Κώστας Ριτσώνης

(I)
Η ομορφιά σου
όταν βγαίνεις μέσα απ’ το ταξί
μ’ αφήνει αδιάφορο

Μ’ αρέσεις
όταν βγαίνεις στριμωγμένη
μέσα από συνοικιακό λεωφορείο

---

(II)
Μια ισπανική κιθάρα
σε ελληνική ταβέρνα
νιώθει μοναξιά

μελαγχολεί χωρίς να ξέρει
πως τα ρεμπέτικα τραγούδια
πολλές φορές κλάψαν
για μια Σπανιόλα

---

(III)
Μέσα στο σινεμά
βγάζω το μπεγλεράκι

μόλις οι δίπλα διαμαρτύρονται
αρχίζω να μασώ
σιγανά τον πασατέμπο

γιατί τους ενοχλεί
ο θόρυβος της μοναξιάς μου

---

(IV)
Μόλις τελείωσα το ποιηματάκι
που άρχισε πριν δέκα χρόνια

να το βάλω μαζί με τα μπαγιάτικα
ή με τα φρέσκα

---

(V)
Πως κατάντησε ο γερομπεκρής
κι απ’ την οκά
ξέπεσε στο καρτούτσο

Πως κατάντησε ο ποιητής
κι απ’ την μπαλλάντα
ξέπεσε στο χάι – κάι

---

(VI)
Εδώ παλιά είχε δάσος
όμως το κλάδεψαν
και φτιάξαν ναυπηγεία

γλύτωσαν μερικά πεύκα

στη σκιά τους οι ναυπηγοί
παρκάρουν τις κούρσες τους

ΠΗΓΗ: Κώστας Ριτσώνης: Φωτισμένο Εργοστάσιο, (Ποιήματα 1981 – 96) | Εκδόσεις: Ποιήματα των φίλων, Αθήνα 1996.

Επίμετρο: Ο Κώστας Ριτσώνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Το 1987 εκδίδει το χειρόγραφο περιοδικό «Ποιήματα των φίλων». Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί από τον Σταύρο Κουγιουμτζή. Απεβίωσε στις 15 Ιουλίου 2015.

https://exitirion.wordpress.com/2020/05/28/costas-ritsonis/?fbclid=IwAR3u3eY2D8gpcK7wqReO2FqscVDkHuW_Ll1Tkm43h8uuG7eGid2jmyzxJ_s