Η καταιγίδα κόπασε λίγο πριν απ’ το χάραμα.
Έστυψε τους χυμούς των εραστών
ξεβράζοντας τ’ αφυδατωμένα τους κορμιά
στα ρυτιδιασμένα λευκά σεντόνια.
ξεβράζοντας τ’ αφυδατωμένα τους κορμιά
στα ρυτιδιασμένα λευκά σεντόνια.
Ημίγυμνοι και ανυπεράσπιστοι μπροστά στη λάμψη του Υπέροχου
με εμφανείς τις βουβές πληγές από τη βίαιη πάλη,
ψηλαφίζουν το Άπειρο, απότοκο της Ηδονικής Καταστροφής,
με εμφανείς τις βουβές πληγές από τη βίαιη πάλη,
ψηλαφίζουν το Άπειρο, απότοκο της Ηδονικής Καταστροφής,
Τυλιγμένοι στην αρμονικά ακανόνιστη θέση των σωμάτων,
πίσω από αργόσυρτες, σχεδόν πεθαμένες, αναπνοές
βρίσκουν τη δύναμη για ζωή.
πίσω από αργόσυρτες, σχεδόν πεθαμένες, αναπνοές
βρίσκουν τη δύναμη για ζωή.
Ο Ευάγγελος Ι. Τρυψιάνης γεννήθηκε και ζει στην “πόλη των νερών”. Αγαπά την ποίηση και τη ζωγραφική, γι’ αυτό και οι λέξεις του στο χαρτί εκπορεύονται από πίνακες ζωγραφικής. Δεν του αρέσει να συστήνεται και προτιμά να τον ανακαλύπτουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου