Εποχή της συγκομιδής κι ανέβαινα
τον ανήφορο του κορμιού σου
το φέρετρο του τελάρου με δέος κρατώντας
Τρεις μαστόροι καλούπωναν το μεσημέρι
με χέρια από καουτσούκ
να μην καούνε
Το φως τρέμιζε ένα γύρο
σαν τον αρσιβαρίστα τη στιγμή του ρεκόρ
Κι όπως ήταν σκυμμένοι
τις παλάμες καρφώνοντας
ένιωσαν απ’ τη σκιά την πομπή να στέκει
σε στάση προσφοράς
Και τον ουρανό στα μάτια σηκώνοντας
άγγιξαν τα ροδάκινα με ευλάβεια
κι έγιναν κλωνάρια τα χέρια τους πράσινα
Τότε ήταν που πίστεψα για πρώτη φορά
(Ανοιγμένη φλέβα, 1991)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου