Μισέλ Ουελμπέκ: Η Σεροτονίνη και τα Κίτρινα Γιλέκα

Αστείο, συγκλονιστικό, παρακμιακό, το νέο μυθιστόρημα του Μισέλ Ουελμπέκ αντικατοπτρίζει τις πραγματικότητες της εποχής μας: ο καπιταλισμός που δημιουργεί αβεβαιότητα και άγχος, οι αυτοκινητόδρομοι και οι ατελείωτες ουρές των φορτηγών, οι αγρότες που βρίσκονται σε κίνδυνο, η φρίκη των αγροκτημάτων, η παγκοσμιοποίηση, η μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου ... και φυσικά η χρήση αντικαταθλιπτικών, τα αποτελέσματα των οποίων μπορεί να είναι επιβλαβή, γεγονός που δίνει τον τίτλο του στο νέο μυθιστόρημα: Σεροτονίνη, η ορμόνη της ευτυχίας.
Στο νέο μυθιστόρημα του Μισέλ Ουελμπέκ με τίτλο «Σεροτονίνη» ο αναγνώστης παίρνει τις πρώτες πληροφορίες για τον χαρακτήρα του ήρωα και μια πρόγευση για το τι θα ακολουθήσει αφότου διαβάσει το ένα τέταρτο του βιβλίου. Ο Φλοράν-Κλωντ Λαμπρούστ, ο ήρωας που αφηγείται σε
πρώτο πρόσωπο την ιστορία της «Σεροτονίνης», είναι ένας 46χρονος μηχανικός, ειδικός σε αγροτικά θέματα που εργάζεται ως υπάλληλος στο γαλλικό υπουργείο Γεωργίας. Ο Λαμπρούστ βιώνει τη δική του προσωπική και επαγγελαμτική κρίση και αποφασίζει να αλλάξει ριζικά τη ζωή του και κάπου εκεί ξεκινά η «Σεροτονίνη». Ο Λαμπρούστ πάσχει από κατάθλιψη και έχει μόνο μία διέξοδο: το αντικαταθλιπτικό φάρμακο «Captorix», ένα φάρμακο με βασική ουσία τη σεροτονίνη, η οποία παρεμποδίζει όμως τη σεξουαλική επιθυμία και εξαφανίζει τη λίμπιντο!
Δεν πρόκειται για ένα θρίλερ, αλλά για ένα μυθιστόρημα με το ύφος του Ουελμπέκ, την ιδιαίτερη αισθητική του, την έκπληξη κι ένα ιδιόμορφο χιούμορ εν μέσω επώδυνων καταστάσεων.
Δυστυχώς! Η δουλειά φτωχοποιεί όσους εργάζονται σκληρά.
Η γεωργία θυσιάζεται "για να φτάσει στα ευρωπαϊκά πρότυπα ... αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή με τη γεωργία στη Γαλλία είναι ένα τεράστιο κοινωνικό σχέδιο, το μεγαλύτερο κοινωνικό σχέδιο που είναι ένα μυστικό, ένα αόρατο κοινωνικό σχέδιο όπου οι άνθρωποι εξαφανίζονται απομονωμένοι, στη γωνιά τους, χωρίς ποτέ να δώσουν ουσία σε ένα θέμα για την BFM ", δηλώνει ο αφηγητής.
Πολλές από τις σκηνές των κινητοποιήσεων που περιγράφονται στο βιβλίο είναι τόσο ρεαλιστικές που μοιάζουν να περιγράφουν όσα εκτυλίσσονται τελευταία στις γαλλικές πόλεις. Βίαιες διαμαρτυρίες κατά της γαλλικής, καθεστηκυίας τάξης και της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας που καταλήγουν ακόμη και σε νεκρούς. Ο Aymeric, γιος ενός αριστοκράτη που έχει γίνει αγρότης, δεν μπορεί πλέον να ζήσει από τη δουλειά του ... λέει: «Προσπαθώ να κάνω κάτι, πεθαίνω στη δουλειά, σηκώνομαι καθημερινά στις πέντε, ξοδεύω τα βράδια μου στη λογιστική - και τελικά φτωχαίνω συνεχώς την οικογένειά μου».
 Ο Ουελμπέκ χρησιμοποιεί μια ακατέργαστη γλώσσα, μερικές φορές συγκλονιστική: μιλάμε για το "bite", το "chatte", και τις σεξουαλικές περιπέτειες του κύριου χαρακτήρα, του αφηγητή, του Λαμπρούστ, τις κάθε είδους σεξουαλικές αποκλίσεις: ζωοφιλία, παιδεραστία, νυμφομανία ...
Ο αφηγητής είναι ένας αντι-ήρωας, ένας άνθρωπος με κάθε είδους αδυναμίες και ελλείψεις. Ωστόσο, συχνά με το χιούμορ αποκαλύπτει τα ελαττώματά του, τις δυσκολίες του και τα έτσι τα αμβλύνει, τα αντιμετωπίζει.
Ο Ουελμπέκ κάνει έναν απολογισμό του κόσμου μας: είναι ένας ρεαλιστής συγγραφέας που επιδίδεται σε μια πικρή σάτιρα της νεοφιλελεύθερης, εγωιστικής, αδύναμης και διαλυμένης κοινωνίας μας.
 Ο κόσμος που περιγράφει είναι μάλλον απελπιστικός, αλλά η φιγούρα της Camille φέρνει τη λύση: Είναι η εικόνα της νεότητας, της αγνότητας και της αθωότητας. Η Camille είναι ένας λαμπερός χαρακτήρας, γεμάτος γενναιοδωρία και ενσυναίσθηση.
Ο Μισέλ Ουελμπέκ βλέπει στην αγάπη, τη δυνατότητα μιας υπέρβασης, μιας ευτυχίας που συχνά δεν την συλλαμβάνουμε ούτε την κατανοούμε.
http://artinews.gr/%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%AD%CE%BB-%CE%BF%CF%85%CE%B5%CE%BB%CE%BC%CF%80%CE%AD%CE%BA-%CE%B7-%CF%82%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BD%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%AF%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%BB%CE%AD%CE%BA%CE%B1?fbclid=IwAR3RJABA_W61jF6KiF3XwtMBRvLZ_1d0ozmqpJYhtIeYB9RQcpt3YRTYe34