από στόφα αυθεντική, “Ταξιδευτής στους δρόμους της γης, μετανάστης σε μονοπάτια ονείρων” όπως ο ίδιος αυτοπροσδιορίζεται, μη αρκούμενος στο φαίνεσθαι αλλά στοχεύοντας στο είναι, μας μυεί στη μαγεία του ποιητικού του κόσμου καταγράφοντας, για άλλη μια φορά, ποίηση αξιολογότατη.
https://www.fractalart.gr/choika-chaikoy-kai-depellichoi-syn-dyo-dokimia/
* Η Βίκυ Δερμάνη είναι ποιήτρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου