1. Ποίηση ή πεζό;
Προτιμώ την ποίηση αλλά δεν αποκλείω
και το πεζό. Εξάλλου τα περισσότερα βιβλία της βιβλιοθήκης μου είναι
πεζογραφία.
2. Τι δεν έχετε γράψει ακόμη που θα θέλατε να γράψετε;
Θα επιθυμούσα να γράψω
έμμετρα ποιήματα.
3. Πως ξεκινάει ένα βιβλίο; Υπάρχει
τόπος, χρόνος, που έρχεται η έμπνευση;
Όταν ξεκινώ ένα βιβλίο τα πράγματα είναι πολύ
αόριστα. Απλά ακολουθώ την τακτική να σημειώνω διάφορες σκέψεις μου. Λένε πως
πρώτα γράφεις με την καρδιά και μετά με το μυαλό. Κάπως έτσι συμβαίνει και στη
δική μου περίπτωση. Από τα εκατοντάδες ποιήματα που γράφω θα μείνουν τελικά
καμιά τριανταριά που θα δουλέψω και θα ξαναδουλέψω και τα οποία τα ίδια μου
υπαγορεύουν εντέλει τη δομή του βιβλίου που γράφω.
4. Τι είναι η έμπνευση για έναν
συγγραφέα;
Είμαι λίγο δύσπιστος
σε αυτό που λέμε έμπνευση. Μπορεί να υπάρξει ένα ερέθισμα για να γραφτεί ένα
ποίημα αλλά μόνο με πολύ δουλειά δημιουργείται ένα εφικτό τελικό αποτέλεσμα.
5. Αν θα γράφατε ιστορικό μυθιστόρημα,
ποια περίοδος θα σας ενδιέφερε;
Το μοναδικό
μυθιστόρημα που έγραψα μέχρι τώρα διαδραματίζεται την εποχή του εμφυλίου. Με ενδιαφέρει εκείνη η σκοτεινή εποχή μιας
και πρόλαβα ανθρώπους που βίωσαν τα γεγονότα και μου τα αφηγήθηκαν. Αν σήμερα
θα έγραφα ένα ιστορικό μυθιστόρημα θα με ενδιέφερε η εποχή της Τουρκοκρατίας.
6. Παίζει ρόλο ο τόπος που γεννήθηκε κανείς;
Σίγουρα παίζει. Είναι
η αφετηρία των βιωμάτων μας. Αλλά η ζωή του καθενός συγκροτείται όχι μόνο από
έναν τόπο ούτε από μια γλώσσα.
Στην πορεία παίζουν
πολλά ρόλο στην διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Και κατ΄ επέκταση ο τρόπος
που γράφει.
7. Επινοείτε χαρακτήρες για τα βιβλία σας
ή κάπου σκιαγραφείτε τον εαυτό σας ή κάποιον γνωστό, φίλο;
Στο μυθιστόρημά μου ο
κεντρικός ήρωας είναι υπαρκτό πρόσωπο. Στα ποιήματα υπάρχει συνήθως ένα εγώ που
με αντιπροσωπεύει, αν και τα τελευταία χρόνια στα ποιήματα για να κρατήσω
κάποια απόσταση από το κείμενο κι έτσι να μπορώ να το βλέπω ως τρίτος
χρησιμοποιώ μυθικά ή υπαρκτά πρόσωπα για να μιλήσω γι΄ αυτά τα θέματα που με
απασχολούν.
8. Το λοκ ντάουν, και γενικά όλη η
παράξενη κατάσταση που βιώνουμε πως σας επηρέασε; Ήταν σημείο αναστοχασμού για
τον ψυχισμό σας, για τις σχέσεις σας με άλλους ανθρώπους;
Η πανδημία υπήρξε μια
εντελώς νέα κατάσταση για όλους μας. Επειδή ζω στη Γερμανία και το λοκ ντάουν
δεν ήταν ολικό όπως στην Ελλάδα δεν μπορώ να ξέρω πως θα ήταν ένας παρόμοιος
εγκλεισμός. Λόγω της εργασίας μου, ως κούριερ, ήμουν συνεχώς έξω μοιράζοντας
πακέτα. Αυτό όμως που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως οι άνθρωποι είναι
φοβισμένοι, ανήσυχοι, εκνευρισμένοι, και λογικό είναι, μιας και σε μια μέρα
ανατράπηκαν οι ζωές μας και η καθημερινότητά μας. Εύχομαι να γίνει σημείο αναστοχασμού
για το πώς ζούμε τις ζωές μας και να μην θεωρούμε τα πάντα ως δεδομένα.
9. Υπήρξε κάτι, κάποιος που στάθηκε
αποκούμπι αυτή τη δύσκολη περίοδο;
Τα παιδιά μου. Πάντα
καταφέρνουν να μου δίνουν έναν αέρα αισιοδοξίας.
10. Θα γράφατε ποτέ με ψευδώνυμο; Το έχετε κάνει;
Δεν νομίζω. Δεν το έχω
κάνει ποτέ.
11. Το γράψιμο θεωρείτε πως είναι για
λίγους; Όλοι μπορούν να γράψουν;
Δεν ξέρω αν είναι για
λίγους. Πάντως δεν είναι για όλους. Αν κάποιος αισθάνεται την ανάγκη να γράψει
δεν είμαι εγώ αυτός που θα τον αποτρέψει. Αλλά και το γράψιμο όταν δεν
απευθύνεται μόνο σε εκείνον που γράφει οφείλει να υπακούει σε έναν
επαγγελματισμό. Δηλαδή να δίνεις τα κλειδιά στον αναγνώστη έτσι ώστε να
δημιουργείται ένας κώδικας επικοινωνίας.
12. Υπήρξε κάποιο συμβάν στη ζωή σας το
οποίο έχετε μεταφέρει και σε βιβλίο σας;
Αυτό συνέβη μια φορά
στο βιβλίο μου Ο άνθρωπος τανκ. Στο τελευταίο ποίημα κάνω αναφορά στην περίοδο
φυλάκισής μου ως αντιρρησίας συνείδησης. Σπάνια το κάνω. Και γι΄ αυτό πέρασαν
είκοσι χρόνια για να μιλήσω δημόσια για το γεγονός αυτό. Συνήθως αυτά που
συμβαίνουν στη ζωή μου φιλτράρονται και καταγράφονται όχι άμεσα αλλά με
υπαινιγμούς.
13. Τι οραματίζεστε για το μέλλον του
βιβλίου στην Ελλάδα; Υπάρχει μέλλον;
Είμαστε μια χώρα που
λίγοι είναι αυτοί που διαβάζουν. Το μέλλον του βιβλίου ήταν και είναι δυσοίωνο.
Οι αναγνωστικές συνήθειες αλλάζουν. Οι νέοι σπάνια αγοράζουν βιβλία,
χρησιμοποιούν το διαδίκτυο. Είμαι της παλιάς σχολής και μου φαίνεται αδιανόητο
να μην μπορώ να πιάνω το βιβλίο στα χέρια μου. Όμως το ζήτημα στην τελική είναι
να φτάνει ο γραπτός λόγος στους αναγνώστες. Αν γίνεται μέσω ενός ebook θα το
αποδεχτώ. Οι εποχές αλλάζουν με γοργούς ρυθμούς. Το σημαντικότερο είναι να
δημιουργηθεί η συνθήκη εκείνη που θα δημιουργήσει περισσότερους αναγνώστες.
14.
Ετοιμάζετε
κάτι αυτόν τον καιρό;
Έχω αρχίζει να μεταφράζω τα ποιήματα του Έριχ Φριντ, γερμανού
ποιητή που αγαπώ πολύ.
Σας ευχαριστώ
Ο Γιώργος Λίλλης γεννήθηκε στη Γερμανία το 1974. Ένα χρόνο αργότερα με την οικογένειά του εγκαθίσταται στην Ελλάδα. Στην αρχή στην Αθήνα και μετά στο Αγρίνιο, τόπο καταγωγής του, μέχρι την επιστροφή στη Γερμανία το 1996 όπου ζει και εργάζεται από τότε. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά κι έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικά και ανθολογίες του εξωτερικού. Μεταφράσεις, ποιήματα και δοκίμιά του έχουν δημοσιευτεί και σε διάφορα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά (Ποίηση, Μανδραγόρας, Δέντρο, Ακτή, Γραφή). Επιμελείται ραδιοφωνικές εκπομπές στη Γερμανία στις οποίες παρουσιάζει Έλληνες ποιητές και μουσικούς (μεταξύ άλλων τους Νίκο Καββαδία, Νικόλα Άσιμο και Μίκη Θεοδωράκη). Έχει μεταφράσει στα ελληνικά Βισλάβα Σιμπόρσκα, Έριχ Φριντ, Λι Τάι Πε καθώς και Ινδιάνους ποιητές.
Έργα του: Τα όρια του λαβυρίνθου (ποιήματα, 2008), Στο σκοτάδι μετέωρος (ποιήματα, 2003), Η χώρα των κοιμώμενων υδάτων (ποιήματα, 2001), Το δέρμα της νύχτας (ποιήματα, 1999).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου