Τρείς Ιρανοί ποιητές

Μετάφραση: Γιώργος Καρτάκης

1. Mohammad Hashem Akbariani

Κρυφτό με τον εαυτό μου

«Ένα, δυο, τρία, τέσσερα…
Φτου και βγαίνω!»
Ανοίγω τα μάτια,
κοιτάζω ολόγυρα,
κοιτάζω πίσω απ΄όλα τα πράγματα:
Άφαντος!
Δεν τον βρίσκω πουθενά,
ούτε και επιτέλους φανερώνεται,
για να τελειώσει το παιχνίδι.
Κουράστηκα, μπερδεύτηκα.
«Έχασα», φωνάζω, «βγες!»
Δεν εμφανίζεται.

Καμιά φορά σκέφτομαι,
πως με εξαπάτησε:
Υποτίθεται πως δεν του άρεσε το κρυφτό.
Ήταν λοιπόν μια πρόφαση για να με χάσει.
Αλλά ίσως όμως πάλι
να είμαι εγώ εκείνος που απομακρύνθηκε,
κι αυτός, εκείνος που τα φύλαγε,
και τώρα με ψάχνει.

⸙⸙⸙

Να ξεχαστούν

Ας υποθέσουμε ότι δεν έχουμε χρήματα για δυο παγωτά.
Εντάξει λοιπόν! Αγοράζουμε ένα.
Ένα χείλι μόνο για μένα,
ένα χείλι μόνο για σένα.
Θα συνεχίσουμε έτσι μέχρι τα χείλη μας
Να ξεχάσουν το παγωτό.

⸙⸙⸙

2. Alireza Abbasi

Κάποιες φορές με κάνεις χιονάνθρωπο

Κάποιες φορές με κάνεις χιονάνθρωπο
και μου κλείνεις τα μάτια
με τα κουμπιά από το φόρεμά σου.

Ανοίγω τα μάτια
και τα κουμπιά πέφτουν.
Μα πριν σε πάρω αγκαλιά,
τα χέρια μου έχουν κιόλας λιώσει.

⸙⸙⸙

Όταν σφίγγεις το χέρι μου

Κάθε φορά που σφίγγεις
το χέρι μου,
ελευθερώνεται ακόμα ένα πουλί
κι ένα μικρό ψαράκι
επιστρέφει στη θάλασσα.

⸙⸙⸙

O θάνατος

Ο θάνατος
καταδιώκει τα πάντα
κι εγώ
κρύφτηκα μέσα σου
σαν φοβισμένο κουνέλι
σε θάμνους.

⸙⸙⸙

Προμήθειες

Εκτός από ηρεμιστικά
φύλαξα
και μερικά κουτιά τσιγάρα.
Ξέρω
ότι μια μέρα πάλι θα ερωτευθώ.

⸙⸙⸙

Με μάτια ανοιχτά

Με μάτια ανοιχτά
πάταγε με το πόδι
τα μυρμήγκια

Η εργατική τάξη
διασπάστηκε

Όταν έκλεισε τα μάτια του,
μυρμήγκια εργάτριες
πήραν τα κόκαλα του στη φωλιά τους

⸙⸙⸙

3. Ali Abdollahi

Απομνημονεύματα της μοναξιάς

Το δεξί μου παπούτσι
πήρε άδεια.
Τώρα δεν είμαι ούτε τετράποδος
ούτε δίποδος.

Σ’ αυτήν την αιώνια τριαδικότητα
διαβάζω Νίτσε.
Τις νύχτες εμφανίζεται στο όνειρό μου και λέει:

Θα σου στρίψω το μουστάκι!
Εδώ και μέρες έχω βάλει τον αυτόματο τηλεφωνητή:
Έλεος, ο επίμονος σπιτονοικοκύρης!

Ξύνω το πόδι
μ’ ένα βελόνι πλεξίματος

Από τα δεξιά δεν έζησα τίποτα καλό,
το αριστερά έμενε πάντα αριστερά.
Κουρασμένος είμαι, κουρασμένος
με αυτή την τριπλή σύγκρουση:
αριστερόχειρας, αριστερά σκεπτόμενος,
άπιστος σε όλα.

⸙⸙⸙

Ποιήματα της φρουράς

Ατέλειωτες νύχτες,
ιστορίες με απαγορευμένους έρωτες,
μικρές χαρές
και πλαστές άδειες εξόδου.

Τη μέρα,
πλύσιμο του αυτοκινήτου του διοικητή,
σφουγγάρισμα διαδρόμων,
υπακοή στους αξιωματικούς.

Τώρα έχουν μαζευτεί
κάτω από τη μελιά.
Μακριά απ΄το βλέμμα του διοικητή,
ένα τσιγάρο γυρίζει
από χέρι σε χέρι.

Ενώ
ο καπνός ανεβαίνει ψηλά
ζηλεύουν
βρίζοντας
την ελευθερία των πουλιών.

***

Ο Mohammad Hashem Akbariani γεννήθηκε το 1964. Ζει στην Τεχεράνη. Ο Alireza Abbasi γεννήθηκε το 1975. Ζει στο Ιράν. Ο Ali Abdollahi γεννήθηκε το 1968. Ζει στην Τεχεράνη.

[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: Meghdad Lorpour. Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.]. 

https://frear.gr/?p=29188&fbclid=IwAR0utYvC-4BiqC0Oy29Ni7okT2kKt22pPOz7D5_EYSDwxYO6IiI8oc1q8vQ