Όταν οι εμπόροι ξεκρεμάσουνε
νωθρά λαμπιόνια περιπτέρων αυτοσχέδιων
και τους γαλήνιους θησαυρούς τους αφυπνίσουν
απ’ την ονειροπόληση μιας αγοράς
όταν όλα τ’ απούλητα
πάρουνε τη μορφή του περιττού
κουρνιάζοντας μες στα χαρτόκουτα όπως όπως
όταν αρχίσει να φυραίνει
απ’ τις γεννήτριες η φωτοχυσία
και σα σμήνη φουγάρων άνθρωποι με μπόγους
χαθούν, ο καθείς και σ’ ένα δίκαιο σοκάκι
τότε κι ο άγιος της ημέρας
στον άγιο της επόμενης
ωσάν μετάληψη
του παραδίδει τις καρδιές
ετούτων των φτωχών ανθρώπων.
[Εντευκτήριο 72, Ιανουάριος-Μάρτιος 2006]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου