«Κάθε σύστημα ωφελείται αναγνωρίζοντας την ανάγκη της παρέκκλισης, ενώ συνάμα τρέμει την υπερβολή της. Μοιραία η αλλόκοτη σκέψη δεν ζει πολύ. Λίγες ιδέες κατορθώνουν να διαφύγουν από τη βία του κανόνα, κι όταν το πετυχαίνουν είναι για λίγο μόνο. Το αλλόκοτο δεν διαλέγεται παρά σημαίνει. Αλλόκοτο είναι ό,τι αντιστέκεται».
«Ο αυθεντικός στοχαστής δεν ζει με δίχτυ ασφαλείας· παραδίδεται στην ταραγμένη θάλασσα της σκέψης, έτοιμος να πληρώσει το τίμημα. Αλλιώς ακυρώνεται η ουσία του στοχασμού και της φιλοσοφίας, που είναι η χωρίς προϋποθέσεις εκδίπλωση ιδεών και σκέψεων ως τα ακρότατα όριά τους, σκοτεινά έστω ή κινδυνώδη. […] Προκειμένου να προστατευθεί από τον “κακό” εαυτό της, η φιλοσοφία οφείλει κάποτε να θυσιάζει κάτι από την ελευθερία και την έντασή της. Χωρίς ένα τέτοιο φιλοσοφικό συμβόλαιο, ο στοχασμός γίνεται ανενδοίαστος».
Μαύρες Διαθήκες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου