Ο παππούς έζησε
μέχρι τα πέντε μου χρόνια,
φέτος, έκλεισα εγώ τα τριανταπέντε
μέχρι τα πέντε μου χρόνια,
φέτος, έκλεισα εγώ τα τριανταπέντε
το μεγαλύτερο μέρος
της ζωής μου
το έχει περάσει νεκρός.
της ζωής μου
το έχει περάσει νεκρός.
Όποτε κοιτάζω εκείνη τη φωτογραφία μας
-εγώ, καθισμένη, τριών ετών, στα γόνατά του,
βαστώντας δύο μανταρίνια,
εκείνος, χαμογελαστός,
να μου μαθαίνει στα δάχτυλά του τον αριθμό δύο-
εκπλήσσομαι πάντα εξίσου στα πρόσωπά μας
-εγώ, καθισμένη, τριών ετών, στα γόνατά του,
βαστώντας δύο μανταρίνια,
εκείνος, χαμογελαστός,
να μου μαθαίνει στα δάχτυλά του τον αριθμό δύο-
εκπλήσσομαι πάντα εξίσου στα πρόσωπά μας
τόσο μικρή εγώ,
τόσο ζωντανός εκείνος,
τόσο ξεθωριασμένη η ανάμνηση
τόσο ζωντανός εκείνος,
τόσο ξεθωριασμένη η ανάμνηση
θαρρείς
και μας έχει επινοήσει
ο φωτογράφος.
και μας έχει επινοήσει
ο φωτογράφος.
από τη συλλογή "Σύννεφα στο νερό", Μελάνι 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου