Θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου (ψέματα, όχι πάντα – από τότε που ήμουν έφηβη, κι απέκτησα εμμονές με διάφορα πράγματα) να ενθουσιάζεται στο τέλος της χρονιάς, επειδή είναι Χριστούγεννα κι αυτό σημαίνει διακοπές, δώρα, περισσότερα βιβλία, περισσότερος χρόνος για διάβασμα. Κι ακόμα περισσότερο ενθουσιαζόμουν (κι ακόμα δηλαδή) με την δικιά μου εκδοχή για την ανασκόπηση της χρονιάς. Άλλοι άνθρωποι θυμούνται τη χρονιά που πέρασε μετρώντας ταξίδια, ανθρώπους που γνώρισαν, δουλειές που άλλαξαν, στόχους που πέτυχαν, χαρούμενες και στενάχωρες στιγμές· εγώ τη θυμάμαι μέσω των βιβλίων που διάβασα. Θυμάμαι πού διάβασα τι, σε τι ψυχολογική κατάσταση
ήμουν, με ποιον μοιράστηκα τα αποσπάσματα των βιβλίων που με ενθουσίαζαν. Κάθε βιβλίο εκτός από την ιστορία που λέει, για μένα κλείνει μέσα του ένα κομμάτι της προσωπικής μου ιστορίας. Γι’ αυτό δεν μπορώ σχεδόν ποτέ να διαβάσω ένα βιβλίο δεύτερη φορά, λόγω της σύνδεσης με μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή του παρελθόντος μου, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να διατηρήσω κάπως ανέπαφες τις μνήμες μου, καλές ή κακές. Μέσα στη χρονιά που πέρασε διάβασα καταπληκτικά πράγματα, αριστουργήματα όπως τα Ανεμοδαρμένα Ύψη της Έμιλυ Μπροντέ, ο Ζοφερός Οίκος του Ντίκενς ή οι Διορθώσεις του Φράνζεν. Επειδή, όμως, αυτό το άρθρο -σε αντίθεση με αυτόν τον πρόλογο- πρέπει να βγάζει κάποιο νόημα και να έχει μια κάποια συνοχή, αποφάσισα να επικεντρωθώ αποκλειστικά σε βιβλία ξένης πεζογραφίας που μεταφράστηκαν στα ελληνικά και κυκλοφόρησαν μέσα στο 2019 και πιστεύω ότι -για πολύ διαφορετικούς λόγους το καθένα- αξίζουν την προσοχή μας. Δύο παρατηρήσεις: πρώτον, βγήκαν τρομερά αξιόλογα πράγματα ελλήνων συγγραφέων φέτος, αλλά ίσως μιλήσουμε γι’ αυτά σε επόμενο κείμενο. Δεύτερον, τα βιβλία που κυκλοφορούν Δεκέμβρη, τα οποία είναι πάρα πολλά λόγω Χριστουγέννων, μπορεί ημερολογιακά να εκδίδονται το προηγούμενο έτος αλλά σχεδόν πάντα διαβάζονται το επόμενο. Για τον ίδιο λόγο λείπουν βιβλία που μόλις εκδόθηκαν όπως η Ευτυχισμένη Μόσχα του Πλατόνοφ, η Σκιά του Ευνούχου του Καμπρέ, ή οι Σύντομες συνεντεύξεις με απαίσιους άντρες του Ντ.Φ. Γουάλας που είναι πρακτικά αδύνατον να διαβαστούν μέχρι την δημοσίευση αυτού του άρθρου. Τέλος, να πω ότι απόλαυσα τρομερά τη διαδικασία γραφής του παρακάτω κειμένου γιατί με έκανε να ξαναδώ κομμάτια από όλα αυτά τα υπέροχα βιβλία· κι έχω την ανυπομονησία και την ελπίδα ότι θα σας πείσω να διαβάσετε κι εσείς κάποιο από αυτά και να συνδέσετε μαζί του ένα κομμάτι της ζωής σας.
http://skra-punk.com/2019/12/08/to-2019-se-vivlia-mia-anaskopisi/?fbclid=IwAR28t7RwiIcTvMdc0af2dFRPS6nn78GvUPmu6716ylnqGBYy2bSZau8ok4U
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου