Η αλληλογραφία Λορεντζάτου – Θεοτοκά αποτελείται από εννιά γράμματα συνολικά, έξι του πρώτου και τρία του δεύτερου. Ακριβέστερα: τόσα σώζονται στα αρχεία τους. Στο αρχείο του Λορεντζάτου μαζί με τα τρία γράμματα του Θεοτοκά υπάρχουν και τρεις ταχυδρομικοί φάκελοι. Οι σφραγίδες του ταχυδρομείου δείχνουν αντιστοιχία των δύο φακέλων με την πρώτη (16. 1. 1960) και την τρίτη (10. 2. 1962) επιστολή Θεοτοκά. Οι σφραγίδες του άλλου φακέλου φέρουν ημερομηνία 15. 5. 1961 (Ομόνοια) και 16. 5. 1961 (Κηφισιά), ενώ η δεύτερη επιστολή του έχει ημερομηνία 12. 2. 1961. Δεν θεωρώ πιθανό ότι ο Θεοτοκάς καθυστέρησε τρεις μήνες να ταχυδρομήσει το ευχαριστήριο επιστόλιο, το πιθανότερο είναι ότι έστειλε και άλλη επιστολή τον Μάιο 1961, η οποία όμως δεν σώζεται στο αρχείο του Λορεντζάτου.
Η αλληλογραφία ξεκινάει με πρωτοβουλία του Λορεντζάτου τον Ιανουάριο 1960, με αφορμή δύο κείμενα του Θεοτοκά στην εφ. Το Βήμα, και κλείνει, πάλι με γράμμα του Λορεντζάτου, τον Δεκέμβριο 1963. Συμπίπτει δηλαδή η μικρή αλληλογραφία τους με την περίοδο της χριστιανικής μεταστροφής και των δύο, εξού και το συναφές περιεχόμενό της. Η μεταξύ τους σχέση δεν θα αποκτήσει στενή οικειότητα, απευθύνονται ο ένας τον άλλο με το επώνυμό του και στον πληθυντικό. Θα μείνουν στην αμοιβαία εκτίμηση. Δεν θα προλάβει άλλωστε η σχέση αυτή να γίνει φιλία, γιατί ο Θεοτοκάς θα πεθάνει τρία σχεδόν χρόνια μετά το τελευταίο γράμμα του Λορεντζάτου, στις 30 Οκτωβρίου 1966. […]
[Απόσπασμα από την Εισαγωγή του Σταύρου Ζουμπουλάκη στις επιστολές Λορεντζάτου-Θεοτοκά που δημοσιεύονται στο τεύχος 27-28, το οποίο μόλις κυκλοφόρησε. Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου