Στέφανος Ροζάνης, Η ερμηνευτική ως πράξη και θεώρηση. Μελέτες για την λογοτεχνία, εκδόσεις Ηριδανός
Ο Ρικέρ πιστεύει στην εσωτερική δυναμική του έργου και κυρίως στη λειτουργία της προβολής του έργου έξω από τον εαυτό του. Η λειτουργία αυτή εμπνέει τον Στεφανο Ροζάνη να μελετήσει το πώς η ερμηνευτική μεταστοιχειώνει διαρκώς το κείμενο , μετατρέποντας το σε έναν ζωντανό οργανισμό. Γι αυτόν η ερμηνεία μέσω της οικειώσεως του έργου καθίσταται ενέργεια ομοούσια προς το έργο, προς το οποίο αποδίδει τους χαρακτήρες του πεπρωμένου του κόσμου της, ενώ ταυτόχρονα προσλαμβάνει τους χαρακτήρες του έργου και τους αποκαλύπτει δυναμικά, αποκρυπτογραφώντας τα εσωτερικά ψυχικά ρεύματα που τους διατρέχουν, τις συμβολικές τους δομές, τα μορφικά τους πλέγματα. Με βάση αυτή την γενική σκέψη ο συγγραφέας θα προχωρήσει στην ερμηνεία και σχόλια πάνω σε έργα ή αποσπάσματα έργων των Τ.Σ. Έλιοτ, Τόμας Μαν, Μπορίς Πάστερνακ και Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ.
Jerom Bruner, Δημιουργώντας ιστορίες.Νόμος,λογοτεχνία, ζωή. Επιμέλεια: Γιάννης Κουγιουμτζάκης, εκδόσεις Πεδίο
Τί είναι αυτό που συνδέει την Αντιγόνη του Σοφοκλή με την Αντιγόνη του Ζαν Ανουίγ δυόμιση χιλιάδες χρόνια μετά αναρωτιέται ο Jerom Bruner και ανασύρει από τη μνήμη του την ιστορική παράσταση του Ανουίγ τον τελευταίο χρόνο της γερμανικής κατοχής στο Παρίσι , την οποίαν οι γερμανοί δεν τόλμησαν να απαγορέψουν φοβούμενοι την γελιοποίηση ενώ γερμανοί θεατές έφευγαν δακρυσμένοι βλέποντας τον Κρέοντα ως καρικατούρα ενός δικτάτορα και την Αντιγόνη ως Μαριάννα/Ζαν Ντ΄Αρκ. Έχουμε ανάγκη τις αφηγήσεις (ιστορίες) λέει ο συγγραφέας και μελετάει σε αυτό το μικρό δοκίμιο την δύναμη τους. Οι πολυκαιρισμένες ιστορίες, τα λαϊκά παραμύθια, η λογοτεχνία, ακόμα και οι τρόποι κουτσομπολιού περιορίζουν τις ανισορροπίες και τις ασυμφωνίες της ανθρώπινης κουλτούρας, καθώς μέσω της αφήγησης κατασκευάζουμε, ανακατασκευάζουμε και με κάποιους τρόπους επινοούμε ξανά το χθες και το αύριο. Ένα παιχνίδι της μνήμης και της φαντασίας όπου η μία καταναλώνει την πραμάτεια της άλλης.
Adrien Candiard, Κατανοώντας το Ισλάμ ή μάλλον γιατί δεν το καταλαβαίνουμε καθόλου. Μτφρ: Κατερίνα Λαμπρινού, Πόλις
O συγγραφέας ιστορικός, Δομινικανός μοναχός και ισλαμολόγος προσπαθεί να παρουσιάσει στο μικρό αυτό βιβλίο την πολυπλοκότητα του Ισλάμ και να εξηγήσει τους λόγους που δυσκολεύει τους δυτικούς να το καταλάβουν. Αναλύει τις βασικές απόψεις των δυτικών γύρω από το Ισλάμ : αυτή που θέλει το Ισλάμ να ταυτίζεται με τη βία γιατί «έτσι λέει το Κοράνι» και την αντίθετη που θεωρεί ότι το Ισλάμ είναι ειρηνικό και «ουδεμία σχέση έχει με την τρομοκρατία». Απέναντι σε αυτές τις δύο απόψεις αντιτάσσει την πολυδιάσπαση και την πολυποικιλότητα των ισλαμικών αιρέσεων. Στέκεται αναλυτικά στη διαμάχη σιιτών και σουνιτών καθώς είναι οι δύο δεσπόζουσες ομάδες σήμερα. Καταληκτικά θα εξετάσει αν και κατά πόσον το Ισλάμ είναι ανορθολογικό δίνοντας μια αμφιλεγόμενη για τους δυτικούς ισλαμική θεώρηση περί ορθολογισμού. Παράλληλα θα αναρωτηθεί για τη σχέση της δημοκρατία με το Ισλάμ, όπου όμως η ταύτιση της θρησκείας με την πολιτική καθιστά μάλλον την ερώτηση ανάπηρη.
Γιώργος Θ.Μαυρογορδάτος, Τα γράμματα στην Πάολα. Τι μας λένε για τον Κωνσταντίνο Α΄. Εκδόσεις Πατάκη
Ο Κωνσταντίνος Α΄διατηρούσε μια μακρόχρονη ερωτική αλληλογραφία με την ιταλίδα Πάολα. Αν και βρέθηκαν μαζί μόνον λίγες ημέρες το 1912-13 εντούτοις πρόκειται για μια μεγάλη ερωτική φαντασίωση του Κωνσταντίνου. Η Πάολα κατά κόσμον ηθοποιός κυρίως όμως τυχοδιώκτρια που την ζούσαν οι εραστές της γνώρισε τον Κωνσταντίνο στην Αθήνα το 1912 και έκτοτε κράτησε μια επιλεκτική σχέση μαζί του. Η σχέση αυτή με μικρά διαλείμματα , όπου και συναντήθηκαν, ήταν εξ αποστάσεως αλλά όχι χωρίς πάθος, τουλάχιστον από την μεριά του Κωνσταντίνου. Γιατί όμως ένας ιστορικός όπως Γιώργος Θ. Μαυρογορδάτος να ασχοληθεί με μια ερωτική αλληλογραφία. Ο καθηγητής ψυχιατρικής Νίκος Τζαβάρας στον πρόλογό του εξηγεί ότι μέσα από τις επιστολές ο ιστορικός βλέπει ορισμένες πτυχές της προσωπικότητας του Κωνσταντίνου Α΄. Και κυρίως διαβλέπει μια προσωπικότητα χωρίς υψηλή κουλτούρα, ρατσιστή, εμμονικό με την μοναρχική εξουσία, εγωκεντρικό και ναρκισσιστή. Έτσι το βιβλίο αυτό συμπληρώνει κατά κάποιον τρόπο τις δύο μελέτες του Μαυρογορδάτου για τον Εθνικό διχασμό.
https://www.oanagnostis.gr/%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%ce%ac-%ce%b4%ce%bf%ce%ba%ce%b9%ce%bc%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ac-%ce%b2%ce%b9%ce%b2%ce%bb%ce%af%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%b9/?fbclid=IwAR0BsClyokEKr7tlrFL9cbQ-gGYr0NbtV5k0u1uRMEqb5YO7xufal3Qv5Xo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου