22.11.20

'Ενα ποίημα της Ζωής Καραπατάκη


                                                                                     


          Faithful mother tongue

                                                                                                                                Μίλος Τσέσλαφ

  

                                     Γλώσσα μου μητρική

                              πάλι με σένα αναπαύομαι

                              όταν οι άσκοπες περιπλανήσεις του μυαλού

                              με καταπονούν

                              Τότε αναζητώ τα πιο όμορφα λουλούδια σου

                              να μυρίσω και με τα αρώματά τους να γιατρευτώ

                              

                              Ξέρω δε μπορείς  όλα να τα γιατρέψεις

                              Είναι όπως όταν φτάνουμε σ΄ένα χωράφι

                              και περπατάμε αδιάφοροι στην αρχή

                              μακριά απ την άσκοπη φασαρία

                              μα μ' ένα ασήκωτο κενό μέσα μας

                              Στην πορεία όμως

                              κάποιο αλλιώτικο άνθος στέκεται

                              λες και μας περιμένει

                              Το βλέμμα τότε ξεκουράζεται

                              η όσφρηση εκμαυλίζεται

                              και η ακοή συντονίζεται

                              με τον αδιόρατο παλμό των φύλλων

 

                              Έτσι γίνεται και με σένα

                             

                              Υποπερκάζουσι

                              λέει ο Όμηρος για το γλυκό ωρίμασμα των σταφυλιών

                              στο κήπο της Καλυψώς

                              κόκκινα και πασίχαρα φεγγοβολούν

                              δίπλα στις θεϊκές πατημασιές της

 

                                                                 Ζ . Κ .

       

Δεν υπάρχουν σχόλια: