Στη Λογοτεχνική Σκηνή #7 (7 και 8 Δεκεμβρίου 2018, δημοτικό θέατρο «Άνετον») πήραν μέρος είκοσι τέσσερις καταξιωμένοι, νεότεροι αλλά και πρωτοεμφανιζόμενοι ποιητές και πεζογράφοι από τη Θεσσαλονίκη, από την Αθήνα, τη Βέροια, τη Δράμα, την Κομοτηνή, τη Λάρισα και την Πάτρα, καθώς και από την Κύπρο.
Τις αναγνώσεις λογοτεχνικών κειμένων συμπλήρωσαν perfornances, μουσική, προβολές και αφιερώματα.
Η Λογοτεχνική Σκηνή #7 διοργανώθηκε από το περιοδικό «Εντευκτήριο» και τον Δήμο Θεσσαλονίκης, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εσωτερικών (Τομέας Μακεδονίας- Θράκης), με τη χορηγική υποστήριξη της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, της ΕΥΑΘ και των Εκδόσεων Επίκεντρο.
Αξιολόγηση
Κατά την άποψή μου, η διοργάνωση εκτυλίχθηκε (σχεδόν) κανονικά, με τα συνήθη τεχνικά προβλήματα (βίντεο που "κολλούσαν" ή δεν είχαν ήχο. Η αιφνίδια (όπως συχνά συμβαίνει) βλάβη της κονσόλας φωτισμού ευτυχώς αντιμετωπίστηκε χάρη στα άμεσα ανακλαστικά της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού και Τεχνών του Δήμου Θεσσαλονίκης (και προσωπικώς της αντιδημάρχου Έλλης Χρυσίδου και της συνεργάτιδάς της Λέλας Τσεβεκίδου, προς τις οποίες εκφράζονται και δημοσίως θερμές ευχαριστίες).
Αντί οποιασδήποτε άλλης αξιολόγησης του περιεχομένου της Λογοτεχνικής Σκηνής #7, παρατίθενται κατωτέρω σχόλια που είδαν το φως της δημοσιότητας ― κυρίως στο Facebook. [Απολογούμαι προκαταβολικά αν τυχόν μου διέφυγε κάποια άποψη / κριτική.]
Γιώργος Κορδομενίδης
Εντυπώσεις
☛ Στη φωτογραφία, ο Κύριος Ίμο επιθεωρεί τις προετοιμασίες στο θέατρο Άνετον για την πρώτη βραδιά της Λογοτεχνικής Σκηνής #7, που διοργάνωσε ο Yiorgos Kordomenidis. Τώρα που πέρασαν δέκα μέρες και έχει κατακάτσει κάπως μέσα μου αυτή η εμπειρία, θέλω να τον ευχαριστήσω εκ νέου, γιατί, μεταξύ άλλων, συνειδητοποιώ πως ο ίδιος και η εργασία του αποτελούν "περίπτωση" για τα σύγχρονα ελληνικά λογοτεχνικά πράγματα. Οι επιλογές του, χωρίς σοβαροφάνειες και συμβατικότητες, με τόλμη, συνέθεσαν μία ξεχωριστή, καθόλου αναμενόμενη ομάδα συγγραφέων και καλλιτεχνών, που αφηγήθηκε με τον δικό της τρόπο μιαν ιστορία για την κατάσταση της λογοτεχνίας (και της ζωής) σήμερα στην Ελλάδα. Μάθαμε πολλά.
Παυλίνα Μάρβιν
☛ Γιάννης Βαλτής και Νίκη Γιάνναρη στη σκηνή της Λογοτεχνικής Σκηνής του Εντευκτηρίου το Σάββατο 8/12/18! Απλά υπέροχοι!
Όταν στο διάλειμμα άγγιξα την Νίκη για να την ευχαριστήσω, ήταν η χαρά της εβδομάδας που εισέπραξα κοντά σε αυτήν την πανέμορφη, αυθεντική, φωτεινή παρουσία! Σε ευχαριστώ, Νίκη, για την ομορφιά που μας έκανες να αγγίξουμε! Ο κόκκορας της Καρασούλενας ακόμα λάμπει πλουμιστός στα μάτια μου!
Τελευταίο αλλά όχι έσχατο μέρος της σκηνής του Σαββάτου! Θα θέλαμε να μάθουμε τα κομμάτια που έπαιξαν οι μικροί γητευτές! Υπέροχοι! Όπως κι η μοναδική αφήγηση και η φωνή του Γιώργου Σαράτση στον ερωτευμένο Μαρξ, και η αποκάλυψη των Περιπλανώμενων Σαββατιανών, με αφετηρία το εργαστήριο δημιουργικής γραφής περισυ εδώ, με τον Γιάννη Μακριδάκη! Όπου πάω και βρεθώ, αυτό το παιδί μπροστά μου! Λες και τον κουβαλώ στη δεξιά τσέπη μου!
Βιβιάννα Μεταλλινού
☛ ...στις αναγνώσεις αυτό που κινείται είναι η φωνή
Έγινε χθες και προχθές, επομένως εδώ "δεν τραγουδώ πως αγαπώ κι ούτε πως θ' αγαπήσω / μα τραγουδώ και χαίρομαι τον κόσμο που θ' αφήσω", δηλαδή:
Στη "Λογοτεχνική Σκηνή" είδα κι άκουσα ένα δείγμα από αυτά που γίνονται ΣΗΜΕΡΑ στο χώρο, κι αυτό το θεωρώ σημαντικό.
Ευχαριστώ τον φίλο Γιώργο Κορδομενίδη, που την οργάνωσε, και του εύχομαι ευδία στους πλόες του και υγεία.
Ξεχώρισαν η δίγλωσση ποιήτρια Γιάννα Μπούκοβα κι ο Γιώργος Σαράτσης, που διάβασε υπέροχα ακίνητος και βελούδινα τα ερωτικά ποιήματα του Μαρξ.
(Επιτέλους, παίδες ηθοποιοί κρατικών και ιδιωτικών σκηνών, μάθετε ότι στις αναγνώσεις αυτό που κινείται είναι η φωνή.).
Μανόλης Ξεξάκης
☛ Η 7η Λογοτεχνική Σκηνή της Θεσσαλονίκης έλαβε τέλος χθες. Ήταν δυο υπέροχες μέρες για μας τους καλεσμένους. Ο χαλκέντερος Yiorgos Kordomenidis που είναι η ψυχή της εκδήλωσης (και το σώμα της, όσο αφορά την κούραση!) μας φιλοξένησε σαν πραγματικός άρχοντας που είναι. Γνωρίσαμε πολλούς νέους ανθρώπους που υπηρετούν τη λογοτεχνία με πάθος και αφοσίωση. Πλάι στους γνωστότερους, το βήμα δίνεται επίσης σε λιγότερο γνωστούς, σε πρωτοεμφανιζόμενους, ακόμα και σε κάποιους που ακόμα είναι τελείως αδημοσίευτοι. Αυτό κάνει το "φεστιβάλ" ―που ήδη αριθμεί 7 χρόνια― πολύτιμο και για όσους συμμετέχουν και για όσους το παρακολουθούν. Εγώ έχω να πω ότι ο Κορδομενίδης είναι η ψυχή της λογοτεχνικής Θεσσαλονίκης ― μιας πόλης με σπουδαία παράδοση στις τέχνες.
Αλέξης Πανσέληνος
☛ Η «Λογοτεχνική Σκηνή» κατέβασε αυλαία αργά το βράδυ του Σαββάτου και για δύο μέρες μας παρέσυρε σε μια περιδιάβαση στη σημερινή λογοτεχνική δημιουργία. Ακούστηκαν δημιουργοί που ξάφνιασαν ευχάριστα με την παρουσία τους, τον τόνο της φωνής τους, το δομημένο ποιητικό ή πεζογραφικό τους λόγο, τις ιδέες τους.
Αξίζει ο αγώνας του Γ. Κορδομενίδη, Yiorgos Kordomenidis τόσο για την έκδοση του Εντευκτηρίου όσο και για τη «Λογοτεχνική Σκηνή», με την οποία μας γνωρίζει κάθε χρόνο νέες ή μας ξαναθυμίζει παλιότερες φωνές.
Εξαίρετη η Στέλλα Βοσκαρίδου, με το διήγημά της στην κυπριακή διάλεκτο, γέμισε και πλούτισε τα ακούσματα και τον νου μας· η Λουκία Δέρβη και ο Κώστας Λογαράς με καθαρό, στέρεο αφηγηματικό λόγο. Η Γιάννα Μπούκοβα με την ενδιαφέρουσα δίγλωσση ποιητική της διάσταση, η Παυλίνα Μάρβιν με τον παραστατικό τρόπο παρουσίασης του κειμένου της, ο Γιάννης Βαλτής με το έξυπνο θυμοσοφικό-σατιρικό αφήγημά του και η Νίκη Γιάνναρη με ένα νεοτερικά ηθογραφικό διήγημά της. Όμως, η ερωτική ποίηση του Καρλ Μαρξ, νομίζω, κυριάρχησε με τη δωρική παρουσία και τη σαγηνευτική χροιά της φωνής του Γιώργου Σαράτση, που καθήλωσε το ακροατήριο.
Κωνσταντίνος Πλαστήρας
☛ Για έβδομη χρονιά η Λογοτεχνική Σκηνή, με τη φροντίδα του ακάματου Γιώργου Κορδομενίδη, καθιερώνεται πλέον, διακριτικά και σχεδόν αθόρυβα σε έναν νέο σημαντικό κι αναντικατάστατο πολιτιστικό θεσμό της μικρής μας πόλης.
Ο Γιώργος Κορδομενίδης 31 χρόνια διευθυντής κι εκδότης του λογοτεχνικού περιοδικού ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ, τα τελευταία επτά χρόνια, μεθοδικά και με πολύ υψηλά λογοτεχνικά κριτήρια, κατάφερε να δημιουργήσει αυτό το θαυμαστό μπλέντερ λογοτεχνίας, με ζωντανή παρουσία των ίδιων των δημιουργών που διαβάζουν μπροστά σε κοινό τα έργα τους, έργα που ξεκινούν από μικρά διηγήματα έως σελίδες μυθιστορημάτων, και ποιήματα, δημιουργώντας μια καλλιτεχνική ζύμωση ανάμεσά τους κι ανάμεσα στο κοινό, τέτοια που οι σχεδόν 4 ώρες κάθε μέρας να κυλούν αβίαστα σαν μια συναρπαστική εμπειρία που δεν μοιάζει με τίποτε άλλο προηγουμένως.
25 λογοτέχνες όλων των ηλικιών και των μορφών γραπτού λόγου στο θέατρο Άνετον για 2 ημέρες κατάφεραν να ορίσουν μια νέα λογοτεχνική πραγματικότητα που δεν μπορεί παρά να δημιουργήσει μια τάση για εξωστρέφεια μιας πολύ εσωτερικής δημιουργικής διαδικασίας όπως είναι το γράψιμο, να ορίσει νέους κώδικες επικοινωνίας της λογοτεχνίας και να καταφέρει να γίνει επιτέλους γοητευτική και ενδιαφέρουσα ακόμη και σε ένα κοινό που δεν είναι εξοικειωμένο με την ανάγνωση.
Όλο αυτό δεν το λες και λίγο.
Εύχομαι αυτή η πρόταση να συνεχιστεί και να βρει την ανταπόκριση που της αξίζει από το κοινό και τους φορείς της πόλης μας.
Τέλλος Φίλης
https://entefktirio.blogspot.com/2019/01/7.html?spref=fb&fbclid=IwAR37gFfW4pp3gBwZDfpzMjqUyeLMM3mLPrmtv1r7IOKw-j0nenVGDE97FEU
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου