Αγγελική Πεχλιβάνη

Η Αγγελική Πεχλιβάνη γεννήθηκε στον Πειραιά το 1965 και σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία και Νεοελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Είναι απόφοιτος του προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών "Δημιουργική Γραφή" του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και εργάζεται ως φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση. Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια με εισηγήσεις για τη λογοτεχνία (Χ. Βλαβιανός, Μ. Γκανάς, Ι. Καρυστιάνη, Γ. Σκαμπαρδώνης, Μ. Σουλιώτης κ.ά.) και έχει δημοσιεύσει φιλολογικά κείμενα και ποιήματα στα περιοδικά Πόρφυρας, Ποιητική, Παρέμβαση, Νέα Εστία, Στέπα, Νέα Ευθύνη κ.ά. Συμμετείχε στο βιβλίο "Η δημιουργική γραφή στο σχολείο" (Μεταίχμιο 2015) σε επιμέλεια της Σοφίας Νικολαΐδου.

Πεζή οχούμενη

Αγγελική Πεχλιβάνη

Κίχλη, 2018
112 σελ.
ISBN 978-618-5004-77-4, [Κυκλοφορεί - Εκκρεμής εγγραφή]
Τιμή € 10,00


Νεοελληνική ποίηση [DDC: 889.1]

Τα περισσότερα κείμενα που περιλαμβάνονται στη συλλογή "Πεζή οχούμενη" είναι κείμενα των ορίων· μετεωρίζονται ανάμεσα στον ποιητικό και στον πεζό λόγο, ανάμεσα στη δραματοποίηση και στην ειρωνική αποστασιοποίηση. Ο πυρήνας τους άλλοτε αφηγηματικός και άλλοτε δοκιμιακός ενδύεται την παρωδία και τον αυτοσαρκασμό, ενώ ο σκελετός τους αρθρώνεται με τα δομικά υλικά μιας εύφορης διακειμενικότητας. Από τη συλλογή δεν απουσιάζουν οι λυρικοί απόηχοι καθώς και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μια έμμετρη μουσικότητα.


ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ Μ.Σ.

Φορούσε το κίτρινο σακάκι
και τα παπούτσια Clarks.
Λιγνός, αχνός μες στην ομίχλη
κι άφιλτρος.
Έρχεται προς το μέρος μου
λαλώντας λατινοσλαβικά:
"Νox est perpetua να ρίβερο",
και στο καπάκι:
"Ακόμα γράφεις μηρυκάζοντας συναίσθημα
σαν τους αραιωμένους Νότιους;".
"Η αγάπη είναι βαθύτερη απ' το συναίσθημα",
λέει με έμφαση και πεποίθηση.
Στρέφεται βορειοδυτικά
χώνεται στο τοπίο
βέβαιος ότι αφήνει πίσω του
αθάνατη
τη γνώμη του.


ΠΡΟΣ ΕΥΠΩΛΗΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗΝ

Απ' το μαντρί των μυημένων σαν θα βγεις
λίγες θα είναι οι ώρες σου στη συντεχνία.
Ο λύκος καιροφυλακτεί.
Σκέψου λοιπόν:
Θα τραγουδάς για τους πολλούς
(έστω τους αρκετούς ολίγους)
ή για το αραχνιασμένο, ακατάβλητο, υπερεγώ
εγώ μας;