Βιβλιοπροτάσεις

Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα //

Ελληνική πεζογραφία:

Σωτήρης Δημητρίου «Ένα παιδί απ’ τη Θεσσαλονίκη», εκδ. Πατάκη, σελ. 134
Ο βυθός προβάλλεται στον αφρό. Κατά κάποιον δε τρόπο η επιφάνεια είναι πιο αξιόπιστη· το εσωτερικό είναι αχανές, απροσπέλαστο. Στα παρόντα διηγήματα επείγονται -συν την ορμή της αρχής- οι ιστορίες. Το δε κριτήριο πολλών αναγνωστών γέρνει τη ζυγαριά προς αυτές τις πρώτες διηγήσεις. Μια απ’ τις -αναπόδεικτες- λογοτεχνικές μεροληψίες. Σ.Δ.

Περιλαμβάνονται τα διηγήματα:
– Ένα παιδί απ’ τη Θεσσαλονίκη
– Ωκεανός
– Ο Νίκος είν’ εντάξει
– Το αγκάλιασμα
– Η Μαρίτσα των σκυλιών
– Αφισοκάθαρση
– Γράμμα απ’ το Φιέρι
– Άντρας από τη Βουλγαρία
– Η Ασπρούλα
– Go, go Johnny
– Πού πας, καραβάκι
– Αγριοκερασιά
– Να χτυπήσεις τις καμπάνες
– Με νύχια και με δόντια
– Κάι, κάι, θεούλη μου

Ξένη πεζογραφία:

Mark Twain «Ο αμερικανός κόμης», Μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, επιμέλεια σειράς: Ελένη Κεχαγιόγλου, εκδ. Πατάκη, σελ. 330
Ο νεαρός λόρδος Μπέρκλεϋ αποφασίζει να εγκαταλείψει τους τίτλους ευγενείας του, το επιβλητικό Κάστρο Τσόµλυ στην αγγλική ύπαιθρο και την αριστοκρατική ζωή του και να ταξιδέψει ως κοινός θνητός στην Αµερική, προκειµένου να υπερασπιστεί στην πράξη την πίστη του στην κοινωνική ισότητα. Θα τα καταφέρει να ζήσει όπως οι ανώνυµοι απλοί άνθρωποι; «Ναι, καλά!» απαντά ο πατέρας του, κόµης του Ρόσµορ.
Από την άλλη, ο Μάλµπερρυ Σέλλερς, συνταγµατάρχης, νοµικός πράκτωρ, µέντιουµ, υπνωτιστής, πνευµατικός και θεραπευτής, ένας αλλοπαρµένος εφευρέτης στην Ουάσινγκτον, θα βρεθεί από ένα γύρισµα της τύχης κληρονόµος της κοµητείας του Ρόσµορ στην Αγγλία.
Γύρω από αυτούς τους δύο κεντρικούς ήρωες, ο Τουέιν, βαθύς γνώστης της ανθρώπινης φύσης και των αντιφάσεών της, διεισδυτικός παρατηρητής του µεγαλείου του ανθρώπου και της, ταυτόχρονης, µικρότητάς του, στήνει µια ιστορία καταιγιστικού χιούµορ µε υπερβολικά κωµικές καταστάσεις και απίστευτα τραγελαφικές συµπτώσεις, που θυµίζει τους Μόντι Πάιθον. Η σατιρική πένα του Τουέιν ξεσπαθώνει στον «Αµερικανό Κόµη» -που µεταφράζεται για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα- και δεν αφήνει τίποτα όρθιο (πολιτική, θρησκεία, εργατικά συνδικάτα, στερεότυπα και προκαταλήψεις, τις παραδεδοµένες πεποιθήσεις της εποχής του, την ανθρώπινη φύση την ίδια), σε ένα µυθιστόρηµα που ασχολείται µε το ζήτηµα της κατασκευασµένης ταυτότητας στις βιοµηχανικές κοινωνίες στα τέλη του 19ου αιώνα.

Μαξίμ Γκόρκι «Οι Αρταμάνοφ», Μετάφραση: Άρης Αλεξάνδρου, επιμέλεια σειράς: Ελένη Κεχαγιόγλου, εκδ. Πατάκη, σελ. 525
Μια οικογενειακή σάγκα, που αφηγείται την ιστορία τριών γενιών της οικογένειας Αρταμάνοφ στη Ρωσία επί µισό αιώνα, από την απελευθέρωση των δουλοπάροικων το 1861, η οποία πραγµατοποιήθηκε από τον Τσάρο Αλέξανδρο Β΄, µέχρι την Οκτωβριανή Επανάσταση το 1917.
Ο πατριάρχης της οικογένειας, ο Ηλίας, άρτι απελευθερωθείς δουλοπάροικος, εγκαθίσταται σε µια κωµόπολη µε τους τρεις γιους του και ιδρύει µια υφαντουργία. Ο γενάρχης, αυταρχικός µε την οικογένειά του, άπληστος και αποφασισµένος ως επιχειρηµατίας, αφοσιώνεται στο εργοστάσιο και, γενικά, στη νέα ζωή? τα παιδιά και τα εγγόνια διατηρούν την επιχείρηση, αλλά µε λιγότερο πάθος, µέχρι που τα πάντα σαρώνει η επανάσταση του 1917 – και η χαοτική βία που αυτή έφερε, η οποία περιγράφεται µε πιστότητα στο µυθιστόρηµα. Οι περιπέτειες της οικογένειας Αρταµάνοφ απηχούν µε ακρίβεια τον ιστορικό καµβά της εποχής, τον οποίο µε διορατικότητα αντιλαµβάνεται και µε µαεστρία υφαίνει στο βιβλίο ο Γκόρκι. Σε αυτόν ακριβώς τον καµβά τοποθετεί αριστοτεχνικά τους ήρωές του, που αδυνατούν να αντιληφθούν και να παρακολουθήσουν τις τεράστιες αλλαγές που συµβαίνουν, καθώς και τις µεταξύ τους σχέσεις -συγγενικές, ερωτικές, φιλικές, σχέσεις εξάρτησης ή εξουσίας, φθόνου ή και αδιαφορίας, ακόµη και την απουσία σχέσης- και στήνει έτσι ένα εξαιρετικό µυθιστόρηµα, που αφηγείται µε ακρίβεια και ζωντάνια την άνοδο και την πτώση του σύντοµου ρωσικού καπιταλισµού.
«Οι Αρταµάνοφ» σε µετάφραση του Άρη Αλεξάνδρου εκδίδονται για πρώτη φορά αυτόνοµα σε βιβλίο, µετά την πρώτη έκδοσή τους το 1959 σε έναν συλλογικό τόµο παγκόσµιας κλασικής λογοτεχνίας.

Αστυνομικό μυθιστόρημα:

Samuel Bjork «Το αγόρι στο χιόνι», Μετάφραση: Δέσποινα Παπαγρηγοράκη, σελ. Διόπτρα, σελ. 512
Χειμώνας 1999.
Ένας ηλικιωμένος άντρας επιστρέφει οδηγώντας στο σπίτι του. Ο δρόμος είναι σκοτεινός και παγωμένος και φαίνεται να είναι ο μόνος που κυκλοφορεί αυτή την ώρα. Ξαφνικά οι προβολείς του αυτοκινήτου θα φωτίσουν κάτι σε μικρή απόσταση μπροστά και θα φρενάρει μανιασμένα. Μερικά εκατοστά από το καπό, βρίσκεται ένα νεαρό αγόρι παγωμένο και σε κατάσταση σοκ.
Φοράει κέρατα ελαφιού στο κεφάλι του.
Απρίλιος 2013. Μια μπαλαρίνα είκοσι ενός χρόνων βρίσκεται άγρια δολοφονημένη, να επιπλέει σε μια ορεινή λίμνη. Στο κοντινό δάσος, οι αστυνομικοί ανακαλύπτουν μια κάμερα σε τρίποδο, στραμμένη προς το σκηνικό του εγκλήματος. Ο φακός της κάμερας έχει χαραγμένο τον αριθμό 4.
Ο ντετέκτιβ Μουνκ θα προσφερθεί να αναλάβει την υπόθεση. Αντίθετα η Μία, κορυφαία ερευνήτρια και συνεργάτιδά του, έχοντας μόλις τελειώσει με την απεξάρτηση έχει έναν και μοναδικό σκοπό: να φροντίσει τον εαυτό της.
Ο δολοφόνος όμως φαίνεται να έχει άλλα σχέδια για εκείνη…
Καθώς τα θύματα αυξάνονται, το σκηνικό κάθε εγκλήματος είναι λίγο διαφορετικό από το προηγούμενο. Παρουσιάζουν όμως απίστευτες ομοιότητες με παλιές υποθέσεις της Μία.
Τα όρια της λογικής της θα δοκιμαστούν, όταν θα δει ένα γνώριμο πρόσωπο στο λεωφορείο. Είναι η αδελφή της η Σίγκρι. Μόνο που αυτό είναι αδύνατον. Έχει το πιστοποιητικό θανάτου που το αποδεικνύει…

Βιβλία για παιδιά και εφήβους:

Τασούλα Επτακοίλη «Ο Γκάρης», εικονογράφηση: Στέλλα Στεργίου, εκδ. Πατάκη, σελ. 80
– Πετάει ο γάιδαρος;
– Για να δούμε…
Ο Γκάρης ήταν ένας γάιδαρος όπως όλοι οι άλλοι. Δούλευε σκληρά, κουβαλούσε φορτία, είχε υπομονή, άντεχε στην πείνα και στη δίψα. Μέχρι που μια μέρα, ο Γκάρης άλλαξε και δεν ήταν πια ένας γάιδαρος όπως όλοι οι άλλοι. Απέκτησε δυνάμεις που κανένας από τη γενιά του δεν είχε ποτέ, ούτε είχε καν ονειρευτεί, για να βοηθάει όλα τα ζώα που έχουν ανάγκη. Γι’ αυτό μιλούν γι’ αυτόν με θαυμασμό πρόβατα και γουρούνια, κότες και λαγοί, αετοί και μοσχάρια. Ακόμα και άλογα. Ή μάλλον, κυρίως τα άλογα. Και δεν τον θαυμάζουν μόνο. Τον ζηλεύουν. Γιατί ξέρουν καλά πως ούτε με μια τρίχα από την ουρά του δεν μπορούν να συγκριθούν.
Μια συναρπαστική ιστορία για το πιο παρεξηγημένο από τα οικόσιτα ζώα. Και μια απόδειξη ότι όποιος αποφασίσει να πολεμήσει την αδικία θα ανακαλύψει πως είναι πολύ πιο δυνατός από όσο νομίζει…

Κιάρα Λορεντσόνι «Ο ονειροπόλος δράκος», Μετάφραση: Δήμητρα Δότση, εικονογράφηση: Πάολα Φορμίκα, εκδ. Καλέντης
1η ιστορία: Ο Μίλτος σώζει ένα σύννεφο
Ο Μίλτος είναι ένας ευγενικός δράκος. Κάθε πρωί κάθεται στο ποτάμι και κοιτάζει τα σύννεφα στον ουρανό.
Μια μέρα, ο Μίλτος βρίσκει ένα συννεφάκι μπλεγμένο στα κλαδιά ενός δέντρου. Τι θα το κάνει άραγε;
2η ιστορία: Φωτιά ή σύννεφα
Τα αδέρφια του Μίλτου ξέρουν πώς να βγάζουν ένα σωρό σπίθες και καπνούς, σαν κανονικοί δράκοι.
Ο Μίλτος όμως, όσο κι αν προσπαθεί, δεν μπορεί να βγάλει ούτε μια τοσηδά σπίθα από τα ρουθούνια του. Το μόνο που του αρέσει είναι να γελάει και να παρατηρεί τα σύννεφα. Τελικά ίσως δεν είναι και τόσο κακό να είμαστε διαφορετικοί από τους άλλους!

Ιζαμπέλα Πάλια «Πώς βαριέμαι!», Μετάφραση: Δήμητρα Δότση, εικονογράφηση: Λάουρα Ντέο, εκδ. Καλέντης
1η ιστορία: Τα γυαλιά της φαντασίας
Η Μυρτώ η αρκουδίτσα ζει ψηλά στο βουνό μαζί με τη μαμά της και τον μπαμπά της.
Όμως τον χειμώνα δεν περνάει με τίποτα η ώρα! Αχ, πώς βαριέται η Μυρτώ! Τελικά το μόνο που χρειάζεται για να ζήσει νέες περιπέτειες είναι λίγη φαντασία.
2η ιστορία: Όσο πιο πολλοί, τόσο πιο καλά!
Την άνοιξη, η Μυρτώ αφήνει την Κοιλάδα του Μεγάλου Χασμουρητού και ψάχνει να βρει φίλους για να παίξει.
Το ταξίδι της θα είναι μεγάλο, ίσως και λίγο τρομακτικό… Ώσπου μια απρόσμενη συνάντηση θα γίνει η αρχή μιας όμορφης φιλίας που θα διώξει μακριά κάθε φόβο!


Κατερίνα Κρις «Φραντς Κλάφτα: Τα λόγια είναι περιττά», εικονογράφηση: Κατερίνα Κρις, εκδ. Πατάκη, σελ. 240
Ο Φραντζ Κλάφτα θα μπορούσε να είναι ο μεγαλύτερος συγγραφέας στον κόσμο, αν είχε καταφέρει να γράψει έστω κι ένα βιβλίο. Για την ώρα το μόνο που έχει καταφέρει είναι να βρει άλλους να γράψουν και να κυκλοφορήσουν ένα βιβλίο που μιλάει για το βιβλίο που δεν έχει γράψει ακόμα!
Σε αυτό το αριστουργηματικό βιβλίο, θα διαβάσετε για τη ζωή του μεγάλου (μικρού) συγγραφέα Φραντζ Κλάφτα και για τις απίστευτες δυσκολίες της γραφής που κατάφερε με τη δύναμη της θέλησής του να μην ξεπεράσει και να μην νικήσει!
Ένα βιβλίο γραμμένο και σχεδιασμένο με χιούμορ και φαντασία για μικρούς (μεγάλους) και τον αναβλητικό εαυτό μας!




Lucy Adlington «Κόκκινη μεταξωτή κορδέλα», Μετάφραση: Αργυρώ Πιπίνη, εκδ. Διόπτρα, σελ. 400
Σε κάποια άλλη ζωή μπορεί να ήμασταν φίλες.
Μα βρισκόμασταν στο Μπέρτσγουντ…
Μου άρεσε να ράβω όμορφα μεταξωτά φορέματα με δαντέλες. Όταν η γιαγιά μου άνοιγε το καπάκι της ραπτομηχανής και έβλεπα στη σειρά τα μασούρια με τις πράσινες, κίτρινες, κόκκινες, γκρίζες, λευκές και ροζ κλωστές ονειρευόμουν πως μεγαλώνοντας θα είχα το δικό μου εργαστήριο. Τότε πιστεύαμε πως ο πόλεμος ήταν κάτι που συνέβαινε κάπου αλλού· ήρθε όμως στην πόλη μας και μας άρπαξε. Στοίβαξε χιλιάδες ανθρώπους σε τούτο το μέρος και, μαζί με μένα, τη Ρόουζ, τη Μάρτα και την Κάρλα.
Πάνω από τους φράχτες με το αγκαθωτό συρματόπλεγμα, ο ήλιος δεν ξεχώριζε στο γκρίζο. Στοιχιζόμασταν σε σειρές των πέντε, όλες με ριγέ στολή, και μετά τρέχαμε στο ατελιέ ραπτικής του στρατοπέδου. Εκεί, ανάμεσα στα πανάκριβα υφάσματα και στις απαιτητικές κυρίες των αξιωματικών, μέρα με τη μέρα ψαλιδίζονταν οι ελπίδες μας.
Εκείνο το πρωινό είχα δέσει κρυφά την κόκκινη μεταξωτή κορδέλα γύρω από τον λαιμό μου. Και για πρώτη φορά από τότε που βρέθηκα στο Μπέρτσγουντ ένιωσα πραγματικός άνθρωπος.

Ποίηση:

Ζακ Πρεβέρ «Βροχή και λιακάδα», Μετάφραση: Γιάννης Θηβαίος, εκδ. Καλέντης, σελ. 156
«Ο Γιάννης Θηβαίος πετυχαίνει να αποκαλύπτει τις αρετές του μεγάλου ποιητή πίσω από μια συγκινητική διαφάνεια.
Ο μεταφραστής, με ασκητική ταπείνωση μπορεί και μαζεύει πίσω το εγώ του και αφήνει τον Πρεβέρ να βγει σαρωτικός στη σκηνή των σελίδων και να κάνει τα δικά του μαγικά νούμερα», γράφει η Μάρω Βαμβουνάκη στο εισαγωγικό σημείωμά της με τίτλο «Ο μυστικισμός των ‘μικρών’ και των ‘τίποτα'».
Ο Ζακ Πρεβέρ, χάρη στην καθημερινή γλώσσα που χρησιμοποιεί στην ποίησή του, θεωρήθηκε από το κοινό μεγάλος λαϊκός ποιητής.
Η «Βροχή και λιακάδα» («La Pluie et le beau temps») κυκλοφόρησε το 1955, όταν διέμενε στο Παρίσι, στη συνοικία των καλλιτεχνών στη Μονμάρτρη.

Μαρτυρίες- Προσωπικές αφηγήσεις:

Σοφία Γκλιάτη- Χασιώτη «Μαρκόπουλο & Πόρτο Ράφτη: Όσα έζησα, άκουσα και διάβασα», εκδ. ΑΩ, σελ. 200
Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται προσωπικές μνήμες, αφηγήσεις και παλιότερες καταγραφές (βιβλία, εφημερίδες, αρχεία) για το Μαρκόπουλο Μεσογείων και το λιμάνι του, το Πόρτο Ράφτη, από τα μέσα περίπου του 19ου αιώνα μέχρι τη δεκαετία του 1970.
Υπάρχει πλούσιο υλικό που καλύπτει προσωπικές, οικογενειακές, λαογραφικές, πολεμικές, κατοχικές, οικονομικές (αγροτικές, κτηνοτροφικές, εμπορικές κ.λπ.), κοινωνικές, αρχιτεκτονικές, συγκοινωνια­κές, τοπωνυμικές, γλωσσικές, θρησκευτικές και λοιπές πλευρές της αρβανίτικης ζωής στα παλιά Μεσόγεια. Σκιαγραφούνται, εξάλλου, ποικίλες προσωπικότητες του τόπου και της εποχής, η δράση των οποίων στις μικροκοινωνίες εκείνες έχει απαθανατιστεί στη συλλογική μνήμη και στις γραπτές μαρτυρίες: μια σπουδαία δασκάλα, ένας αξιόλογος παπάς, ένας δαιμόνιος πηγαδάς, ο πρώτος ντόπιος φαρμακοποιός κ.λπ.
Η συγγραφέας έχει επιλέξει τη μέθοδο των αυτόνομων κεφαλαίων, που κάνει ευκολότερη και πιο τερπνή την ανάγνωση, ενώ οι πολλές φωτογραφίες εντός και εκτός κειμένου ζωντανεύουν το λόγο της.

Ιστορία-Αρχιτεκτονική:

Νικόλας Σφήκας «Αλεξάνδρεια, από τον Καβάφη στον Μ.Αλέξανδρο», Με τη συμβολή της Μαργαρίτας Σάκκα-Θηβαίου, εκδ. ΑΩ, σελ. 206
Οι Αιγυπτιώτες όπου γης, έχουμε μέσα στην καρδιά μας φυλαγμένο ένα ξεχωριστό κομμάτι γεμάτο μυστικά, έννοιες και αρχές που σμίλευσε ο χρόνος και οι ατέρμονες αναμνήσεις! Αυτό το κομμάτι ανήκει στην Αλεξάνδρεια, τη μητρόπολη του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού, που άσχετα με το που ζούμε ή ζήσαμε στην Αίγυπτο αποτελεί το σημείο αναφοράς της σύγχρονης παρουσίας μας στη χώρα που η μοίρα θέλησε να μας δέσει για πάντα! Χρήστος Καβαλής – Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου
Το πόνημα του Νικόλα Σφήκα ανιχνεύει τη θεαματική ανάπτυξη και τη θλιβερή παρακμή της Αλεξάνδρειας, από τα πτολεμαϊκά θαύματα, τη Βιβλιοθήκη, το Μουσείο, τον Φάρο, τα Ανάκτορα και τη ζωτικότητα των λιμανιών, μέχρι την κατάρρευση, τους σεισμούς, την αλλαγή της ακτογραμμής, τη χλωρίδα και την πανίδα, τις καταστροφές, τις διώξεις, τους πολέμους και τις έριδες, τα δύσκολα χρόνια, τις πανδημίες, την ορμή του Ισλάμ, τις κατακτήσεις, το εμπόριο, τα υλικά, τη ρυμοτομία και τα αρχιτεκτονικά ρεύματα. Στη συνέχεια, αναλύει την Αραβική Αναγέννηση και παρουσιάζει την εκρηκτική άνθηση, τη νέα αρχιτεκτονική, την εκλεκτικιστική, τα θέατρα, τους δρόμους, τις πλατείες, τη συγκοινωνία, τα εστιατόρια και τα καφέ, τις διασκεδάσεις και τα θέατρα. Περιγράφει την πολυπολιτισμική κοινωνία της πόλης, τη δομή των Αιγυπτιωτών και τη σχέση τους με τις άλλες ράτσες και τις άλλες γλώσσες. Αναδεικνύει το μεγάλο έργο των Ελλήνων μηχανικών, που συνέβαλε στην αναγέννηση.
Τα κεφάλαια διαρθρώθηκαν με βάση την ιστορική διαδρομή της Αιγύπτου και περιέχουν σε σύνολο 208 σελίδων διάστασης Α4, 170 φωτογραφίες, δέκα χάρτες με τον χάρτη του αστρονόμου Αλ-Φάλακι σε διάσταση Α3. Σε ξεχωριστές ενότητες είναι τα αρχοντικά του Quartier Grec, της Πηνελόπης Δέλτα, του Σαλβάγου, του Γούσιου κ.ά., δηλαδή το τετράγωνο των κροίσων, που επισκεπτόταν ο Καβάφης, και τα Σχολεία του Σάτμπυ. Τα αντίστοιχα ρυμοτομικά σχέδια παρουσιάζονται σε διάσταση A2.

 http://fractalart.gr/nees-ekdoseis-12-kainoyrgia-vivlia_february-2019/?fbclid=IwAR1eFk16dnl_VjHEODSOaIb4T2Ylmou0LbYYTAS12kWVEW1KuF5x_ZNLMTs