ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΣ: Παράγραφος 1,2

Ήχος πνευστών ματώνει απαλά την ατμόσφαιρα. Κυλάει πάνω κάτω σαν ανεμόπτερο που ψάχνει ρεύματα να το αρμενίσουν. Ο χώρος τον ρουφάει, χωνί, την ίδια στιγμή που τον απλώνει κι άνθρωποι με αλληγορικές φυσιογνωμίες, με δόντια που αστράφτουνε ανάμεσά τους, δύστοκοι φθόγγοι.

 ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΣ: Παράγραφος 1,2. Τα τραμάκια 1995 (β' εκδ.), σελ. 31.