(I)Βαρυχειμωνιά στη Ραψάνη
εκείνος σκαρώνει
αυτοσχέδια ποιήματα
απαγγέλει γελώντας
ξυλόσομπα και τσίπουρο
εκείνη πονεμένη ρωτάει
με τα υγρά της μάτια

αθέατος ο κίνδυνος
που ερχόταν.
ο ο ο

(II)Είναι η ομορφότερη
γυναίκα που έχω δει εδώ
και χρόνια.
Μου μιλά για τον Ντοστογιέφσκι,
τον Νίτσε, τον Κίρκεγκωρ
κι όλα όσα λάτρεψα στη ζωή μου.
Την ακούω με θαυμασμό·
δεν παύω όμως στιγμή
να φαντάζομαι το μουνί της.

Ο άντρας, θεέ μου, είναι ένα κτήνος.
ο ο ο
(III)Η γυναίκα μου με ρωτάει καμιά φορά
τι τα θέλω όλα αυτά
χαρτιά, ιδέες, επιχειρήματα.
«Μην σκέφτεσαι όλη την ώρα»,
μου λέει,
«θα το φυράνεις το μυαλό σου».
Δεν σκέφτομαι όλη την ώρα,
θέλω να της πω.
Όταν βυθίζομαι μέσα σου
ή όταν χώνω τα μούτρα μου
στα σκέλια σου
δεν σκέφτομαι καθόλου.
Από τη συλλογή «Ζέλμπα», Εκδόσεις «Πανοπτικόν»,2017
Ο Κώστας Δεσποινιάδης γεννήθηκε το 1978. Το 2001 ίδρυσε τις Εκδόσεις Πανοπτικόν.
https://exitirion.wordpress.com/2018/12/21/costas-despoinidis/?fbclid=IwAR1qnofIG_ELq9ZE_Ks84GnLp8ocFpi3TVW0D-_lastqhJszIJFu4M114MQ