Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία

Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα //

Ελληνική πεζογραφία:

Έλενα Μαρούτσου, Ούρσουλα Φωσκόλου «Δύο», εκδ. Κίχλη, σελ. 200
Μετά τον αιφνίδιο θάνατο της μητέρας της, η αφηγήτρια ανακαλύπτει τυχαία μια σειρά επιστολών που συνοδεύονται από σκίτσα εμπνευσμένα από τις φωτογραφίες της Αμερικανίδας φωτογράφου Ντιάν Άρμπους. Ακολουθώντας τον μίτο αυτών των επιστολών θα καταδυθεί στα έγκατα της οικογενειακής της ιστορίας, στις στοές των μεταλλείων της Σερίφου, όπου προσωπικές και συλλογικές εξεγέρσεις έχουν πνιγεί στο αίμα.
Το «Δύο» αποτελεί μια πολύπτυχη αφήγηση όπου γραφή, φωτογραφία και ζωγραφική αλληλοκαθρεφτίζονται. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα το οποίο ανιχνεύει τα νήματα που ενώνουν τη συλλογική με την προσωπική ιστορία και συνάμα ψαύει τα όρια της ατομικής ταυτότητας και της ερωτικής επιθυμίας. Τέλος, βάζει το δάχτυλο στην πληγή του πρωταρχικού δεσμού μάνας και κόρης.
Μια ιστορία που χτυπάει επίμονα την κλειδωμένη πόρτα της αγάπης.


Βασίλειος Χριστόπουλος «Γιατί σ’ εμένα;», εκδ. Κέδρος, σελ. 256
Τράπεζα και κυβέρνηση με κατέστρεψαν. Όπως έχουν καταστρέψει τη μισή αγορά. Όχι, όχι, μην τους δικαιολογείς. Με αυτούς έγινε η καταστροφή. Με την αριστερή κυβέρνηση. Ώρες ώρες, ρε Κοσμά, νιώθω τελειωμένος. Πεθαμένος από τώρα.
– Μα τι μου λες «Σύνελθε, Νίκο, βρες κάποια δουλειά να περάσει η κρίση»; Έχεις επίγνωση τι μου λες; Δεν υπάρχει τίποτα να βρω. Κι αν βρω κάτι, θα παίρνω τριακόσια ευρώ. Δεν θέλω να βρω. Καλύτερα να πεθάνω της πείνας. Τα σημερινά μεροκάματα δεν είναι να δουλεύεις ο ίδιος. Είναι να στήνεις επιχειρήσεις. Να δουλεύουν οι άλλοι.
Πώς αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες όσοι έχουν πληγεί από την κρίση;
Τι τρόπους μηχανεύονται για να αντισταθούν, να αποδράσουν, να επιβιώσουν και τι δικαιολογίες εφευρίσκουν όταν υποκύπτουν;
Στα 32 διηγήματα ο συγγραφέας επιδιώκει να αποτυπώσει τα αθέατα αντανακλαστικά μιας κοινωνίας σε κρίση.
Καταστάσεις και κυρίως πρόσωπα, θύματα και θύτες.

Νίκος Σβέρκος «Το στρατόπεδο της σιωπής», εκδ. Κέδρος, σελ. 216
Από ένα χωριό της Ρούμελης σε μια μεγάλη αθηναϊκή εφημερίδα, και από το Βερολίνο στο σοβιετικό Ειδικό Στρατόπεδο 2. Και πάλι πίσω στην Αθήνα.
Ο μεσήλικας δημοσιογράφος Πάνος Δαφνίτης αφηγείται μέσα από επιστολές την ιστορία της ζωής του. Μιλά για τον ερχομό του στην Αθήνα, τις ημέρες και τις νύχτες στο Βερολίνο του Χίτλερ και του πολέμου, τις γυναίκες που θαύμασε, τη σύλληψή του και τον εγκλεισμό του στο στρατόπεδο της σιωπής, την επιστροφή του από τον κόσμο των νεκρών, την καθημερινότητά του στην εφημερίδα.
Η πρόωρη δύση της ζωής του συμπίπτει με την ταραγμένη δεκαετία του ’60. Εν μέσω πολιτικής και κοινωνικής αστάθειας, εκείνος επιλέγει την αναδρομή στις εμπειρίες που έζησε. Εμπειρίες γεμάτες απομόνωση, συγκρούσεις, ρίσκα, θανάτους και επανόδους.


Μιχάλης Μανωλιός «Το βιβλίο και η περφόρμανς», εκδ. Κέδρος, σελ. 344
Η Ε σε κάνει να μπαίνεις στη θέση των άλλων και να τους κατανοείς καλύτερα. Η τεχνητή αυτή μέθοδος αύξησης της ενσυναίσθησης κερδίζει παγκοσμίως όλο και περισσότερους χρήστες, με ποικίλες κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες.
Ο εικαστικός Λέανδρος Βατρικάς έχει ρισκάρει τα πάντα στη ζωή του προκειμένου να ολοκληρώσει ένα πανάκριβο έργο που τη χρησιμοποιεί ως θέμα του, αλλά όταν πλησιάζουν τα εγκαίνια, στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, εμφανίζεται ως υποψήφια αγοράστρια μια εντυπωσιακή διπλή γυναίκα.
Στην ιστορία πρωταγωνιστεί και η Νύχτα, μια πρώην δολοφόνος και άνθρωπος του υπόκοσμου, καθώς και ένας ιδιόρρυθμος βιβλιοθήρας, ο Αλέξιος.
Κάθε πρόσωπο από τη θέση του προσπαθεί να ερμηνεύσει το μήνυμα που κρύβει η περφόρμανς του Λέανδρου, όπως παρουσιάζεται στα εγκαίνια του έργου, ενώ πυροδοτείται παράλληλα, μέσω διαδικτύου, και μια παγκόσμια κούρσα για την αποκρυπτογράφησή του.
Σχετίζεται με το μυστηριώδες Βιβλίο που υποτίθεται ότι μπορεί να καταστρέψει την Ε;
Ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας που ασχολείται με την ανθρώπινη φύση και θέτει ερωτήματα που αποδεικνύονται σημαντικότερα και από τις απαντήσεις τους.

Ξένη πεζογραφία:

Pierre Louys «Η γυναίκα και το νευρόσπαστο», Μετάφραση: Κλαιρ Νεβέ, Εύη Σιούγγαρη, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 176
Κλασική ερωτική νουβέλα η οποία μεταφέρθηκε πολλές φορές στον κινηματογράφο με πρωταγωνίστριες μεταξύ άλλων τη Μαρλέν Ντίτριχ και την Μπριζίτ Μπαρντό. Περίφημη είναι επίσης η μεταφορά της από τον Λουίς Μπουνιουέλ στη μεγάλη οθόνη με τίτλο το Σκοτεινό αντικείμενο του πόθου.

Παιδική και εφηβική λογοτεχνία:

Philip Kerr «Η πιο τρομακτική ιστορία όλων των εποχών», Μετάφραση: Δέσποινα Μάντζαρη, εκδ. Κέδρος, σελ. 400
Είστε Καλεσμένοι στο Στοιχειωμένο Σπίτι Των Βιβλίων στον κεντρικό δρόμο του Χίτσκοκ, για μια Βραδιά με ανατριχιαστικές Ιστορίες φαντασμάτων και Τρομακτικά παραμύθια.
Γύρω στα Μεσάνυχτα θα παρευρεθούν μερικοί Συγγραφείς, που θα Υπογράψουν τα Πιο Τρομακτικά βιβλία τους… με Αίμα.
Για περισσότερες Πληροφορίες, τηλεφωνήστε ή στείλτε email… Αν Τολμάτε!
Μετά το τροχαίο ατύχημά του, ο Μπίλι Σίβερς περνάει πολύ χρόνο διαβάζοντας μόνος στη Δημόσια Βιβλιοθήκη του Χίτσκοκ. Ώσπου ανακαλύπτει ένα παράξενο βιβλιοπωλείο, Το Στοιχειωμένο Σπίτι των Βιβλίων. Εκεί γνωρίζει τον μυστηριώδη και ιδιόρρυθμο ιδιοκτήτη του και μαθαίνει για τον διαγωνισμό που προσκαλεί τους αναγνώστες να περάσουν μια ολόκληρη νύχτα στο βιβλιοπωλείο, ακούγοντας μια ιστορία τόσο φοβερή, τόσο αποτρόπαια, τόσο φρικιαστική, που αλλάζει για πάντα τη ζωή όποιου την ακούει. Γιατί είναι, ίσως, η πιο τρομακτική ιστορία όλων των εποχών. Θα τολμήσει ο Μπίλι να τη μάθει; Εσύ τολμάς;

Γιορν Λιρ Χορστ «Επιχείρηση καταιγίδα», Μετάφραση: Δέσποινα Μάντζαρη, εικονογράφηση: Χανς Γιέργκεν Σάντνες, εκδ. Κέδρος, σελ. 112
Ποιος κρύβεται πίσω από τις μυστηριώδεις κλοπές στο Έλβεστα;
Κανένας δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται τη σύνδεση ανάμεσα στα παράξενα γεγονότα που συμβαίνουν στο Έλβεστα φέτος το καλοκαίρι. Κάποιος κλέβει όλη τη μαγιά του φούρναρη, ξαφνικά εξαφανίζονται τα άδεια βαρέλια με τα οποία θα φτιαχνόταν μια προβλήτα στην παραλία, ενώ κάποιος κόβει κλαδιά από τους αγριόκεδρους του πάρκου.
Η λίστα με τα κλεμμένα συνεχώς μεγαλώνει. Η Τίριλ και ο Όλιβερ, φίλοι και ντετέκτιβ, και ο σκύλος τους, ο Ότο, αναζητούν στοιχεία για να λύσουν το μυστήριο, που κάνει ακόμη και τους μεγάλους να ξύνουν το κεφάλι τους με απορία.
Στο τέλος του βιβλίου υπάρχουν ασκήσεις για να δοκιμάσεις και εσύ τις δυνάμεις σου ως ντετέκτιβ.

Βασίλης Κουτσιαρής «Ας μιλήσουμε για κουκουνάρες», εικονογράφηση: Θέντα Μιμηλάκη, εκδ. Ελληνοεκδοτική, σελ. 32
Η μέρα της εφημερίας για τον δάσκαλό μας έφτασε!
Εκατό παιδιά στην αυλή.
Τα μάτια του τα ’χει δεκατέσσερα. Δεν ησυχάζει λεπτό.
Τον παρατηρώ από μακριά.
Δεν προλαβαίνει να στρίψει στη γωνιά και μια κουκουνάρα έρχεται καταπάνω του.
Αναγκάζεται να σκύψει, για να την αποφύγει.
– Τι σας έχω πει για τις κουκουνάρες; φωνάζει και πιάνει τον λαιμό του.
«Λαρυγγίτιδα» του είχε πει ο γιατρός.
Να μη μιλάει καθόλου για τρεις μέρες.
– Καλά κι εγώ με νοήματα θα κάνω παρατηρήσεις;
μας παραπονιόταν μες στην τάξη.
Νέος δάσκαλος είναι. Δεύτερη χρονιά φέτος…

Σταυρούλα Παγώνα «Αποστολή… Τερατέξ», εικονογράφηση: Γιάννη Λουλούδη, εκδ. Ελληνοεκδοτική, σελ. 32
Ο Φώτης φοβάται το σκοτάδι…, γιατί κρύβει τα πιο τρομακτικά τέρατα που μπορείτε να φανταστείτε!
Όμως ο αγαπημένος του παππούς έχει τη λύση.
Το μαγικό υγρό ΤΕΡΑΤΕΞ που διώχνει όλα τα τέρατα μακριά.
Ένα φσσσστ και τέρατα τέλος!
Ή μήπως δεν είναι τόσο απλό;

Δοκίμια:

Νικήτας Σινιόσογλου «Μαύρες διαθήκες» δοκίμιο για τα όρια της ημερολογιακής γραφής, εκδ. Κίχλη, σελ. 240
Στα «Μαύρα τετράδια» του Μάρτιν Χάιντεγκερ και στο «Glossarium» του Καρλ Σμιτ -τα πιο σκοτεινά ημερολόγια στην ιστορία της φιλοσοφίας-, οι δύο κορυφαίοι στοχαστές του Τρίτου Ράιχ καταδύονται στον ένδον εαυτό δίχως δίχτυ ασφαλείας. Καθώς καταφεύγουν στην εξομολογητική γραφή, οι ηττημένες φασιστικές ιδέες διαθλώνται με τρόπους προσωπικούς και γίνονται φιλοσοφική προφητεία για το επικείμενο τέλος της Δύσης. Ως άλλες κιβωτοί, τα δύο ημερολόγια μεταφέρουν το πιο δυσοίωνο μήνυμα: ο Χάιντεγκερ και ο Σμιτ θεωρούν πως θα δικαιωθούν στο απώτερο μέλλον· τότε που θα αποκαλυφθεί πως η κοινοβουλευτική δημοκρατία, ο αγγλοσαξονικής κοπής «κοινός νους» και η φιλελεύθερη οικονομία είναι ό,τι εκείνοι εξαρχής προφήτευαν: η εξαθλίωση της Δύσης.
Στο τρίτο μέρος του βιβλίου, μια flanerie στη μεγαλούπολη της Σιγκαπούρης γίνεται η αφορμή ώστε ο δοκιμιακός λόγος να πάρει τη μορφή ημερολογίου, καθώς ο συγγραφέας αναπάντεχα έρχεται πιο κοντά στην κριτική που ασκούν οι δύο στοχαστές στη νεωτερικότητα. Εδώ η γραφή διαγράφει μια τροχιά από έξω προς τα μέσα, από την παρατήρηση στην εμπειρία και από την κριτική στο βίωμα.
Οι «Μαύρες διαθήκες» συνεχίζουν την περιπλάνηση -η οποία ξεκίνησε με τον «Αλλόκοτο Ελληνισμό»- σε οριακές μορφές έκφρασης των ιδεών και προχωρούν περαιτέρω στην εξερεύνηση των παρυφών του δοκιμιακού λόγου. Συνάμα αναδεικνύουν μια σειρά από άβολα ερωτήματα: τι συμβαίνει στις ιδέες μετά τη φαινομενική τους συντριβή; Οφείλει ο στοχαστής να αναγνωρίζει προδιαγεγραμμένα όρια ή έχει την ελευθερία να κινείται ως τυχοδιώκτης της σκέψης; Είναι θεμιτό η πόλη και η ηθική να ορίζουν τις διαδρομές του στοχασμού και της φιλοσοφίας;
«Κάποτε το κακό δεν είναι διόλου κοινότοπο αλλά πολύ προσωπικό. Και μάλιστα τόσο, ώστε παρασιτεί σε ό,τι πιο ειλικρινές μπορεί να δώσει ένας άνθρωπος: την εξομολόγησή του. Κι έτσι επιβιώνει».
Ν.Σ.

Πολιτική- Ιστορία:

Jason Stanley «Πώς λειτουργεί ο φασισμός», Μετάφραση: Γιώργος Μπαρουξής, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 240
Η φασιστική πολιτική δεν είναι υπόθεση μόνο των φασιστικών κρατών. Ο καθηγητής φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Γέιλ Jason Stanley εντοπίζει τις βασικές στρατηγικές της φασιστικής πολιτικής και καταγράφει την τρομακτική τους διάδοση και τη μακρά τους ιστορία στις ΗΠΑ και στον κόσμο – καταλήγοντας ότι ο φασισμός παραμένει ζωντανός.
Αντλώντας στοιχεία από την ιστορία, τη φιλοσοφία, την κριτική φυλετική θεωρία, και παραδείγματα από όλο τον κόσμο (από την Αμερική του 19ου έως τη Γερμανία του 20ού και την Ινδία του 21ου αιώνα) ο Stanley αναλύει τους βασικούς πυλώνες της φασιστικής πολιτικής όπως αυτοί ανιχνεύονται σε πρακτικές σύγχρονων ηγετών: προπαγάνδα για το μυθικό παρελθόν, αντιδιανοουμενισμός, ψέμα, ιεραρχία, θυματοποίηση, νόμος και τάξη, σεξουαλικό άγχος, διάλυση της κοινωνικής πρόνοιας και της ενότητας. Ο κίνδυνος που ελλοχεύει με την εφαρμογή τέτοιων διχαστικών πρακτικών είναι η αφαίρεση της ανθρώπινης υπόστασης από μερίδες του πληθυσμού και η συνακόλουθη δικαιολόγηση απάνθρωπης μεταχείρισης, η οποία μπορεί να πάρει διάφορες μορφές, από καταπίεση της ελευθερίας, φυλακίσεις, απελάσεις μέχρι και μαζική εξόντωση σε ακραίες περιπτώσεις. Παιδί προσφύγων του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου ο ίδιος, ο συγγραφέας επιδιώκει να παράσχει τα κατάλληλα εργαλεία στους πολίτες, ώστε να μπορούν να αντιστέκονται στον φασιστικό μύθο βρίσκοντας καταφύγιο στις δημοκρατικές ιδέες.

Helene Harter, Andre Kaspi «Οι αμερικανοί πρόεδροι», Μετάφραση: Σώτη Τριανταφύλλου, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 312
Κάθε τέσσερα χρόνια, οι Αμερικανοί εκλέγουν τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, πρόσωπο που έχει φτάσει να αποκαλείται «πλανητάρχης» και να παίζει κεντρικό ρόλο στη διεθνή πολιτική σκηνή. Εδώ και 225 χρόνια, οι πρόεδροι των ΗΠΑ έχουν σημαδέψει ο καθένας την εποχή του. Όμως ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ τους; Ποιες πολιτικές αναταράξεις διαμόρφωσαν τον θεσμό και τις εξουσίες του Προέδρου, και είναι τελικά τόσο ισχυρός όσο νομίζουμε;
Το βιβλίο αυτό έρχεται να φωτίσει το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ και την ταραχώδη πολιτική τους ιστορία, από τους ιδρυτές του έθνους ως και τον Ντόναλντ Τραμπ.
 http://fractalart.gr/nees-ekdoseis-12-kainoyrgia-vivlia-january-2019/?fbclid=IwAR03NExsZySbxhXzqUZSeLVMyqlvF2gFgFIZUGqziCUqzPByJ1TDFy7VKvU