Διονύσης Μαρίνος «Ποτέ πια εμείς», εκδ. Μελάνι Ως «Ποίημα με 28 εικόνες» αναφέρεται στην ποιητική του συλλογή ο ποιητής Διονύσης Μαρίνος, την έγραφε εντελώς εν θερμώ και είναι αφιερωμένη «Στη μνήμη του αγαπημένου μου Χρήστου Αγγελάκου»’ και λέμε ποιητής διότι αυτό είναι πρωτίστως ο Διονύσης, και στα πεζά του ακόμα και στα κριτικά του ή δημοσιογραφικά κείμενα. Με μότο Γιάννη Βαρβέρη υπέροχο, από τη συλλογή του «Βαθέως γήρατος» στο οποίο το αγαπημένο
κι απωλεσθέν πρόσωπο δεν θα φτάσει ποτέ, αναγνωρίζει εξ αρχής: «Και βέβαια σε τίποτα/ δεν χρησιμεύει η ποίηση//Εκτός αν κάποιος που διαβάζει τώρα/ τρέξει μετανοιωμένος και την ξαναφέρει/ σπίτι». Κι αυτό κάνει ο Διονύσης Μαρίνος. Καταφεύγει στην Ποίηση, «την ξαναφέρνει σπίτι» για να «τον ξαναφέρει σπίτι», και στη δική του ζωή για να μπορέσει να αποχαιρετήσει τον αγαπημένο φίλο που έφυγε. Να κατανοήσει την απώλεια, αλλά πάνω απ’ όλα να την αντέξει, να αντέξει τον θάνατο κι αυτό το «ποτέ πια εμείς». Μήπως η ποίηση, άλλωστε, δεν είναι η μοναδική υπόσχεση μιας κάποιας επιστροφής;
https://www.fractalart.gr/pote-pia-emeis/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου