Οι μέρες δύσκολες, εφιαλτικές με τις ειδήσεις να σε καρφώνουν στα μηνίγγια και οι νεκροί όλο και να πληθαίνουν. Οι άμαχοι να κάνουν ουρές στα σύνορα κι οι πολεμικοί ανταποκριτές να σε σφυροκοπάνε με τις λεπτομέρειες του ωμού εγκλήματος που διαπράττεται μπροστά στα μάτια μας ...
Ψυχοσάββατο σήμερα και τυχαίνει να συμπίπτει με ιστορικά γεγονότα που αλλάζουν την ιστορία, τη συλλογική, αλλά και την ατομική... Η θύμηση με τρέχει μέσα στο χρόνο, σε άλλες εποχές σε άλλα χώματα. Τότε που μικρή στη Φλώρινα περίμενα το Φλεβάρη για το Ψυχοσάββατο των γλυκών ! Μέσα
στα χιόνια, πάνω στους τάφους. Οι νεκροί σμίγανε με τους ζωντανούς σ΄ ένα κρεσέντο φωνών, ευθυμίας, ευτυχίας, κι ευδαιμονίας! Οι τάφοι σκεπάζονταν από σωρούς γλυκίσματα, πίττες όλων των ειδών και κωκ, ένα είδος γλυκίσματος, με παντεσπάνι και σοκολάτα Αυτό δεν ήταν Ψυχοσάβατο ,δεν ήταν πένθος δεν ήταν οδύνη ήταν η χαρά της ζωής, το ανάβλυσμα της γλύκας και της τέρψης. Τιμούσαμε τους νεκρούς μας ,προσφέροντάς τους γλυκιές κι αλμυρές γεύσεις και προτρέποντάς τους να ευχαριστηθούν με τους συγγενείς τους που τους έβλεπαν ευτυχείς και χορτάτους. Κάτι σαν τις σπονδές και τις χοές των αρχαίων Ελλήνων που ανακάτευαν μέλι με νερό και κρασί . Άρπαζα την αδελφή μου από το χέρι-ένα τσάκνο αυτή, που μόλις στηριζότανε στα ποδαράκια της από την πολλή αδυναμία- κι αρχίζαμε την "περιοδεία" στους τάφους "Sta praite arno" ; Τα σλαβομακεδονικά έπαιρναν κι έδιναν κι εμείς έπρεπε να χαιρετίσουμε τις νοικοκυρές που τιμούσαν τους νεκρούς τους ,μιλώντας τη γλώσσα τους. Πετούσαμε τα κόλλυβα που δεν ήταν του γούστου μας και κρατούσαμε τα γλυκά ,τις πίτες και τα κωκ, που έτσι όπως ήταν αραδιασμένα πάνω στους τάφους έμοιαζαν με δεκάδες μαύρα κεριά, αναμμένα στην μνήμη των νεκρών. Έπεφταν τα κόλλυβα πάνω στο χιόνι και ξαναζωντάνευε το παραμύθι του Χάνς και της Γκρέτελ ,που βρήκαν το δρόμο για το σπίτι τους από τα ψίχουλα που είχαν πετάξει ... Τα γλυκά μάς γέμιζαν με ευτυχία, με χαρά και τα τιμούσαμε μέχρι να μας πονέσει η κοιλιά και το στομάχι.Τι ψυχοσάββατο κι αυτό! Αναμνήσεις χωρίς το φόβο του θανάτου, χωρίς την αγωνία της απώλειας και του πόνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου