Μάρκος Μέσκος / ΣΤΑ ΤΡΙΑ (ΒΗΜΑΤΑ)

Ι
Τώρα
ποια χαρά καλή μου καρτερείς
πέρασε ο καιρός που σκάει
τα πρώτα λόγια του μωρό στην κούνια·

κατάκοπα τραγούδια αγκομαχούνε
στ’ ανοιχτά της Λίμνης…
ΙΙ
Στον Θάνατο δεν γράφει τίποτε
Χέρσο άγραφο κενό τοπίο ρημαγμένο·
Έρημη φωλιά στα δέντρα χαρμολύπη
σαν καλοκαίρι που αποδήμησε…
ΙΙΙ
Το Ποίημα σαν το πουλί
παίρνει το ύψος στον Κόσμο·
άλλοτε ανάγκη να κατέβει χαμηλά
στο φίλιο πατημένο χώμα
κοντά στην ζώσα πληγή
που ματώνει ακόμα…