19.6.20

Δημήτρης Φεργάδης, «Με αφορμή την Columbia / Η βιομηχανία της δισκογραφίας στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα», εκδ. ΚΨΜ, 2018

«[…] πώς να μαζέψω  τις κοντά 400 σελίδες  του βιβλίου μου σε μερικές αράδες. Όμως, ανάγκα και συγγραφείς  (ακόμα και σαν του… λόγου μου) πείθονται. Αξιοποιώντας, λοιπόν, την πενηντάχρονη δουλειά και πείρα μου στη δισκογραφία (βιομηχανία, εμπόριο), προσπάθησα να παρουσιάσω, μέσα από μια αξιοπρεπή, ενδιαφέρουσα -όπως εκτιμώ- έκδοση βιβλίου, με  ενάργεια και σεβασμό, κι ένα άλλο πρόσωπο (εξαιρετικά άγνωστο και αγνοημένο αυτό), το πρόσωπο του ήχου, όπως προκύπτει μέσα από ενδιάμεσα στάδια
«επεξεργασίας και βιομηχανοποίησής του στην Ελλάδα του 20ού αιώνα. Στο βιβλίο μου, «μποτίλια» στο πέλαγος της  δισκογραφίας, καταγράφονται και αποτυπώνονται με σαφήνεια και πληρότητα στοιχείων πολύ σημαντικοί σταθμοί της βιομηχανίας του δίσκου  και μαζί άπειρες μικρές και καθημερινές ανθρώπινες στιγμές του σύγχρονου ελληνικού μουσικού πολιτισμού μας. Όλα αυτά μέσα, κυρίως, από την ιστορία της Columbia και τα κοινωνικό-ιστορικό-πολιτικά γεγονότα της εποχής. Από ιδρύσεως του εργοστασίου (1929) μέχρι το κλείσιμο (1991) και τη σχεδόν ολική κατεδάφισή του (2006).
Δημήτρης Φεργάδης, «Ραδιοτηλεόραση», 16/04/19
`
**************************************************
Ο ήχος. Πρώιμο εργαλείο παραγωγής, επικοινωνίας, διασκέδασης, χειραγώγησης. Ο ήχος-μουσική… Ένα μεγάλο κομμάτι της εγχώριας -και όχι μόνο- μουσικής ιστορίας. Της δισκογραφίας, της βιομηχανίας και των οικογενειών που τη διαμόρφωσαν. Τη δισκογραφία.
Άπειρες μικρές και καθημερινές στιγμές, άπειρες άγνωστες ιστορίες, χιλιάδες γεγονότα που συνέβησαν στα studios και στο ιστορικό εργοστάσιο του Περισσού-Ριζόπολης, μικρά και μεγάλα πράγματα που βρίσκονται πίσω από τους δίσκους που λατρέψαμε, πίσω από τα CDs που αγοράσαμε, πίσω από τα αγαπημένα τραγούδια που ακούμε.
Η πραγματική, η χωρίς ψιμύθια δισκογραφία και ιστορία της ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ. Από την ίδρυσή της και τη διαδρομή της μέσα στο χρόνο και στα ιστορικο-πολιτικά γεγονότα της εποχής, μέχρι το κλείσιμο και την κατεδάφισή της (1929-1991).
Μνήμες και μυρωδιές φάμπρικας βγαλμένες από τη ζωή και την εμπειρία ενός εκ των πρωταγωνιστών της δισκογραφικής βιομηχανίας της χώρας μας:
«Η πενηντάχρονη δουλειά και πείρα μου στη δισκογραφία, η μνήμη και οι μαρτυρίες συνεργατών και φίλων συναδέλφων παλαιότερων από εμένα, πρωταγωνιστών τις εποχές που δενότανε τ’ ατσάλι στην ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ, και τα όσα διασωσμένα -λίγα- πολύτιμα έγγραφα, φυλαγμένα στα φυλλοκάρδια, πιστεύω πως είναι ικανά στοιχεία για να γραφτεί έτσι όπως θα γραφτεί η πρώτη ολοκληρωμένη -κατά προσωπική άποψη-, πολύπλευρη ιστορία της δισκογραφικής βιομηχανίας στην Ελλάδα τον 20ό αιώνα».
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
`

*****************************

Περιεχόμενα

Για το βιβλίο έγραψαν…
Πρόλογος
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ:
ΚΕΦ.1 Μια προσωπική διαδρομή στην ιστορία του ήχου
Ποιος αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω…
Στο πεπρωμένο σου να δίνεις σημασία
Τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι, ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός
Μετά τον ήχο μια σιωπή, του δίσκου μόνο οι τριγμοί
Το γραμμόφωνο εκείνο που άκουγα παιδί…
ΚΕΦ.2 Η δισκογραφία στην Ελλάδα στις αρχές του 20ού αιώνα
Εγώ είμαι προσφυγάκι… έμαθα και παίζω ούτι στο καφέ-αμάν
Χρώματα κι αρώματα…
Κυρ εταιρειάρχη, βιάσου
ΚΕΦ.3 Τα πρώτα χρόνια λειτουργίας της ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ – Ο πρώτος δίσκος ελληνικής παραγωγής
Στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο
Και στο γραμμόφωνο ο δίσκος που μ’ αρέσει…
ΚΕΦ.4 Η διάρθρωση των παραγωγικών τμημάτων και το εργατικό δυναμικό του εργοστασίου της ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ
Η φάμπρικα δεν σταμάτα, δουλεύει νύχτα μέρα
ΚΕΦ.5 Χρονολογίες σταθμοί στη λειτουργία του εργοστασίου της ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ (1930-1991)
Ένας δίσκος η ζωή μου…
ΚΕΦ.6 Οι συνθήκες εργασίας στην ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ
Σ’ ευχαριστώ, ω εταιρεία, εν αφθονία μού παρέχεις στέγη, τροφή και προστασία
ΚΕΦ.7 Διευθυντικά στελέχη της ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ – Οργάνωση τμημάτων παραγωγής – Τμήμα εξαγωγών: αραβική αγορά
Κυρ διευθυντά των δίσκων
Θεέ μου, πόσος κόσμος, πόσος πυρετός… δουλέψανε… και βγήκε ο δίσκος αυτός
Στη μαγεμένη Αραπιά…
ΚΕΦ.8 Παραγωγοί δισκογραφίας – Μουσικοί παραγωγοί ραδιοφώνου – Μακετίστες – Τυπογράφοι
Κι όλο καμάρι στον παραγωγό θα πάω, πενήντα φράγκα κάθε δάκρυ σου πουλάω
Να παίζουν τα ραδιόφωνα τραγούδια για το τίποτα γραμμένα
Τι χρώματα να βάλω στη φωνή μου… τι χρώματα να βρω στη μουσική μου
Δουλεύω μπρος στη μηχανή στη βάρδια δύο δέκα
ΚΕΦ.9 Το Libro d’oro της ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ
Γεια σου… περήφανη κι αθάνατη εργατιά
Διευθυντές και στρατηγοί πίσω απ’ τις κάμερες ιχνηλατούν σκιές παράμερες
ΚΕΦ.10 Η σκοτεινή πλευρά της δισκογραφίας
The dark side of the moon…
ΚΕΦ.11 Άλλα εργοστάσια παραγωγής δίσκων στην Ελλάδα
Όσο η βελόνα σκάβει τα αυλάκια αυτού του δίσκου…
ΚΕΦ.12 Δισκογραφικές εταιρείες – Οι έμποροι της μουσικής
Πρωί πρωί στην εταιρεία, ζητάω ακόμα μια ευκαιρία…
ένα σουξέ, ένα σουξέ να κάνω…
Είναι μια ανίερη συμμαχία να μπεις μες στη δισκογραφία
ΚΕΦ.13 Δισκάδικα και αλυσίδες – Χονδρέμποροι – Συνεταιρισμοί – Φορείς του ήχου
Μες στα δισκάδικα όταν βρίσκω πελάτες άγνωστους ν’ ακούν δικό μου δίσκο
Μες στα Metropolis ψάξε και θα με βρεις
Εμπορεύματα, πελάτες και προμηθευτές, δάνεια επ’ ενεχύρω, κέρδη και ζημιές
Η ρομβία αφιχθέντος και σταθέντος στη γωνιά μελωδίας μάς παράγει ευφρανθείς η γειτονιά
ΚΕΦ.14 Το άλας της δισκογραφίας: Συνθέτες, στιχουργοί, ερμηνευτές – Η δωρεά του ταλέντου – Ο ήχος της Ομόνοιας
Αχ, τα τραγούδια είν’ ευχή και πάρε τη μαζί σου
Τάλαντο το τάλαντο… κλίμακα χαρμόσυνη, σοφού ανθρώπου φώτιση
Επαρχιώτης στην Ομόνοια… τι να ζητάει…
κλαρίνα παίζουν, κόσμος γλεντάει…
ΚΕΦ.15 Διαφήμιση και προώθηση των προϊόντων της δισκογραφίας – Προσφορές premium – Δισκογιορτές
Στους τοίχους διαφημίσεις, παντού και πάντα λύσεις για τυχερούς
Σε προσφορά εφημερίδας είδα να δίνεις τη ζωή σου και να πουλάς τη μουσική σου
Όλος ο κόσμος είναι εδώ και περιμένει, κι εμείς ακόμα του χρωστάμε τη γιορτή
ΚΕΦ.16 Ο συνδικαλισμός στη δισκογραφία – Τα πνευματικά δικαιώματα
Παρ’ το απόφαση, βρε Στράτο, να γραφτείς στο συνδικάτο
Μίλησαν τα τραγούδια, μίλησαν τα γραπτά…
ψίχουλα η εταιρεία και τα πνευματικά
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:
ΚΕΦ.17 Εκ βαθέων
Πώς μπλέκουν, λέω, οι ιστορίες και των ανθρώπων οι τροχιές…
ΚΕΦ.18 Ρέκβιεμ
Στο κτίριο δισκογραφικής που τώρα έχει ρημάξει,
μια νύχια μ’ έβγαλε τ’ αμάξι
Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία… πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
Καληνύχτα… καληνύχτα… τα τραγούδια που σου ‘μαθα κρύφ’ τα
ΚΕΦ.19 Επίμετρο
Με όλα μου -ανοιγμένα- τα βιβλία καθώς μπουλούκι γλάροι στον αέρα…
ΚΕΦ.20
Ευχαριστίες
Φίλοι μ’, καλωσορίσατε, φίλοι μ’ κι αγαπημένοι
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: