1. Ποίηση ή πεζό;
Ποίηση, κυρίως. Από την άλλη, η ανάγνωση της πεζογραφίας σού δίνει χρόνο να σκεφτείς. Η ποίηση δημιουργεί την αίσθηση του κατεπείγοντος.
2. Τι δεν έχετε γράψει ακόμη που θα θέλατε να γράψετε;
Θα ήθελα να γράψω ένα μυθιστόρημα. Νιώθω δέος απέναντι στα μυθιστορήματα. Ιδίως αν είναι μακροσκελή, με πολλούς και καλοστημένους χαρακτήρες, πλοκή, στιβαρή δομή, δυνατό στόρι και λεπτοδουλεμένη γραφή.
3. Πως ξεκινάει ένα βιβλίο; Υπάρχει τόπος, χρόνος, που έρχεται η έμπνευση;
Η έμπνευση έρχεται όποτε και όπου θέλει. Το θέμα είναι εσύ τι κάνεις εκείνη την ώρα.
4. Τι είναι η έμπνευση για έναν συγγραφέα;
Νομίζω πως πρόκειται για κάτι κατακλυσμιαίο. Ξαφνικά αρχίζεις να σκέφτεσαι διάφορα ασυνάρτητα (φαινομενικά) μεταξύ τους πράματα, που συνοδεύονται από εικόνες πραγματικές ή φανταστικές, ενώ συγχρόνως αναρωτιέσαι γιατί λειτουργούν έτσι και όχι αλλιώς οι καταστάσεις και οι άνθρωποι που κατακλύζουν τη δεδομένη στιγμή το μυαλό σου.
5. Αν θα γράφατε ιστορικό μυθιστόρημα, ποια περίοδος θα σας ενδιέφερε;
Θα ήθελα να διαθέτω τις δεξιότητες του Θουκυδίδη. Να έγραφα κάτι για το παρόν τηρώντας την απαιτούμενη απόσταση.
6. Παίζει ρόλο ο τόπος που γεννήθηκε κανείς;
Δεν νομίζω. Θα έλεγα πως παίζει ρόλο ο τόπος στον οποίο κάποιος έζησε έντονα. Πιθανόν να είναι ο τόπος που γεννήθηκε, πιθανόν όχι. Ίσως είναι ο τόπος που έζησε για κάποια χρόνια ως φοιτητής, ως πρόσφυγας ή ως εργαζόμενος. Ή ο τόπος όπου πήγαινε διακοπές τα παιδικά του χρόνια.
7. Επινοείτε χαρακτήρες για τα βιβλία σας ή κάπου σκιαγραφείτε τον εαυτό σας ή κάποιον γνωστό, φίλο;
Δυστυχώς, δεν επινοώ. Το μόνο που κάνω είναι να υπερβάλλω.
8. Το λοκ ντάουν, και γενικά όλη η παράξενη κατάσταση που βιώνουμε πως σας επηρέασε; Ήταν σημείο αναστοχασμού για τον ψυχισμό σας, για τις σχέσεις σας με άλλους ανθρώπους;
Το σίγουρο είναι πως με επηρέασε. Επηρέασε την καθημερινότητά μου, τους ρυθμούς μου. Στην πρώτη φάση, το εξέλαβα ως παραπάνω χρόνο που μου δίνεται να κάνω περισσότερα. Και έκανα. Όμως τράβηξε πολύ, με αποτέλεσμα να με καθηλώσει ο φόβος και η αγωνία. Λόγω προηγούμενης επαγγελματικής εμπειρίας, είχα την ατυχία να καταλαβαίνω επαρκώς τον κίνδυνο (και παραπάνω απ’ ότι χρειαζόταν). Εξαιτίας του φόβου, δεν προλάβαινα να αναστοχαστώ ιδιαίτερα. Αυτό που πρόλαβα να κάνω, ήταν να εκτιμήσω απεριόριστα τις στιγμές που βρισκόμουν κοντά με τους δικούς μου και να μη θεωρώ τίποτα δεδομένο και αυτονόητο.
9. Υπήρξε κάτι, κάποιος που στάθηκε αποκούμπι αυτή τη δύσκολη περίοδο;
Οπωσδήποτε, η οικογένειά μου, ο άντρας μου και το παιδί μου, αλλά και τα διαβάσματά μου (μαζί με τα γραψίματα). Ούτως ή άλλως, αυτά είναι όλα πάνω στα οποία ακουμπάω.
10. Θα γράφατε ποτέ με ψευδώνυμο; Το έχετε κάνει;
Με ξενίζει απίστευτα. Είναι σαν να επιθυμείς να δημιουργήσεις έναν άλλο ή άλλον έναν εαυτό. Εμένα με ενδιαφέρει να αποδεχτώ αυτόν που έχω.
11. Το γράψιμο θεωρείτε πως είναι για λίγους; Όλοι μπορούν να γράψουν;
Η γλώσσα είναι σχεδόν εγγενές χαρακτηριστικό. Την ακούμε από την κοιλιά της μάνας μας ακόμα. Τη χρησιμοποιούμε όσο ζούμε (και τη μαθαίνουμε, επίσης). Νιώθουμε πως είναι αναπόσπαστο κομμάτι μας. Νιώθουμε πως έχουμε κάθε δικαίωμα πάνω της. Και η αλήθεια είναι πως όλοι έχουμε κάθε δικαίωμα να πειραματιστούμε, εφόσον την έχουμε κατακτήσει και είναι δικιά μας. Αλλά από το σημείο αυτό ως το να την μετατρέψουμε σε λογοτεχνία, η διαδρομή είναι μεγάλη.
12. Υπήρξε κάποιο συμβάν στη ζωή σας το οποίο έχετε μεταφέρει και σε βιβλίο σας;
Αρκετά περιστατικά έχω μεταφέρει. Απλώς, όχι αυτούσια.
13. Τι οραματίζεστε για το μέλλον του βιβλίου στην Ελλάδα; Υπάρχει μέλλον;
Η τέταρτη τεχνολογική επανάσταση με τα εργαλεία της απειλεί (;) το τυπωμένο βιβλίο, όπως το ξέραμε. Αυτό είναι και καλό και κακό. Από τη μία δίνει την ευκαιρία σε ανθρώπους που γράφουν να διαβαστούν, από την άλλη η παραγωγή γίνεται τεράστια και αδυνατούμε να την παρακολουθήσουμε. Το βιβλίο ως αντικείμενο δεν θεωρώ πως θα εξαφανιστεί. Δεν είναι εύκολο να ξεριζώσεις την ανάγκη ν’ αγγίξεις κάτι που αγαπάς. Τη δεδομένη στιγμή δεν μπορώ να οραματιστώ κάτι για το μέλλον του βιβλίου ή των αναγνωστών. Η απειλή του πολέμου είναι τόσο ορατή, που επισκιάζει κάθε όραμα.
14. Ετοιμάζετε κάτι αυτόν τον καιρό;
Όχι κάτι άμεσα.
Σας ευχαριστώ
Κι εγώ πολύ ευχαριστώ!
Η Μάνια Μεζίτη γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε Νοσηλευτική στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και Λογοτεχνία στο The Open University, UK (Honours Degree in Literature). Παρακολούθησε τον διετή κύκλο σπουδών του ΕΚΕΜΕΛ στη μετάφραση από την αγγλική στην ελληνική γλώσσα. Από το 2007 έως το 2010 συνεργάστηκε με τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα ως επαγγελματίας αναγνώστρια αγγλόφωνης λογοτεχνίας. Έχει μεταφράσει βιβλία, καθώς και ποιήματα και άρθρα για έντυπα / ηλεκτρονικά περιοδικά - εφημερίδες. Το 2019 επιμελήθηκε τη δίγλωσση (ελληνικά – αγγλικά) ποιητική ανθολογία Ξύπνησα σε μια χώρα, Ελληνική ποίηση σε ενεστώτα χρόνο (έκδοση του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ). Επιμελείται επίσης τη διαδικτυακή ανθολογία https://poets.gr/el/ έναν ιστότοπο όπου παρουσιάζεται ανθολογημένη σύγχρονη ελληνική ποίηση. Έχει γράψει και έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές: Η μαύρη ανάμεσα (Κύμα, 2018) και Στόμα (Κουκκίδα, 2021).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου