Πεζόμορφα ποιήματα, με πυκνότητα, ένταση και αρμονία, στη νέα συλλογή της Έλενας Πολυγένη Έλενα Πολυγένη. Τετράγωνα, που μπορεί να είναι παζλ, πλακάκια, παράθυρα. Ευθείες γραμμές που κάποτε αποκτούν αιχμηρές γωνίες, σπάνια γίνονται καμπύλες.
Το σκηνικό σε δωμάτιο, σε σκάλα, σε τρένο. Με, λιγότερο ή περισσότερο, κρυφό κέντρο το ίδιο το πρόσωπο και τις ρωγμές του.
Ένα παιχνίδι με τον χώρο και τον χρόνο. Με αποστασιοποίηση συναισθηματική, δηλώνονται ωστόσο με υποβλητική δύναμη ο φόβος, η απώλεια, η οδύνη, ο εφιάλτης.
Σαν αυτοτελείς ιστορίες, με λέξεις που επανέρχονται σε επόμενα ποιήματα, σύνδεση και συνέχεια.
Ιδιαίτερη, ενδιαφέρουσα ποιητική φωνή.
Ρομαντισμός
Δεν την ξεχνώ στο μυαλό μου κοιμάται, έχω κλειδώσει τα χέρια της στις πιο αιχμηρές του γωνίες. Εκείνη περπατά στο λαβύρινθο, στα όρθια σύμβολα κοιτώντας πάντοτε κάτω. Οι κόρες των ματιών της γυαλίζουν, σχηματίζονται μέσα τους ευθείες γραμμές. Τις σχεδίασα προσεχτικά με το χάρακα και φύτεψα στο μήκος τους ωραία λουλούδια, για να ’χει κάτι να βλέπει στο δρόμο, να ξεχνά το φόβο που της κλείνει τα πέταλα. Έκοψα κι ένα φεγγάρι στρογγυλό και το κρέμασα δίπλα της, έτσι, για να ξεγελιέται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου