« Ο Πατέρας κείτεται ανάσκελος πάνω στην άμμο και είναι στα τελευταία του. Η θάλασσα δεν ακούγεται. Βγάζω τα ρούχα μου και τα αφήνω στο πλάι του. Θα κολυμπήσω, του λέω. Τα πατικώνει με το χέρι του. Ο άνεμος δυναμώνει»(11)
Με αυτό το μικροσκοπικό διήγημα « Η παραλία» που αποθεώνει την πατρική αγάπη σε ατμόσφαιρα ονειρική, ο Κώστας Καβανόζης ξεκινά την νέα του συλλογή διηγημάτων με τίτλο Τζάμπα η Παράταση, από τις Εκδόσεις Πατάκη. Πρόκειται για μία πολύπλευρη σπουδή στον χρόνο και τη μνήμη, τα πρόσωπα που γεμίζουν και στοιχειώνουν τη ζωή
και την καθημερινότητά μας και τις ιστορίες τους, γλυκόπικρες, σημαντικές και μη. Καθόλου τυχαία το έκτο πόνημα του Καβανόζη, είναι από τα πρώτα βιβλία που είδαν το φως στην επανεκκίνηση μετά την καραντίνα, μία περίοδο όπου ο επιπλέον χρόνος, η παράταση, απέκτησε άλλη βαρύτητα μέσα στο πλαίσιο του εγκλεισμού και της απειλής της ζωής.
Τα είκοσι διηγήματα που απαρτίζουν τον τόμο είναι γραμμένα μέσα σε μία δεκαετία και ποικίλλουν σε μέγεθος και θεματολογία. Η πατρική αγάπη όμως κατέχει εξέχουσα θέση στο μυαλό του συγγραφέα. Αγκαλιάζει το σύνολο των ιστοριών του σε ένα κύκλο που ξεκινά με το « Η παραλία» και τελειώνει με το τρυφερό «Το Φως» για την σχέση του ιδίου με την πεντάχρονη κόρη του Ελένη. Γραμμένα σε απλή και ρεαλιστική γλώσσα τα αφηγήματα του Καβανόζη ακροβατούν ανάμεσα στο γέλιο και το κλάμα, το ιδιαίτερο και το τετριμμένο σχηματίζοντας ένα μοναδικό ψηφιδωτό της σύγχρονης νεοελληνικής πραγματικότητας. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν «Η αθανασία δεν αποτελεί σχέδιο της φύσης» για την αξία της στιγμής , το «Λευκό» για την ανδρική φιλία και το εφήμερο της ζωής , το διαφορετικό «Παράνομη Στάθμευση Ι.Χ. αυτοκινήτου», με τα μικροαστικά δράματα των ενοίκων μίας πολυκατοικίας αλλά και ο συγκινητικός μονόλογος της ηλικιωμένης στο «Τεχνητή Οδοντοστοιχία».
«Δεν έχω καταφέρει να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι η στιγμή διαρκώς χάνεται, ότι το παρόν γίνεται ακατάπαυστα παρελθόν, γι’ αυτό και καταφεύγω συνέχεια στη μνήμη. Είναι ένας τρόπος όχι για να πενθήσω αλλά για να ζήσω γλυκά». Αυτή η φράση του Κώστα Καβανόζη σε συνέντευξή του στον Βαγγέλη Χατζηβασιλείου για το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για τη σημασία της στιγμής που γλιστρά και χάνεται αποτυπώνεται στο χαρτί και γίνεται το κέντρο των τόσο διαφορετικών ιστοριών του Εβρίτη συγγραφέα. Και είναι αυτός ο ύμνος στη ζωή που δίνει αξία στην ίδια την παράταση.
info: Κώστας Καβανόζης. Τζάμπα η Παράταση. Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη, 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου