(A Song for Falling)
ΥΝΕΘΕΣΕ.
Ἕνα τραγούδι γιὰ ὄρθια στάση, ἕνα τραγούδι γιὰ καθιστή. Μία
σουίτα γιὰ τὸ μπάνιο. Δύο τραγούδια, ἐκ τῶν ὁποίων δὲν
μποροῦσε νὰ ἐπιλέξει, γιὰ τὸ μαγείρεμα. Ἐπεξεργαζόταν ἕνα
τραγούδι γιὰ πτώση ἀπὸ μεγάλο ὕψος – ὅταν ἔπεσε αὐτός.
Κι ἔπειτα δὲν μπόρεσε νὰ τὸ ὁλοκληρώσει.
Μάζεψε ὅλα τὰ τραγούδια της καὶ τὰ ἔβαλε στὸ ψυγεῖο. Γιὰ νὰ
κάνει χῶρο, τὰ λαχανικὰ —ντομάτες καὶ φρέσκα καρότα— τὰ
σκόρπισε ἔξω στὸ καλοκαιρινὸ γρασίδι.
Ἀνακάλυψε ὅτι ἀδυνατοῦσε νὰ κλάψει. Δὲ διέθετε ἀκόμα
κανένα τραγούδι γιὰ τὸ πένθος, εἶχε θεωρήσει τὸν ἑαυτό της
πολὺ νέο. Ἔτσι εἶχε θεωρήσει. Ἢ ὄχι. Καὶ τώρα εὐχόταν νὰ
εἶχε ἐπικεντρωθεῖ στὸ τραγούδι της γιὰ πτώση καὶ νὰ εἶχε
σκεφτεῖ. Γιατί γιατί γιατί.
Δὲν
ἦρθαν ἄλλα τραγούδια, καὶ τὰ τοποθετημένα στὸ ψυγεῖο
κουλουριάστηκαν γύρω ἀπὸ τὸν ἑαυτό τους, ἡφαιστειακὴ τέφρα
βρῆκε τὸ δρόμο της καὶ τὰ σκέπασε.
Ὅταν
τὸ γκαζὸν φούντωσε τόσο ποὺ τὴν ἔκρυψε, ποὺ ἔκρυψε τὰ
λαχανικά της, σχεδὸν ἔκρυψε τὸν ἥλιο, ἕνα σημείωμα
ἐμφανίσθηκε. Μέσα στὸ κεφάλι της, ποὺ εἶχε ἀποξηραθεῖ σὰν τὸ
Γέλλοουστοουν. Ἕνα τραγούδι. Μόνο ἕνα μικρὸ μικρὸ
τραγούδι. Μόνο ἕνα τραγούδι γιὰ ἀνάσα, γιὰ νὰ πάρει τὴν
ἑπόμενη ἀνάσα.
Θὰ περίμενε. Τώρα ποὺ εἶχε φανεῖ ἕνα, αἰσθάνθηκε λιγότερο
ἀβέβαιη γιὰ ἕνα τραγούδι γιὰ νὰ σηκωθεῖ, ἕνα τραγούδι γιὰ νὰ
κινηθεῖ ἀνάμεσα στὸ φουντωμένο γρασίδι, ἕνα τραγούδι γιὰ νὰ
ξαναμπεῖ στὸ σπίτι. Ἕνα τραγούδι γιὰ τὸ πῶς νὰ ζήσεις τώρα ποὺ
γνωρίζεις τί μπορεῖ νὰ σοῦ κάνει ἡ ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου