Η Μήνα και άλλες ιστορίες (του Σταύρου Χατζηθεοδώρου)

Η φράση του Adolfo Bioy Casares για τα “ταπεινά πετούμενα” που κοσμεί την είσοδο του βιβλίου του Στάθη Ιντζέ “Η Μήνα και άλλες Ιστορίες” (Κίχλη 2019) απο τη μιά συμπυκνώνει όλο το συγγραφικό σύμπαν του σπουδαίου Γαλλοαργεντίνου – δημιουργό της “Εφεύρεσης του Μορέλ” και άξιο συνεργάτη του Μπόρχες – και απο την άλλη μας προϊδεάζει εύστοχα γι’ αυτά που πρόκειται να διαβάσουμε. Θα ήταν άκομψο και βλάσφημο να μιλήσουμε για εκλεκτικές συγγένειες, αλλά ο Ιντζές -που έχει μεταφράσει απ’ τα αργεντίνικα, ποίηση κυρίως – δεν κρύβει την αγάπη του για το έργο των δύο αυτών μάγων. Αυτών που ως προβοκάτορες της πεζότητας υπηρέτησαν το φανταστικό, το
μεταφυσικό, το παιγνιώδες, τον κόσμο της μεταφοράς και της αμφιβολίας. Τόπος της “Μήνας” το μυστικιστικό, παγανιστικό λοξό βλέμμα της ελληνικής υπαίθρου, όπου το παράδοξο, το υπερφυσικό κι το αλλόκοτο μετατρέπονται σε οικεία καθημερινότητα. Δέκα διηγήματα μικρού εμβαδού, μισής εισπνοής και ολόκληρης εκπνοής σαν τα πενήντα μέτρα στο κλειστό στίβο. Ιστορίες παράδοξες, στενάχωρες, αβόλευτες που -παραφράζοντας ένα στίχο της Πελαγίας Φυτοπούλου – “δεν χωράνε στο κυριακάτικο τραπέζι μιας αστικής οικογένειας” καθώς ελλοχεύει το παράλογο. Η Μήνα στο ομώνυμο διήγημα, ένα παράξενο πλάσμα που μας γοητεύει με την απειλητική ομορφιά της και όποιος αποφασίζει να συναντηθεί μαζί της από περιέργεια ή γενναιότητα πληρώνει πολύ ακριβά διόδια. Ο μικρός Αρθούρος καθώς αναγκάζεται να αποχωρίσει το καταφύγιο με τις αγαπημένες του ζωγραφιές μια σιδερένια λόγχη τον λαβώνει πισώπλατα. Το θαυματουργό χέρι του Αγίου που σώζει τη Μυρτώ από το φλεγόμενο αυτοκίνητο. Η τρελό- Δημήτρω που καταβροχθίζει ένα κοριτσάκι και χάνει τη μιλιά της. Η ζεστασιά που προσφέρει το πέτρινο σπίτι στους δυο νεκρούς. Το κοράκι και το απαξιωτικό του βλέμμα προς τον μικρό Αντώνη μπρος στην ενηλικίωσή του. Ο λωτός που επέζησε και το βάρος των παιδικών μας χρόνων. Το Χαρουκλό, όπου ο χρόνος συστέλλεται και το οικείο με το ανοίκειο έχουν την ίδια όψη. Τα δακρυσμένα μάτια της μάνας στις παιδικές αμαρτίες των γιών της και η εκδίκηση του καλλιεργητή προς τους συγχωριανούς του. Ο Στάθης Ιντζές με το τρίτο πεζό του δείχνει να κατοικεί εκεί που του ταιριάζει. Στην μικρή φόρμα. Κέντημα ψιλοβελονιά λέξη λέξη. Ένα βιβλίο που λοξοκοιτάει με την ασπράδα του ματιού τις “διηγήσεις παραφυσικών φαινομένων” του Γκουρογιάννη και τους “μίμους των φωνών” του Μπέρνχαρτ. Ένα είναι σίγουρο πλέον. Τα χειμωνιάτικα Σαββατοκύριακα των εκδρομών μας στη Λακωνία, στα χωριά του Ζαγορίου, στο νότιο Πήλιο δεν θα είναι πλέον τα ίδια, αφού η Μήνα με το σουβλερό ράμφος της, άνοιξε ένα απύθμενο, βαθύ πηγάδι. 
 info: Στάθης Ιντζές, Η Μήνα και άλλες ιστορίες, Κίχλη
https://www.oanagnostis.gr/i-mina-kai-alles-istories-toy-stayroy-chatzitheodoroy/?fbclid=IwAR07I-DEYGmrE5rluGXLFk4vvQkG30jk_Ns-0QLN4fNwjp_XjEgDZ6U4Jg0